קאָמפּיוטער־לעבן
אַ קוועטש, אַ דריק
און אַ קוק אויף צוריק,
ווילסטו אָפּווישן אַלץ וואָס געווען
ביז דו קומסט אויפֿן אָרט
וווּ סע דאַכט זיך, אַז דאָרט
ביסטו נאָך נישט אַרײַן אין פּלען.
און כאָטש ס׳וואָלט דאָס רובֿ
פֿון אַלף ביז תוו
אויף אייביק פֿאַרשוווּנדן פֿון אויג,
וואָלטסטו איבערוואָרטירט
און פּראָגראַמירט
אויף עפּעס אַ לעבן וואָס טויג.
נאָר ס׳איז די נאַטור
נישט קיין קלאַוויאַטור –
די שליסלען נישט צום אַנטדעקן;
איז קוועטשט עס און דריקט
ווען דו קוקסט אויף צוריק –
אַך, ווי ס׳ווילט זיך די גרײַזן פֿאַרמעקן!
录制: Haus für Poesie, 2019
Computer life
Depress and strike, then
look back again –
You’d like to wipe out all
that came before
it seems
you ran into a wall.
Though it would delete
from A to Z, almost complete,
forever from sight,
you still want to rewrite,
reprogram,
a worthwhile life.
But this is nature,
no keyboard, for sure,
the answers aren’t in place.
So depress and strike, when
you look back again –
Oh, the mistakes to erase!