Budząc się o 4:05,
choć na pociąg trzeba wstać o 5:15

Nuta głowy – coś z dziecka w zleżałej pościeli,
przepoconej od sennych przygód, niesłychanych;
nuta serca – jeziorny muł, kłącza grążeli,
traszki, wilgoć piwnicy, omszałe parkany;

nuta głębi – nieżywy kot, zakopywany
pod krzewami jaśminu, w niebieskawej bieli
kwiatów o letnim zmierzchu, przy dawnej niedzieli,
i twarz w otwartej trumnie. O czwartej pięć w samym

oddechu czuć – w rozwartych, popielatych wargach,
zanim dzień w nie wpakuje całą swą obłudę:
szczotkowanie okrężnym ruchem, pastę (martwa

glinka z Morza Martwego, mentol, trochę grudek
mirry), nić dentystyczną – że to jednak prawda:
w pościeli, w ziemi, w czerni Schlaf jest Todes Bruder.

                                               Pociąg Warszawa–Berlin, 15 I 2018

© Jacek Dehnel
从: Najdziwniejsze
录制: Haus für Poesie, 2021

BEIM AUFWACHEN UM 4:05
OBWOHL WECKZEIT FÜR DEN ZUG UM 5:15 GEPLANT WAR

Kopfnote – Hauch eines Kindes im muffigen Bett

voll Schweiß aus seltsamen, geträumten Abenteuern;

Herznote – Seeschlamm und Rhizome von Seerosen,

Molche, Kellerfeuchte, moosbewachsene Planken;

 

Basisnote – tote Katze, gerade zu Grabe getragen

und verscharrt unterm Jasmin, im bläulichen Weiß

der Blüten am Abend, wenn Sommer und Sonntag ist

und ein Gesicht im offenen Sarg. Um vier Uhr fünf

 

spürst du im bloßen Atem – im offnen, bleichen Mund,

bevor der Tag ihn füllt mit heuchelnder Ästhetik:

runde Bewegung der Bürste, Zahnpasta (tote

 

Erde vom Toten Meer, Menthol, paar Körnchen Myrrhe)

Zahnseidenkosmetik – dass es wirklich stimmen mag:

Bett, Erde und Schwarz: des Todes Bruder ist der Schlaf

 

 

Zug Warszawa-Berlin, 15. Jan. 2018

Übersetzung aus dem Polnischen von Michael Zgodzay