Theodoros Chiotis (Θεόδωρος Χιώτης)
Άτρακτος (παραλλαγή)
Άτρακτος (παραλλαγή)
Το σώμα αρχιπέλαγος
[ὀφθάλμοις δὲ μέλαις νύκτος ἄωρος . . ]
νομίζουμε ότι κοιμόμαστε
αλλά στα μάτια μας
παραμονεύουν
οι ώρες
η διχαλωτή γλώσσα που φτιάχνει
μια καμπύλη που διεκδικεί
[τ]η[ν] αναπνοή
το σώμα ένας κύκλος
που γίνεται
μισοφέγγαρο και μετά
χάν
ε
ται στο
νερό.
Νομίζουμε ότι κοιμόμαστε
κρατάμε
στα χέρια μας
τα φύλλα και
τις σαύρες
που μαζεύονται στο κρεβάτι
& τρέχουν πάνω κάτω
στην σπονδυλική στήλη που
μοιραζόμαστε με το αγόρι
που τραβάει φωτογραφίες συνέχεια
μπροστά
από τις κάμερες του
κλειστου κυκλωματος παρακολούθησης.
λες:
“είναι ώρες τώρα που είμαι εδώ πάνω και δεν
το παίρνω απόφαση να πεθάνω”,
τα δάκτυλα ενωμένα με μεμβράνη
φτερά νυχτερίδας:
οι αρτηρίες πάλλονται
οι λέξεις εντοπίζουν πλέγματα.
Νομίζουμε ότι κοιμόμαστε
πέτρες που τις λιώνει
το αίμα που κολλάει
στα πέλματα.
Δεν γνωρίζουμε τα ονόματα
τα χέρια βυθίζονται στους χάρτες
οι οπές του προσώπου καλύπτονται
από χώμα
το στόμα ανοιγοκλείνει
είμαστε σίγουροι ότι είμαστε άλλοι μα
όλοι ονειρεύομαστε
ότι είμαστε ο ίδιος
άνθρωπος: μοιραζόμαστε το ίδιο δέρμα:
ίσως έτσι να κάνουμε αυτό που θέλουμε
[με το σώμα του άλλου]:
μετά θα εξαφανίσουμε
το κουφάρι.
Νομίζουμε ότι κοιμόμαστε
κολλάμε τη μύτη μας πάνω στην οθόνη
που παίζει σε λούπα
ένα βιντεο από το κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης: το ίδιο
πρόσωπο μπλε
σκούρο μπλε σχεδόν
μαύρο.
Σημείωση: το παράθεμα της Σαπφούς στο στίχο 2 προέρχεται από τον τόμο Greek Lyric, Volume I: Sappho and Alcaeus (Loeb Classical Library No. 142). Eπιμ. David A. Campbell (Harvard University Press: Cambridge, MA, 1982).