Érica Zíngano

葡萄牙文

Spiros Pratilas

希腊文

os conservadores deveriam fazer alguma coisa de útil


Série inspirada na cantora Cláudia Leitte, que entrou para o Guinness Book por ter proporcionado o maior número de beijos simultâneos da História: 8.372 casais (que equivalem a 16.744 pessoas) se beijaram ao som do hit “Eu quero mais é beijar na boca”, durante o evento do Axé Brasil, realizado na cidade de Belo Horizonte, em 03/04/2009. Dedico estes poemas para a minha dentista, a Dra. Laura, como forma de agradecimento, por ter comentado tal fato e ter me dado matéria de poesia. E, para que a Meire, sua assistente, não fique com raiva de mim, dedico estes poemas para ela também.


1.


Há quem diga
que
a Poesia de Hoje
está perdida
que
Naquele Tempo
“os Áureos Tempos
da Poesia”
os Poetas
ao modo dos Gregos
eram mais Esportistas
(para entender a relação
entre Esporte e Corpo
na Antiguidade Clássica
Cf. Ilíada)
já que
o nosso Velho
e Bom
Luís de C’mões
banhando-se na Tradição
Greco-Latina
não deixou de lado
os Exercícios Físicos
Pelo contrário
C’mões era Soldado
e bastante influenciado
pelos Clássicos
tornou-se o maior Poeta
da Língua Portuguesa
na verdade
o maior Poeta
Nadador
da Língua Portuguesa
pois, para se salvar
de um Naufrágio
ele
e seus preciosos Versos
nadaram em Mar aberto
muito Crawl
de Estilo Livre
De certa forma
os conservadores
estão certos
não há quem bata
o Recorde de C’mões
que
de Corpo inteiro
e muita disposição
no Espírito
conseguiu salvar a nado
Os Lusíadas
Epopeia de 10 cantos
com 1.102 estrofes
nesse caso oitavas
por conter 8 versos
cada qual com 10 sílabas
poéticas
totalizando assim
8.816 decassílabos – dados
que
os conservadores
deveriam utilizar
para empreender
a digníssima campanha
“C’mões, um Poeta,
um Nadador:
do Cânone
ao Guinness Book”
com esses números
entraria de certeza
para o Livro dos Recordes
ainda mais se levarmos
em consideração
que
era caolho
nadou
e escreveu tudo isso
com um olho só
            ó pá!
Não percamos tempo, pois,
Guinness Book já
para o caolho C’mões!


2.


Há pouquíssimos
escritores
no Guinness Book
e dentre eles figura
o Poeta gaúcho
Luiz Miranda
porque ele é
o único Poeta vivo
no Mundo
com um Busto
num Campo
de Futebol –
não sei o que farão
quando ele morrer
Decerto
Luiz Miranda
se tornará
o único Poeta morto
no Mundo
com um Busto
num Campo
de Futebol
(até então
e nunca se sabe
até quando)
Seguindo a Tradição
Clássica
que
valoriza Esportes
e Cultura
Luiz Miranda
foi jogador
do Uruguaiana
mas não se iludam
praticar esportes
não o salvou
da Boêmia
recebeu o Título
das mãos
de Lupicínio Rodrigues
de Secretário da Noite
além de ter sido
padrinho
do Clube da Farra
em Recife
(onde
- orgulhosos -
ostentam retratos
em sua homenagem)
Luiz Miranda
é o Príncipe dos Poetas
Rio-Grandenses
pela Casa do Poeta
Rio-Grandense
seguindo a Tradição
iniciada em 1916
quando Olavo Bilac
deu o Título a
Zeferino Brasil
É por essas e outras
que
os conservadores
deveriam empreender
a digníssima campanha
do caolho C’mões
para o Guinness Book
vocês não acham?


3.


