Vladas Braziūnas
立陶宛文
Onüç Karakuşa Birden Bakmanın Tek Yolu
1.
Geceyle çarpıştı onüç karakuş
yıldızlar darmadağın
gece kanat çırpıyor
2.
Tek sıra tünediler sarı bir kule vincin bomuna
Boşaldı güverteler. Yüklendi onüç karakuşu
gece bandıralı gemi.
O günden sonra
kaptanın karaya hiç ayak basmadığı
ve küçük bir fırtınanın
gemiyi tedbirli bir uzaklıktan izlediği söylenir
3.
“Tahran’a mı?” dedim
“Ordan geliyoruz zaten” dedi biri
“Rumeli?”
“Kahveciye on beş lira borç taktık orda”
“Pazariçi?”
“Oralıyız biz, orda ağaçlar onüç karakuşun
adlarını yüksek sesle söyleyerek uzar”
4.
Kuyunun dibinde dolunay
Onüç karakuş kanat çırpmadan dönüyor
kuyunun üstünde
Kış uzun sürecek ve uykusu hafif olacak ağaçların
5.
“Yeni bir ad ver bana” dedi
adına alışırsa uçamaz karakuşlar
“bana yeni bir ad ver
geçen yıl nisanın yerini söyleyeyim sana”
6.
Biçilmiş bir tarlaya indiler
sevişmiştim bu tarlada
başakların sapları uzunken
gecelerden
7.
Bir serçe
bir saka, bir karga,
bir martı, bir iskete
Hepimiz rüzgârla yıldızlar arasında
bir seçim yapmak zorunda kaldık
bir karakuşa dönüşmeden önce
8.
Rüzgârım der karakuşlar,
yaşamım işte, işlerim,
işte dünyanın denizleri, işte denizin maviliği,
biz buyuz, seniniz,
bu bizim yağmurumuz,
Kimsenin olmayan şeyler yoktur karakuşlara göre
9.
Onlarla aramızda
ölmek fiilinin
karakuşların dilinde
gelecek zamandan başka bir kipte
kullanılmamasından kaynaklanan
yanlış anlaşmalar var
Amaçsız dolaşıyorum kırlarda
çimenler adımlarımı bir şiir gibi okuyor
10.
Gücünü gölgesinden alır dağ dedi karakuş
Gölgesinin altında gölgeleriniz var
Artık konuşmayalım
yanlış bir kelime söylersek
yeniden başlayabilir zaman
11.
Yine bir savaştan dönmüşüm yenik
anahtarlığım masada
Onüç karakuş dizilmiş pencerenin pervazına
12.
Ay buzdan bir gong
karakuşlar geçti önünden
kısacık bir gölge tiyatrosu
Gömdük birini sardunya saksısına
13.
Oturmuştum pencerenin önüne
denizlikten havalandım.
录制: Literature Across Frontiers
Vienintelis būdas išvysti trylika juodųjų strazdų išsyk
1.
Trylika strazdų blaškėsi nakty
žvaigždės susipainiojo
naktis krūpsėjo
2.
jie aptūpė geltoną gervės žastą
platformos likosi tuščios. Naktis grįsta krovininiais laivais
buvo apsunkus
nuo trylikos strazdų
Sakoma, kad
nuo šiolei
kapitonas nė nebekėlė pėdos ant išdžiūvusios žemės
ir mažas uraganėlis sekiojo laivą
per saugų atstumą
3.
Tariau „į Teheraną?“
„Traukiam tenai“ pasakė vienas iš jų
„Rumuniją?“
„Liekam ten visada kavinėj skolingi penkiolika lirų“
„Stambulą?“
„Tai ten apačioj tėvynė, ten apačioj skleidžiasi
medžiai aukštu balsu tardami trylikos strazdų vardus“
4.
Mėnulio pìlnatis šuliny
Trylika juodųjų strazdų suka virš šulinio
sparnai jų nejudrūs
Žiema bus ilga, ir medžiai miegos sau tykiai
5.
„Duoki man naują vardą“ pasakė vienas iš jų
jei strazdas pripranta prie savo vardo, jis skrist nebegali
„Duoki man naują vardą, ir tau pasakysiu, kur pernai balandis“
6.
jie nusileidžia nupjautuose laukuose
tuose laukuose aš mylėjaus
kai kviečiai buvo išstybę ilgesni
nei naktys
7.
žvirblis,
kikilis, varna
žuvėdra, čivylis
turėjome pasirinkti
žvaigždes ar vėją
prieš tapdami juodaisiais strazdais
8.
„štai mano vėjas“ sako juodasis strazdas
„mano gyvenimas, mano darbai,
štai pasaulių jūros,
žydrumas jūrų,
vadinasi, esam, esame jums
čia mūsų daugybė“
pasak juodųjų strazdų
tie, kurie nepriklauso niekam, neegzistuoja
9.
šiokių tokių nesusipratimų
tarp mūsų ir juodųjų strazdų esama
iš tikrųjų todėl kad žodžio mirti
nėra
jų kalboje, išskyrus būsimojo laiko formą
klaidžioju po žalias valdas
kur žolė skaito mano pėdsakus tartum eilėraštį
10.
Juodasis strazdas pasakė kad
kalnas ima savo galias iš savo šešėlio
ir iš tavo šešėlio po jo šešėliu
baikim kalbėję dabar
klaidingas žodis įstengs
pradėti laiką iš naujo
11.
Grįžtu namo nugalėtas
ir vėl iš karo
mano raktai ant stalo
trylika juodųjų strazdų tvarkingai sutūpę
ant palangės
12.
Mėnulis tai ledo gongas
juodiej strazdai pasileido kiaurai per žaismę
šešėlių pačią trumpiausią
palaidojau vieną iš jų snapučių gėliapuody
13.
čia aš prie lango
čia jau pasišalinęs nuo palangės