Grahame Davies

威尔士文

Volker Braun

德文

Coch

Ti’n gosod yr olewyddion gyda’r feta,
a rhoi’r ciabatta’n barod at y cwrdd,
agor y coch, a dyro’r gwyn i oeri;
a chynnau’r gannwyll bersawr ar y bwrdd.

Rhyw antipasti bach i godi archwaeth,
a chwlffyn o baguette gerllaw y gwin;
rhyw beth fel hyn yw trafod achub Cymru
y ganrif newydd hon yn CF Un.

Tybed pa beth a wnâi o hyn, dy dadcu,
a heriodd garchar er mwyn Yncl Joe,
yr un a gadwodd faner goch y chwyldro
i chwifio drwy dridegau’r pentref glo?

Yr un a aeth i Rwsia ar wahoddiad
i dderbyn Sofietaidd ddiolch-yn-fawr,
a dod yn ôl â cherflun bach o Lenin,
sy’n addurn uwch dy silff-ben-tân di ‘nawr.

Yr un enillodd lid y rhecsyn lleol
am gyfarfodydd gweithwyr yn ei dy.
Tybed pa beth feddyliai ef o wyres,
sy’n nashi dosbarth-canol bach fel ti?

Tybed yn wir. Ond merch dy dadcu wyt ti:
dau o’r un brethyn mewn gwahanol ffyrdd,
yn ceisio cuddio creithiau anghyfiawnder
drwy beintio’r byd i gyd yn goch - neu’n wyrdd.

© Grahame Davies

Rot

Du servierst grüne Oliven zum Feta
Und Ciabatta, ofenfrisch
Dekantierst den Roten und stellst den Weißen kalt;
Die Duftkerze brennt zum Empfang aufm Tisch.

Ein paar Antipasti, um für Appetit zu sorgen
Und ein langes Baguette zum Vertilgen des Weins;
So etwa verläuft die Debatte zur Rettung von Wales
Im Jahr 2000 in Cardiff Eins.

Ich frag mich, was hielte er davon, dein Grand-dad
Der einst für den Kreml den Kragen riskiert
Er, der die rote Fahne schleppte
In den Dreißigern durch das Kohlerevier?

Er, der persönlich entgegennahm
Den Dank im Arbeitervaterland
Und heimkam mit der gußeisernen Leninfigur;
Da steht sie, auf den Kaminsims verbannt.

Er, der dem Lokalpack herzlich mißfiel
Auf den Meetings; das hieß der Klassenhaß.
Ich frag mich, was er von den Enkeln hält
Den Nationalisten der middle-class.

Das frag ich mich. Doch du bist deines Großvaters Kind:
Aus dem selben Faden nur anders gediehn
Und entschlossen, das Unrecht wegzuradiern
Indem die ganze Welt rot wird – oder walisisch grün.

Übersetzt von Volker Braun