Outra grata surpresa
(para não dizer
ilustre presença)
no Guinness Book
é a do Acadêmico
Paulo Coelho
que
por 2 vezes entrou
para o Livro
dos Recordes:
a primeira em 2003
por ter sido o escritor
que
mais assinou Livros
em edições diferentes
na Feira do Livro
em Frankfurt
e a segunda em 2008
por seu Livro
O Alquimista
ser o mais traduzido
do Mundo
(foi publicado
- até então
e nunca se sabe
até quando -
em 67 idiomas)
E no entanto
a graça de
Paulo Coelho
não para por aí
eleito para a Academia
Brasileira de Letras
no dia 25 de julho
de 2002
ocupa a Cadeira nº 21
sucedendo o economista
Roberto Campos
quando ganhou a eleição
por 22 votos a 15
(dados ao sociólogo
Hélio Jaguaribe)
Paulo Coelho
considera sua entrada
ao Mundo
dos Imortais
uma pergunta para
os críticos
especializados
que
o tacharam
de mau escritor
Dediquemos um pouco
de nossa atenção
às palavras
proferidas
em seu discurso
de posse
“E no entanto
é preciso cantar
mais que nunca
é preciso cantar.”
Vinícius de Moraes
é brilhante
nestas frases.
Lembrando
Gertrud [sic]  Stein
no seu poema
“Uma rosa é
uma rosa, é uma rosa”
apenas diz
é preciso cantar.
Não dá explicações,
não justifica,
não usa metáforas.
Quando me candidatei
a esta Cadeira
ao cumprir o ritual
de entrar em contato
com os membros
da Casa de Machado
de Assis
ouvi do acadêmico
Josué Montello
algo semelhante. Disse-
-me ele:
“Todo homem tem o dever
de seguir a estrada
que passa pela sua aldeia.”
Se partirmos da premissa
de que
O Tejo é mais belo
que o rio que corre
pela minha aldeia,
Mas o Tejo não é
mais belo
que o rio que corre
pela minha aldeia
Porque o Tejo não é
o rio que corre
pela minha aldeia
acredito
que
não preciso mais usar
argumentos plausíveis
para convencer
os conservadores
de que
eles deveriam fazer
alguma coisa de útil
e indicar O Grande caolho
C’mões
para o Guinness Book

© Érica Zíngano
录制: Literaturwerkstatt Berlin, 2012

ΟΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΙ ΘΑ ΟΦΕΙΛΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟ


Σειρά εμπνευσμένη από την τραγουδίστρια Κλαούντια Λέιτε, η οποία μπήκε στο βιβλίο Γκίνες επειδή προέτρεψε να δοθούν τα περισσότερα ταυτόχρονα φιλιά στην ιστορία: 8.372 ζευγάρια (που αντιστοιχούν σε 16.744 ανθρώπους) φιλήθηκαν υπό τον ήχο της μεγάλης της επιτυχίας «Αυτό που θέλω περισσότερο είναι φιλιά στο στόμα», κατά τη διάρκεια του φεστιβάλ Ασέ Μπραζίλ, που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Μπέλο Οριζόντε, στις 3/4/2009. Αφιερώνω αυτά τα ποιήματα στην οδοντίατρό μου δρ Λάουρα, ως ένα ευχαριστώ, επειδή σχολίασε αυτό το γεγονός δίνοντάς μου υλικό για ποίηση. Και στη Μέιρε, τη βοηθό της, να μη μου θυμώσει, αφιερώνω τα ποιήματα και σ’ αυτή.


1.


