ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΑ

Σήμερα το πρωί η ευτυχία μού χτύπησε το παράθυρο
Στο λαιμό φόραγε διαμάντια
Την αγνόησα
Γύρισα πλευρό  
Την βλαστήμησα
Όχι, δε θα γίνω δολοφόνος γι’ αυτήν

Κάθε πρωί τρώω τον πόνο με κορνφλέικς
Κάθε βράδυ αμφισβητώ τη λογική μου
Θέλω να γίνω καλοκαίρι
Να τρέχω ολόγυμνος στις παραλίες
Όλοι να με θαυμάζουν

Ο Θεός είναι άξιος συμπαραστάτης μου
Προσεύχεται σε μένα
Τρώει από το σώμα μου
Πίνει από το αίμα μου
Μερικές φορές κάθεται στα πόδια μου
Του χαϊδεύω τα μαλλιά

Έγνοιες, συμπόνια, τύψεις δεν σημαίνουν τίποτα για μένα
Κάθε Κυριακή διαβάζω επικήδειους σε εκκλησίες
Συγνώμη, δεν παίρνω παραγγελίες
Κάθε φορά που ακούω τη λέξη ειρήνη
Κοιμάμαι με ένα όπλο κάτω από το μαξιλάρι

Γιάζρα Χαλίντ είναι το όνομά μου
Αγία πουτάνα
Μπάσταρδος ποιητής
Κάποιες φορές πολεμιστής, τις περισσότερες δειλός
Ξέρω ποιος είμαι
Έχω σπιλώσει την τιμή κάθε έντιμης οικογένειας
Έχω πηδήξει κάθε τηλεπαρουσιάστρια
Οι παρομοιώσεις είναι το δυνατό μου σημείο
Έχω μαζέψει κατάρες από κάθε καταραμένο ποιητή

Δείξε μου μια γυναίκα κι εγώ θα την γονιμοποιήσω
Ή έναν ήλιο και θα τον θαμπώσω
Δώσε μου μια πατρίδα κι εγώ θα την προδώσω
Ή θα δολοφονήσω τον τύραννο
Και θα διαπομπεύσω τον πρωθυπουργό
Κλείσε μου εμφανίσεις σε τσίρκο
Ή σε διεθνή φεστιβάλ λογοτεχνίας
Βρίσε με, φτύσε με κι εγώ θα σταυρωθώ για χάρη σου
Δίδαξέ με ξένες γλώσσες και τυφλό σύστημα
Ανάγκασέ με να διαβάζω εφημερίδες και να βλέπω τηλεόραση
Μάθε μου κολακείες και γαλιφιές
Γιατί σε κάτι πρέπει να χρησιμεύουν και οι ποιητές

Γράφω για τους ανέστιους, τους ξυπόλητους, τους πένητες
Τους τελευταίους στη σειρά
Να κυλιέμαι στο πεζοδρόμιο και να ξερνάω έξω από μπαρ
Αυτό μόνο αξίζει

Είμαι μια υπόσχεση που κανείς δε θα κρατήσει

© Jazra Khaleed
从: Γκρόζνι
Αθήνα
录制: Literaturwerkstatt Berlin 2011

SELF-PORTRAIT

Happiness knocked on my window this morning
Diamonds around her neck
I looked the other way
Turned my back on her
Spoke harsh words
No, I won’t turn murderer on her account

Every morning I eat pain with my cornflakes
Every evening I challenge my sanity
I want to turn into summer
To run naked on the beach
Admired by all

God is a worthy comrade
He prays to me
Partakes of my body
Drinks of my blood
At times he sits at my feet
I run my fingers through his hair

Cares, qualms, compassion mean nothing to me
Every Sunday I read funeral orations in churches
I’m sorry, but I don’t take requests
Whenever I hear the word peace
I sleep with a gun under my pillow

Jazra Khaleed is my name
A holy whore
A bastard poet
A fighter sometimes, mostly a coward
I know who I am
I have stained the honor of every honourable family
I’ve laid every talk-show hostess
Similes are my strongpoint
I’ve collected curses from every cursed poet

Show me a woman and I will impregnate her
Or a sun and I will darken it
Give me a fatherland and I will betray it
Or assassinate its tyrant
Expose its president
Book me at a circus
Or an international poetry festival
Swear at me, spit at me, and I will crucify myself for your pleasure
Teach me foreign tongues and touch-typing
Force me to read newspapers and watch television
Teach me sweet-talk and flattery
Poets, too, need to be useful in some way

I write in the name of all vagrants, barefoot indigents,
Those who are last
As I roll on the sidewalk and throw up outside bars
This is the only worthy cause

I am a promise that nobody will keep

Translated by Peter Constantine/ Modern Poetry in Translation, Series 3, No.12