КАРЛИКИ НА ПЛЕЧАХ ВЕЛИКАНОВ

Не у каждого великана
есть охота и время
поддерживать карликов. Но
карлики ухитряются находить
возможность поддерживать великанов
хотя бы по частям:  вот карлик
поддерживает печень великана –
ты сидишь у меня в печенках –
досадует великан и пересаживает
карлика себе на плечи. Вот
карлик поддерживает легкие, мешая
дыханию и вдохновению,  великан
выплевывает карлика себе на плечо.
Вот карлик в позе атланта
поддерживает сердце великана, шепчет:
главное в сердце – это желудочек,
великан в сердцах вытаскивает
карлика на свет и сажает на плечи.
Карлики поддерживают глазные яблоки,
надкусывая отраженное в них небо,
они залезают в ушную раковину
и крадут по капле шум океана,
они ложатся костьми под язык,
лишь бы вмешиваться в речь великана,
сплачиваются в артель по поддержке
строения головного мозга великана,
стараясь сталкивать друг с другом
левое и правое полушарие.
Все они скапливаются на плечах великана,
они похлопывают его по плечу,
карлики сердца,  карлики мысли,
карлики речи, карлики духа –
дух захватывает, когда с высоты
чужого плеча, они вещают, поют и пляшут,
и вот уже ты сам пляшешь
под слаженный ансамбль их оглушительных дудок.

© Вячеслав Куприянов
录制: Вячеслав Куприянов, 2013

Кепеци на рамење на великаните

Не секој великан
има желба и време
да подржува кепеци. Но
кепеците итромански наоѓаат
можност да ги подржуваат великаните
макар по делови: еве кепецот
му го подржува џигерот на великанот –
си ми се воврел во џигерите –
негодува великанот и го преместува
кепецот себеси на рамење. Еве
кепецот му ги подржува белите дробови, пречејќи му
во дишењето и вдахновението, и великанот
го исплукува пак себеси н рамење.
Еве го кепецот во поза на атлант
му го подржува срцето на великнот,
па шепоти:
главно во срцето е комората,
великанот в срце го извлекува
кепецот надвор и го става на рамење.
Кепеците му ги подржуваат очните стакленца,
Нагризувајќи одразот на небото во нив,
тие му се мушнуваат во ушната школка
и крадат по капка од шумот на океанот,
тие му легнуваат како коски под јазикот,
само да е да се вмешаат во говорот на великанот,
се сплотуваат во еснаф за подршка
на строежот на главниот мозок на великанот,
настојувајќи да ја судрат една со друга
левата и десната хемисфера.
Сите тие се сјатуваат не рамење на великанот,
тие го потчукнуваат него по плешките,
кепеците на срцето, кепеците на мислата,
кепеците на говорот, кепеците на духот –
духот се занесува, кога од висината
на туѓо раме, тие проповедаат, пеат и танцуваат,
и ете веќе и самиот ти танцуваш
под уиграниот ансамбал на нивните шупелки.

Препеви на Cedomir Cvetanovski