Mark Boog
ZINLOOSHEID
ZINLOOSHEID
De zinloosheid bespeelt de dag zoals de bijl het bos.
De uren vallen gretig. Hiervan de zin is de muziek.
Meeslepend is het ritme, traag, het doet ons wiegen;
traag, vrijwel onhoorbaar, is de melodie die ons omvat.
Wat wij kunnen: meeneuriën, nors voor ons uitkijken,
energiek of juist bedremmeld protesteren – maar achter alles
zingt de zinloosheid haar kalme, onopvallende lied,
dat elke stilte die we laten vallen onverdraaglijk maakt.
Niet mooi is die muziek! Maar zo groot onze hang naar schoonheid:
willoos laten we ons grijpen. We zullen vallen als de uren.