Tomaž Šalamun

斯洛文尼亚文

ANDRAŽ

Moj brat stopi gol, lep kot deviški vrelec
v dvorano in ubije jagnje iz ljubezni:
jemo in premišljujemo sliko.
Sani zarjavijo čez poletje, nebo se zniža

in postane vlažno, zemlja rodi jagode.
Vojaki stojijo lačni
med narcisami rumenimi kot noč,
jasna, jasna straža;

roloji so spuščeni in zaklenjeni,
markacija pelje v gore, v Trnovski gozd,
o, Čaven, zrak nabit z angeli,

krediti armade, kruh, kruh,
o, Sibila, razlita, strnjena barva,
nepremično, nespremenljivo hrepenenje.

© Tomaž Šalamun
从: Amerika
Maribor : Založba Obzorja, 1972
录制: Študentska založba

Andraz

Kardeşim çıplak yürür, holde,
Bakire bahar gibi güzel,
Kuzuyu öldürür.
Aşkla

Yemek yer, imgeler düşleriz.

Kışların arasında kayaklar paslanır,
Gökyüzü aşağı çekilir,
Ve nemlenir.
Toprak çilekler doğurur.
Gece kadar sarı nilüferlerin arasında
Askerler aç bekler,
Temiz, saf bir bekleyiş.

Pencereler kapalı ve kilitli,
Dağlarda, ormanlarda patika izleri
O Coven Dağı, gökyüzü meleklerle kalabalık.

Ordu izleri, ekmek, ekmek
O sibyl, sertleşmiş rengi kır.
Hareketsiz, değişmeyen kaşıntı.

Çeviri: Kemal Küçükgedik, Cenk Gültekin