白俄罗斯文

40 totorių

fosilijom į žingsnių atmintį
įaugusi jiems stepė
ir kojos
pratusios atsispirt į balnakilpę
dar nuo senelių gimimo –

čia keturios dešimtys
Omeldešo sūnų
paliko
keturias dešimtis porų
karžygiškų pėdsakų
dar nuo senelių gimimo –
kritimo
į dirvą
iš dausų debesų
iš pirmo pasaulio sprogimo
kurio ritualą kartoja
pavasaris

medžiai
sėjantys rudenį karžygius
primena juos
kadais
vienų metų vieną mėnesį
vieno tėvo pasėtus
į keturias dešimtis moterų

čia -
stepė ir dainuojantis laikas
Vilniaus krašte

juos priemiesčio autobusas
nutraukia
it ploną
pasaulio voratinklį
ir palieka mus
besiblaškančius
nuo mečetės iki
sovietinės parduotuvės
ir jau atrodo
dainuojančio laiko
čia niekad nebuvo

bet viską sujungia
gatve nubėganti
juodbruva mergaitė
ilga kasa.

© Jurgita Jasponytė
从: Šaltupė
Vilnius: Lithuanian Writers' Union Publishers, 2014
录制: Lithuanian Culture Institute, 2022

Сорак Татараў*

Рудымэнтам у памяць крокаў

укараніўся ім стэп

іх ногі

звыклі напінацца ў стрэмені

яшчэ ад нараджэньня дзядоў


тут чатыры дзесяткі

волатаў-сыноў Амэльдэша

       пакінулі

чатыры дзесяткі пар

адбіткаў ног

яшчэ ад нараджэньня дзядоў

ад падзеньня

         ў глебу

хмарак нябесных

ад першага сусьветнага выбуху

рытуал якога паўтарае

вясна


дрэвы

што восеньню сеюць волатаў

нагадваюць як

аднойчы

ў адзін месяц у адзін год

адзін бацька пасеяў семя

ў чатыры дзесяткі жанчын


тут –

стэп і пявучы час

у паўгадзіны ад Вільні


прыгарадны аўтобус

зьмятае іх

як танюткае павуціньне сьвету


пакідаючы нас

туляцца

ад мячэту

і да сельмагу

і ўжо здаецца

пявучага часу

тут не было ніколі


але ўсё злучае

прабегшы па вуліцы

чарнабровая дзеўчынка

з доўгай касою


---

*Сорак татараў – назва вёскі пад Вільняй, адзін з цэнтраў расьсяленьня татараў у Вялікім Княстве Літоўскім (заўв. пер).