Υπάρχουν κάποιοι που λένε
ότι
η Ποίηση των Ημερών μας
είναι αποπροσανατολισμένη
ότι
τον Καιρό Εκείνο
«τη Χρυσή Εποχή
της Ποίησης»
οι Ποιητές
σύμφωνα με το πνεύμα των Ελλήνων
ήταν πιο Αθλητές
(για την κατανόηση της σχέσης
μεταξύ Άθλησης και Σώματος
στην Κλασική Αρχαιότητα
βλ. Ιλιάδα)
μιας κι
ο δικός μας Παλιός
Καλός
Λουίς ντε Καμόενς
κολυμπώντας στην Παράδοση
την Ελληνο-Λατινική
δεν παραμέλησε
τη Σωματική Άσκηση
Αντιθέτως
Ο Καμόενς που ήταν Στρατιώτης
και επηρεάστηκε αρκετά
από τους Κλασικούς
εξελίχθηκε στον μεγαλύτερο Ποιητή
της Πορτογαλικής Γλώσσας
στην πραγματικότητα
στον μεγαλύτερο Ποιητή
Κολυμβητή
της Πορτογαλικής Γλώσσας
αφού για να σωθεί
από ένα ναυάγιο
αυτός
και οι πολύτιμοι Στίχοι του
κολύμπησαν στην ανοιχτή Θάλασσα
άφθονο Κρόουλ
Ελεύθερο Στιλ
Κατά κάποιο τρόπο
οι συντηρητικοί έχουν δίκιο
δεν γίνεται κάποιος να καταρρίψει
το Ρεκόρ του Καμόενς
ο οποίος
με όλες τις Σωματικές του Δυνάμεις
και με πλήρη διαύγεια
Πνεύματος
κατόρθωσε να διασώσει κολυμπώντας
τους Λουσιάδες
Εποποιία με 10 ραψωδίες
και 1.102 στροφές
σε αυτή την περίπτωση
οκτάστιχες
με 10 συλλαβές η κάθε μία
με μέτρο και με ρίμα
αθροίζοντας έτσι
8.816 δεκασύλλαβους στίχους –δεδομένα
που
οι συντηρητικοί
θα όφειλαν να χρησιμοποιήσουν
προκειμένου να προωθήσουν
την τόσο άξια καμπάνια
«Καμόενς, Ποιητής,
Κολυμβητής:
από το Πάνθεον της Ποίησης
στο Βιβλίο Γκίνες»
με τέτοιες επιδόσεις
θα έμπαινε σίγουρα
στο Βιβλίο των Ρεκόρ
ειδικά μάλιστα αν λάβουμε
υπόψιν
ότι
ήταν μονόφθαλμος
κολύμπησε
κι έγραψε όλα αυτά
μ’ ένα μόνο μάτι
ω φίλε!
Ας μην χάνουμε χρόνο, λοιπόν,
Βιβλίο Γκίνες τώρα
για τον μονόφθαλμο Καμόενς!


2.


Υπάρχουν ελάχιστοι
συγγραφείς
στο Βιβλίο Γκίνες
μεταξύ δε αυτών φιγουράρει
ο γελαδάρης Ποιητής
Λουίς ντε Μιράντα
επειδή είναι
ο μοναδικός εν ζωή Ποιητής
στον Κόσμο
με Προτομή
σε Γήπεδο
Ποδοσφαίρου
–δεν ξέρω τι θα κάνουν
όταν πεθάνει
Προφανώς
ο Λουίς ντε Μιράντα
θα γίνει
ο μοναδικός αποβιώσας Ποιητής
στον Κόσμο
με Προτομή
σε Γήπεδο
Ποδοσφαίρου
(ως εκείνη τη στιγμή
και ποιος ξέρει
μέχρι πότε)
Σύμφωνα με την Κλασική
Παράδοση
η οποία
τιμά
την Άθληση
και την Καλλιέργεια
ο Λουίς ντε Μιράντα
ήταν παίκτης
της Ουρουγουαϊάνα
αλλά μην ξεγελιέστε
η ενασχόλησή του με τα σπορ
δεν τον γλίτωσε
από την Μποέμικη ζωή
έλαβε τον Τίτλο
από τα χέρια
του Λουπισίνιο Ροντρίγκεζ
Γραμματέα της Νύχτας
εκτός του ότι έγινε
ανάδοχος
της Λέσχης Γλεντιού
στο Ρεσίφε
(όπου
–υπερήφανοι–
στολίζουν πορτρέτα
προς τιμήν του)
ο Λουίς ντε Μιράντα
είναι ο πρίγκιπας των Ποιητών
του Ρίο Γκράντε
στο Σπίτι του Ποιητή
του Ρίο Γκράντε
ακολουθώντας την Παράδοση
που ξεκίνησε το 1916
όταν ο Ολάβο Μπίλακ
έδωσε τον Τίτλο στον
Ζεφερίνο Μπραζίλ
Γι’ αυτούς και για άλλους
λόγους
οι συντηρητικοί
θα όφειλαν να προωθήσουν
την τόσο άξια καμπάνια
υπέρ του μονόφθαλμου Καμόενς
γιατο Βιβλίο Γκίνες
δε νομίζετε;


3.


