Sven Limbeck
Translator
on Lyrikline: 4 poems translated
from: catalan to: german
Original
Translation
SI EL RELLOTGE DE SORRA ES TRENCA
catalan | Manuel Forcano
Si el rellotge de sorra es trenca,
perd el temps per la cintura estreta
i el gest senzill de ser
s’acaba. Com quan la sequera
escanya els aiguamolls
i els peixos moren atrapats
en tolls cada vegada més petits.
En la llum de la tarda el tren travessava
una generosa zona de conreus:
aigua somrient per les canals
i jo reposava els ulls
en la vastitud dels arrossars en flor,
en les barraques construïdes als marjals,
en les ales blanques de les garses,
en la pell fosca dels búfals,
quan emergien lents del fang.
Aigua poada per a la set
aquest paisatge.
Veta d’or aquests records.
I ara t’hi arribes com un miner
amb la llum al casc. És ric
qui somriu en recordar.
from: El tren de Bagdad
Audio production: institut ramon llull
WENN DIE SANDUHR ZERBRICHT
german
Wenn die Sanduhr zerbricht,
rinnt die Zeit aus der schmalen Taille,
und die schlichte Geste des Seins
hört auf. So wie die Dürre
die Sümpfe austrocknet,
und die Fische gefangen
in Pfützen sterben, die immer kleiner werden.
Im Nachmittagslicht durchquerte der Zug
ein großzügiges Ackerbaugebiet:
Wasser lächelte in den Kanälen,
und ich ließ meine Augen ruhen
in der Weite der blühenden Reisfelder,
auf den Baracken in den Morast gebaut,
auf den weißen Flügeln der Elstern,
auf der dunklen Haut der Büffel,
als sie aus dem Schlamm auftauchten.
Wasser geschöpft, den Durst zu stillen,
ist diese Landschaft.
Ein goldenes Band diese Erinnerungen.
Und jetzt kommst du hier an wie ein Minenarbeiter
mit der Lampe auf dem Helm. Reich ist der,
der lächelt, wenn er sich erinnert.
NOU MÓN
catalan | Manuel Forcano
Cap crònica antiga no m’ha parlat mai de tu.
Ni del teu nom.
Ni del cos que m’has ofert
com un país amic
sense cap barrera a la frontera.
No m’ho anunciava cap oracle,
però has aparegut d’un nou món,
d’un demà que ahir no esperava.
Deleja tant la terra
que la vegin ulls de guaita.
L’amor és un port
que arriba per fi a un vaixell.
from: Llei d’estrangeria
Audio production: institut ramon llull
EINE NEUE WELT
german
Keine Chronik des Altertums sprach mir je von dir.
Nannte je deinen Namen.
Oder den Leib, den du mir schenktest
wie ein befreundetes Land
ohne eine Schranke an der Grenze.
Auch kein Orakel hat dich mir verkündet,
dennoch tauchtest du auf aus einer neuen Welt,
aus einem Morgen, das ich gestern nicht erwartete.
Das Land begehrt so sehr
von spähenden Augen entdeckt zu werden.
Die Liebe ist ein Hafen,
der schließlich auf einem Schiff landet.
DE NIT FEIA UN SOL NEGRE
catalan | Manuel Forcano
De nit feia un sol negre.
El cel era el cos poderós d’un esclau
que dorm després d’una jornada sota els fuets.
I al vagó, entre els embalums,
un braç en la fosca va argollar-me:
vàrem fer el breu camí
de la roba descordada a la nuesa.
Que poc espai de llavis
entre els besos. Que ràpid
el foc. Que suau
la cendra. A fora,
resplendien lluny en la negror
les flames altes de les refineries
com reflexos d’una cadena d’or
damunt un tors pelut.
El tren travessava el túnel de la nit
fins que et vas desvetllar a l’alba:
el dia, espelma nova,
naixia per cremar. El cel
tenia un color de cames nues
i encara et veieres rastres de les carícies a la pell
talment la senda que deixen les caravanes
per les dunes.
from: El tren de Bagdad
Audio production: institut ramon llull
DES NACHTS SCHIEN EINE SCHWARZE SONNE
german
Des Nachts schien eine schwarze Sonne.
Der Himmel war der kräftige Leib eines Sklaven,
der schläft nach einem Tag unter den Peitschen.
Und im Waggon, inmitten der Massen,
umfing mich im Dunkeln ein Arm:
wir legten den kurzen Weg zurück
von der aufgeknöpften Kleidung zur Nacktheit.
Wie wenig Raum der Lippen
zwischen den Küssen. Wie jäh
das Feuer. Wie sanft
die Asche. Draußen
schimmerten fern in der Schwärze
die hohen Flammen der Raffinerien
wie Reflexe einer goldenen Kette
auf einem behaarten Torso.
Der Zug durchquerte den Tunnel der Nacht,
bis du erwachtest bei Tagesanbruch:
der Tag, eine neue Kerze,
brach an, um zu brennen. Der Himmel
hatte die Farbe nackter Beine
und immer noch sahst du Spuren der Liebkosungen
auf der Haut wie die Pfade, die die Karawanen
in den Dünen hinterlassen.
ISTAMBUL
catalan | Manuel Forcano
No sabia que un dia
et compararia a aquesta ciutat.
Tampoc que vindria sol a visitar-la
ni que t’escriuria aquesta carta
per dir-te
que quan fa fred en un país de calor,
penso en tu.
Que quan al basar
venen fruita que no és de temporada,
penso en mi.
Que quan algú paga més del compte
i l’estafen perquè no sap el canvi,
penso en nosaltres.
from: Llei d’estrangeria
Audio production: institut ramon llull
ISTANBUL
german
Ich wusste nicht, dass ich dich einmal
mit dieser Stadt vergleichen würde.
Auch nicht, dass ich sie alleine besuchen würde
und dass ich dir diesen Brief schreiben würde,
um dir zu sagen:
Wenn es kalt wird in einem heißen Land,
denke ich an dich.
Wenn es auf dem Basar Obst gibt,
das nicht in die Saison gehört,
denke ich an mich.
Wenn einer zuviel bezahlt und sie ihn
reinlegen, weil er den Wechselkurs nicht kennt,
denke ich an uns.