Baki Yiğit

土耳其文

Evening Walk

You give the appearance of listening
To my thoughts, O trees,
Bent over the road I am walking
On a late-summer evening
When every one of you is a steep staircase
The night is slowly descending.

The high leaves like my mother’s lips
Forever trembling, unable to decide,
For there’s a bit of wind,
And it’s like hearing voices,
Or a mouth full of muffled laughter,
A huge dark mouth we can all fit in
Suddenly covered by a hand.

Everything quiet. Light
Of some other evening strolling ahead,
Long-ago evening of silk dresses,
Bare feet, hair unpinned and falling.
Happy heart, what heavy steps you take
As you follow after them in the shadows.

The sky at the road’s end cloudless and blue.
The night birds like children
Who won’t come to dinner.
Lost children in the darkening woods.

© Charles Simic
从: New and Selected Poems 1962-2012
New York: Houghton Mifflin Harcourt, 2013

Akşam Yürüyüşü

Yaz akşamının ileri bir saatinde
Yürüdüğüm yola eğilmiş,
Düşüncelerimi dinler gibi
Görünüyorsunuz, ey ağaçlar,
Her biriniz dik birer merdivenken
Yavaş yavaş iniyor gece.

Yüksekteki yapraklar annemin durmadan titreyen,
Karar veremeyen dudakları gibi,
Çünkü rüzgâr var biraz,
Sesler duyma
Ya da boğuk kahkahalarla dolu bir ağız gibi,
Aniden bir elle örtülmüş
Hepimizin sığabileceği karanlık bir dev ağız.

Her şey sessiz. Önden giden
Başka bir akşamın, uzun zaman önceki
İpek giysiler, çıplak ayaklar,
Aşağıya doğru dökülen çözülmüş saçlar akşamının ışığı.
Mutlu kalp, ne ağır adımlar atıyorsun
Onları izlerken gölgelerde.

Yolun sonundaki gökyüzü bulutsuz ve mavi.
Gece kuşları akşam yemeğine
Gelmeyecek çocuklar gibi.
Kararan ormanda kayıp çocuklar.

Çeviren: Baki Yiğit