Μια άλλη ευχάριστη έκπληξη
(για να μην πω
διαπρεπής παρουσία)
στο Βιβλίο Γκίνες
είναι αυτή του Ακαδημαϊκού
Πάουλο Κοέλιο
που
μπήκε 2 φορές
στο Βιβλίο
των Ρεκόρ:
η πρώτη το 2003
ως ο συγγραφέας
που
υπέγραψε τα περισσότερα Βιβλία
διαφορετικών εκδοτικών οίκων
στην Έκθεση Βιβλίου
της Φρανκφούρτης
και η δεύτερη το 2008
επειδήτο Βιβλίο του
Ο αλχημιστής
έγινε το πιο πολυμεταφρασμένο
στον Κόσμο
(είχε εκδοθεί
–ως εκείνη τη στιγμή
και ποιος ξέρει
μέχρι πότε–
σε 67 γλώσσες)
Στο μεταξύ
η χάρη του
Πάουλο Κοέλιο
δεν σταμάτησε εκεί
εκλέχτηκε στην Ακαδημία
Γραμμάτων της Βραζιλίας
στις 25 Ιουλίου
του 2002
καταλαμβάνοντας την Έδρα ν. 21
αφού ξεπέρασε τον οικονομολόγο
Ρομπέρτο Κάμπος
κερδίζοντας
με 22 ψήφους έναντι 15
(οι οποίες δόθηκαν στον κοινωνιολόγο
Έλιο Ζαγουαρίμπε)
Ο Πάουλο Κοέλιο
θεωρεί την είσοδό του
στον Κόσμο
των Αθανάτων
σαν ένα ερώτημα προς
τους επαΐοντες
κριτικούς
που
τον χαρακτήρισαν
κακό συγγραφέα
Ας αφιερώσουμε λίγη
απ’ την προσοχή μας
στα λόγια
που είπε
όταν έλαβε τον
λόγο
«Και στο μεταξύ
χρειάζεται να τραγουδάμε
περισσότερο από ποτέ
χρειάζεται να τραγουδάμε».
Βρίσκω τα λόγια αυτά
του Βινίσιους ντε Μοράις
εξαιρετικά.
Θυμίζοντας
τη Γιρτρούδ (sic)
Στάιν
στο ποίημά της
«Ένα ρόδο είναι
ένα ρόδο, είναι ένα ρόδο»
λέει απλώς ότι
χρειάζεται να τραγουδάμε.
Δεν δίνει εξηγήσεις,
δεν δικαιολογεί,
δεν χρησιμοποιεί μεταφορές.
Όταν με πρότειναν
γι’ αυτή την Έδρα
εκπληρώνοντας το τελετουργικό
ήρθα σε επαφή
με τα μέλη
του Οίκου Ματσάδο
ντε Ασίς
και άκουσα από τον ακαδημαϊκό
Ζοζουέ Μοντέλο
κάτι παρόμοιο. Μου
είπε:
«Κάθε άνθρωπος έχει το καθήκον
να ακολουθήσει το μονοπάτι
που περνάει απ’ το χωριό του».
Μακριά από τη βεβαιότητα
ότι
ο Τάγος είναι πιο όμορφος
απ’ το ποτάμι που περνάει
απ’ το χωριό μου,
Αφού ο Τάγος δεν είναι
πιο όμορφος
απ’ το ποτάμι που περνάει
απ’ το χωριό μου,
Γιατί ο Τάγος δεν είναι
το ποτάμι που περνάει
απ’ το χωριό μου
πιστεύω
ότι
δεν χρειάζομαι πιο
στέρεα επιχειρήματα
για να πείσω
τους συντηρητικούς
ότι
θα όφειλαν να κάνουν
κάτι χρήσιμο
και να προτείνουν τον Μεγάλο μονόφθαλμο
Καμόενς
για το Βιβλίο Γκίνες.

Spiros Pratilas, ΤΕΦΛόΝ #15