ПЕСНЬ ОДИССЕЯ

Когда мой корабль причалит к берегу,
Вместе со мной сойдет на берег песня,
Её прежде слушало только море,
Где она соперничала с зовом сирен.
В ней будут только влажные гласные звуки,
Которые так звучат в бледном переводе
С языка скитаний на язык причала:

Я люблю тебя охрипшим криком морских чаек,
Клекотом орлов, летящих на запах печени Прометея,
Тысячеликим молчаньем морской черепахи,
Писком кашалота, который хочет быть ревом,
Пантомимой, исполненной щупальцами осьминога,
От которой все водоросли встают дыбом.

Я люблю тебя всем моим телом вышедшим из моря,
Всеми его реками, притоками Амазонки и Миссисипи,
Всеми пустынями, возомнившими себя морями,
Ты слышишь, как их песок пересыпается в моем пересохшем горле.

Я люблю тебя всем сердцем, легкими и зеницей ока,
Я люблю тебя земной корой и звездным небом,
Падением водопадов и спряжением глаголов,
Я люблю тебя нашествием гуннов на Европу,
Столетней войной и татаро-монгольским игом,
Восстанием Спартака и Великим переселением народов,
Александрийским столпом и Пизанской башней,
Стремлением Гольфстрима согреть Северный полюс.

Я люблю тебя буквой закона тяготения
И приговором к смертной казни,
К смертной казни через вечное падение
В твой бездонный Бермудский треугольник.

© Новый ключ
从: «Ода времени», стихотворения
Новый ключ, 2010
录制: Вячеслав Куприянов, 2013

KANTO DE ODISEJO

Kiam mia sxipo albordigxos
Kune kun mi albordigxos kanto,
Antauxe gxin auxdis nur maro,
Tie gxi konkurencis kun voko de sirenoj.
Gxi havos nur la humidaj vokaloj,
Kiuj tiele sonas en la pala traduko
El la lingvo de vagado en la lingvo de l'kajo:

Mi amas vin per rauxka kricxo de I’ maraj mevoj,
Klokto* de agloj , flugantaj al odoro de prometeja hepato,
Milvizagxa silento de l’ mara testudo,
Kviko de makrocefalo , kiu volas esti mugxo,
Pantomimo , plenumita per palpiloj de polpo,
Pro kiu la tutaj algoj bauxmas.

Mi amas vin per tuta mia korpo elirinta el maro,
Per tutaj gxiaj riveroj , alfluantoj de Amazonko kaj Misisipo,
Tutaj dezertoj , trofiere imagiintaj sin maroj,
Vi auxdas kiel ilia sablo sxutigxas en mia troseka gorgxo.

Mi amas vin per tuta koro , pulmoj kaj globo de l’ okulo,
Mi amas vin per terkrusto kaj stela cxielo,
Falo de akvafaloj kaj konjugacio de verboj,
Mi amas vin per invado de hunoj al Euxropo,
Centjara milito kaj tataramongola jugo,
Ribelo de Spartako kaj La granda transmigro de popoloj,
Aleksandria kolono kaj Piza turo,
Strebo de Golfstrimo varmigi Nordan poluson.

Mi amas vin per litero de la gravita legxo
Kaj komdamno al mortpuno,
Al la mortpuno per eterna falo
Je via senfonda Bermuda triangulo.

*Klokto – Клёкот.

Tradukis Viacheslav Busarev 2015