Διαθέσεις Χ

Είμαι συγκινημένος απόψε.

Ο οξύς συνειρμός τέχνης απαιτητικής και κάπως άχαρης
για την ώρα διστάζει.
Έλα-
μπορούμε, αν θες,
να περπατήσουμε μαζί αίθουσες μουσείων
ερωτευμένων με τα ίδια τους τ’ αγάλματα
να διαγνώσουμε την αιχμηρή αμφιβολία του χεριού
κάτω απ’ το ποτισμένο ύφασμα- το μάρμαρο
την άγρια προετοιμασία της επιφάνειας για τη ζωγραφική.
Μπορούμε, αν βέβαια το θελήσεις,
να φτιάξουμε ακόμη και μια μουσική.
Θα ‘ναι πολύτιμη κι ανέμελη
θα εξελίσσεται κάπως αργά
αλλά στους ίδιους πάντα αξιόπιστους τετράγωνους χρόνους.
Έλα.
Μη μου το αρνηθείς.
Άλλωστε τι θα κοστίσει.
Φέρε μαζί αυτή τη στιγμή κι αυτή τη σελίδα.
Αυτή τη στιγμή
εδώ
πάνω σ’ αυτή τη σελίδα
-μόνη περιουσία μου-
ακύρωσέ τα
αφού, απόψε,
πιστός στην αρετή των δακρύων
σε εποχή κυνικών εκμυστηρεύσεων
μπορώ
επάξιος και λαμπερός
για αυτή, τη μόνη αυτή φορά,
να σε υπερασπιστώ.

© Dimitra Kotoula & Nefeli 2004
从: Τρεις Νότες Για Μια Μουσική
Αθήνα [Athens]
录制: Literaturwerkstatt Berlin 2010

Moods X

I’m so emotional tonight.

The sharp cohesion of an art both demanding and rather joyless
       for the time being holds back.

Come-
we can, if you wish,
walk together through galleries
of museums in love with their own statues
analyze the pointed uncertainty of the hand
beneath the damp material- the marble
the rough preparation of the surface for painting.
We can, if you really want to,
even compose a little music.
It will be splendid and carefree
unfolding rather slowly
but always in those ever-reliable four-beat measures.
Come.
Don’t deny me this.
Besides, what does it cost?
Bring along this moment and this page.
This moment
here
on this page
-my only asset-
cancel it all
for, tonight,
faithful to the purity of tears
in an era of cynical assurances
I,
worthy and illustrious,
could (how could I possibly)
claim you.

translated by Anthony Hirst and Dimitra Kotoula