ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Του νερού άνθη, αγγελικά ! Λουλούδια πλωτά στις λίμνες των πάρκων, σκιρτά ο νους μου
και σας παρασταίνει, όχι στην τεχνητή ετούτη μίμηση δρυμού στο κέντρο της πολιτείας,
αλλά στις φυσικές σας διαμονές, τις υδάτινες κρύπτες.
Τι αραχνοϋφαντα πλάσματα βλασταίνει ο βάλτος ! Ποιους θεούς, ποιες νύμφες, ποιούς
πνιγμένους σκεπάζετε, κανείς ποτέ δεν θα μάθει. ΄Ομως εγώ τις ώρες εκείνες - όταν
κουρασμένος από φιλίες κι αισθήματα νοσταλγώ μια ζωή που να μην ειν' ανθρώπινη -
με σας γυρεύω να ομοιωθώ, γιατί ριζωμένα σ' έναν καθρέφτη πλέετε απρόσιτα, χωρίς
τα γήινα δεσμά, τον ουράνιο θόλο κοιτώντας κατάματα.
从: ´Anthi tou neroú. [Waterflowers / Wasserblüten].
Athen: Ikaros, 1994
录制: 2001 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin
Fleurs de l´eau
Des Wassers Blumen, Engeln gleich! Treibende Blüten auf den Seen der Parks,
aufscheint ihr in meinem jäh erschauernden Geist – nicht in diesem
künstlich geschaffenen Wald im Innern der Stadt – an euren natürlichen Orten,
verborgen im Wasser.
Was für spinnwebenzarte Wesen läßt sprießen der Sumpf! Welche Götter, welche Nymphen,
welche Ertrunkenen ihr auch überzieht, niemand wird´s je erfahren. Doch ich zu jenen
Stunden - der Freundschaft und Gefühle müd, sehn ich mich nach eurem nicht menschlichem
Leben – euch will ich gleichen, wurzelnd in einem Spiegel treibt ihr in unerreichbarer Nähe,
ohne irdene Fesseln, Aug in Aug mit dem Himmelsgewölbe.