Svetlana Zakharova  (Светлана Захарова)
Translator

on Lyrikline: 1 poems translated

from: 荷兰文 to: 俄文

Original

Translation

Georgië

荷兰文 | Paul Snoek

1
de dag ging open
als een oesterschelp
ik zag de witte parel
van het licht
en wat het licht ontbloot.

de rode borst van het gebergte
het wonder een vogel te zien
en het geluk de vrede
die ruig en breed is
als een zomerwind
te vergezellen
met zichzelf.


2
ik heb de suiker
uit de lucht van azië geproefd
lijk uit het sap
van een watermeloen.
ik droeg mijn handen in elkaar
tien vingers van de vrede
door een tuin van niets dan zwijgen
waar mannen groeien eukalieptus
en vrouwen van laurier.
ik voelde hoe mijn handen
een meisje plukten uit een korenbloem
vasjiliki het korenmeisje
een naam in een blauwe bloem


3
O kleine vreugde van een wandelaar
die graag verdwalen wil
ver van zichzelf.
de aarde maakte
van de mens in mij
een beeld dat leerde zwijgen.
zij is het bruidskleed
van de wereld
met hier en daar
het okselhaar van een gebogen boom.
de wolken witte waterplanten
en de mens een zenuwvis
in de bronzen sneeuw
van de kaukasus
zwemt zichzelf verloren.


4
in de handen van de zee
heb ik vergeten
alles wat ik van de wereld
niet vergeten kon
de moordkleur van een oorlog
het werktuig van de haat.
de zwarte zee geen zwarte wonde
maar stil lijk alle water
een volmaakt gebaar
dat de wereld versiert.
en in de armen van de avond
zong de wind een theeplukkerslied
dat de dag smeekt om vreugde
de aarde het heilige dier
om een zwijgend geslacht
en de mens het krachtig kind
om zaad van vrede.

augustus 54
soekoemi-tbilisi
georgië

from: Gedichten
Tielt/Amsterdam: Atlas, 2006
Audio production: VRT - Flemish Radio- and Television Network (www.vrt.be)

Грузия

俄文

1.

день открылся
как устрица
я увидел белую
жемчужину света
и то что свет обнажает.

красногрудая горная цепь
чудо встречи с птицей
и счастье покой –
шероховатый и просторный
как летний ветер –
сопровождать
лично.

2.

я отведал сладость
азиатского воздуха
он похож на
арбузный сок.
я носил руки сплетенными
десять пальцев покоя
через сад где только молчание
где мужчины взращивают эвкалипт
а женщины лавр.
я почувствовал как мои руки
вынули девушку из васильковой корзинки
василики девушка-василек
имя в синем цветке.

3.

О маленькие радости бродяги
который так хочет заплутать
подальше от себя самого.
земля превратила
человека во мне
в статую что выучилась молчать.
она свадебное платье
мира
с плакучими кронами деревьев
вместо волос под мышками.
облака белые кувшинки
и человек нервная рыба
в бронзовых снегах
кавказа
уплывает вглубь от себя самого.

4.

в руках моря
я забыл
все мирское
что забыть не мог
убийственный цвет войны
машину смерти.
черное море не черная рана
но тихое тело все воды
идеальный жест
украшающий мир.
и в объятьях вечера
ветер пел песнь собирателей чая
в которой молил день о радости
землю священное животное
о молчаливом потомстве
а человека сильное дитя
о семени покоя.

Август 1954,
Сухуми – Тбилиси, Грузия

Перевела на русский язык Светлана Захарова