Μ' αποσπάσματα, μόνο
και χάσματα
απαντά
η βιβλιοθήκη της μνήμης

Κάθε φορά που προσφεύγεις σ' αυτήν
μες στη βιάση (τις στιγμές  
που το άχθος του χρόνου
ζητάει να σφραγίσει με πόνο
όλα όσα έχουν παρέλθει)

ανάλαφρη,
σαν όνειρο απαλό που επιπλέει,
απ' τον ανεξιχνίαστο αέρα του απόμακρου
αναθρώσκει μια εικόνα

πάγχρωμη, παντοδύναμη, μαγευτική