Cerca in te la voce che non senti

Cerca in te la voce che non senti
mangia l'universo se non la comprendi

Basse case dai tetti spioventi
lacrimanti pioggia da gronde ormai marce
Profumo di terra, di foglie, di stagni
e sinistri paesaggi di candido marmo

Cerca in te la voce che non senti
mangia l'universo se non la comprendi

Vermi che giacciono sotto il fondo fangoso
topi che nuotano in ruscelli d'acciaio
Fumo di nebbia, auto veloci
che brucano leste tagliatelle d'asfalto

Cerca in te la voce che non senti
mangia l'universo se non la comprendi

Ombra di creta camminano stanche
scuotendo bassa la conica testa
Obliqui fantasmi stampati sul muro
ricordano fughe e cavalli di frisia

Il buio comincia a specchiarti la mente
mentre tutto diventa effervescente e verde...

© Claudio Pozzani
Extraído de: Saudade e Spleen
Paris: Alchimies Poétiques, Éditions Lanore, 2001
ISBN: 2-85157-196-6
Produção de áudio: 2006, M.Mechner / Literaturwerkstatt Berlin

DUYMADIĞIN SESİ İÇİNDE ARA

Duymadığın sesi içinde ara.
Eğer anlamıyorsan evreni  ye ( yiyip yut)
Artık çürümüş oluklarından damlayan yağmurla ıslanan
meyilli çatılı alçak evler,
Toprak, yaprak, su birikintilerinin kokusu
Ve mermer gibi bembeyaz  tehditkar manzaralar

Duymadığın sesi içinde ara.
Eğer anlamıyorsan evreni  yiyip yut

Çamurlu toprağın altındaki solucanlar,
buz gibi nehirlerde yüzen fareler
hazır asfalt TAGLİATELLE SİNİ tırtıklayan
sis dumanı, hızlı arabalar

Duymadığın sesi içinde ara.
Eğer anlamıyorsan evreni  yiyip yut.

Kilden gölgeler, konik başlarını aşağı doğru sallayarak
yorgun yürümekte
duvarda iz bırakmış dolambaçlı hayaletler Frisia  atlarını ve  firarlarını hatırlatmakta
Karanlık,  zihinleri yansıtmaya başlıyor,
öte yandan herşey yeşerip adeta fışkırıyor.  

Duymadığın sesi içinde ara.
Eğer anlamıyorsan evreni  yiyip yut.

Çeviri: Sema Tuksavul