Theodoros Chiotis (Θεόδωρος Χιώτης)
Επίστρωση (Η προδοσία των εικόνων)
1.
Μια τσάντα επώνυμου σχεδιαστή σε σχήμα χειροβομβίδας
κρυμμένη σε ταπετσαρία με σχέδιο από φτερά πεταλούδας:
στίγματα και βελονιές χαρτογραφούν την απουσία αίσθησης.
Πρόσφατα τυφλωμένος, έχω έρθει εδώ για να αναλογιστώ αυτά τα μυστήρια.
Ο λαιμός αποκολλάται με την ευκολία περόνης.
2.
Η απάντηση δεν θα επιτρέψει την αποσαφήνιση της ερώτησης.
Ό,τι ακολουθεί απλά ξύνει την επιφάνεια.
Μια αποκάλυψη η οποία αμβλύνεται από τον θόρυβο της μικρής ζωής.
Ένα θερινό απόγευμα σφραγισμένο δια παντός από θυμό.
3.
Υπερπηδώντας τις γραμμές ανθρώπων και μηχανών
οι εντολές κρυπτογραφούν τις οδηγίες πλοήγησης.
Η καταστροφή της Περιπλανώμενης Πόλης-Φρουρίου εξωθεί
τους αστρονόμους να γίνουν αυθεντίες στην τέχνη της αποδημίας·
διατηρούμε το δικαίωμα να αντισταθούμε στον αφανισμό.
4.
Τα μανίκια μου φουσκώνουν από τον αέρα.
Η αυστραλιανή έρημος
ως επαναλαμβανόμενο όνειρο
χωρίς εικόνα·
μόνο θόρυβος.
Εξαναγκάζω τον εαυτό μου να πάρει μια μορφή
που έχει πάρει & στο παρελθόν.
5.
Οι μηχανές υποτίθεται ότι λειτουργούν μόνο αν
όλα είναι τακτοποιημένα. Η προσθήκη νερού δεν είναι αναγκαία.
Μια αναγκαία αμφισημία.
6.
Λειτουργώ ως συμπυκνωτής
για τον ίδιο μου τον εαυτό.
Οι τοίχοι προσφέρουν κάποια υποστήριξη.
7.
Ένας στύλος σημαδεμένος από
ρωγμές και στίγματα· ένας πολλαπλός χάρτης χαρτογραφημένος
πάνω σε ένα σώμα
γραμμένο και ξαναγραμμένο πολλές φορές.
Τα δόντια σφίγγουν γερά γύρω
από τις άκρες του υφάσματος·
ένα πηγούνι που έχει την τελειότητα ενός γλυπτού
ένα μέρος όπου το φως του ηλίου
εισβάλλει με μια μικρή δυσκολία.
Ο βέλτιστος χρόνος καύσης πλέον ξεπερνά τα εβδομήντα έτη.
(όνειρα αστρόπλοιων με μηχανές ελεγχόμενης σχάσης)
8.
εν τω μεταξύ:
9.
Η επιγνωση του παθογόνου πλέον επιβεβαιωμένη κι όμως
υπάρχουν άστρα που απέχουν 40 έτη φωτός μακριά
(αναμνήσεις από το φως αστρόπλοιων που χρησιμοποιούν βαρυτικούς φακούς
ως όργανο πλοήγησης)
10.
Μοτίβα σαν μεμβράνες ανάμεσα στα δάκτυλα των χεριών,
“εικονες που κεντούν στο δέρμα
τους φυλακισμένοι ή πελαγίσιοι”.
Το ταξίδι μάλλον δεν είναι εφικτό.
11.
Ο κόσμος υποτίθεται ότι παράγει
τη νοητική εικόνα η οποία
δημιουργεί την επιστημονική θεωρία.
Σκιές από απολιθώματα αραχνών &
σφαίρες από χρυσό:
το αλογάκι της παναγίας
κρέμεται σαν φάσμα
από την άκρη του ματιού
καθώς απλώνεται κατά μήκος υπερηπείρων.
12.
Το τσάι είναι χλιαρό.
Η διάθλαση στο νερό λειτουργεί ως μηχανισμός αποδημίας.
13.
Μια ύποπτη ησυχία.
Ένα ξεψυχισμένο αεράκι.
Μπορεί και πάλι να διαλέξουμε τη σφαγή από το να μην ζήσουμε καθόλου.