Προφητεία που χαίρεται τους αφρούς της

Τη φωνή μου ρε
      κι ας μην έχω να φάω

γιατί είναι ωραία η παλινδρόμηση των σωμάτων
(από τον ενικό στον πληθυντικό τους
κι αντίστροφα)

ωραίο το γεφύρωμα των πνοών
(σαθρό ή στέρεο - αδιάφορο τι -
διπλά ωραίο για την αδιαφορία του)

ωραίο αίνιγμα τα λουλούδια


Αλλά θα ’ρθουν καιροί
με στυφά δευτερόλεπτα
να ερημώσουν την όραση
να την κάνουνε Σιβηρία

Αυτά, για όσους ταξιδεύουνε προς το θέρος

Οι υπόλοιποι, θα την πάθουμε αλλιώς

Μια μέρα
κάποιος θα βρει ένα ξέφτι στον ουρανό
θα το τραβήξει και

θα πέσουν όλα τα ποδήλατα των αγγέλων
                                                          
               όλα
 
         το εννοώ

© Yannis Stiggas & Kedros ed.
Athens: Kedros ed.,
录制: Literaturwerkstatt Berlin 2010

PROPHÉTIE QUI JOUIT DE SON ÉCUME

Et ma voix donc
                      même si je n’ai pas de quoi manger

car il est beau le va-et-vient des corps
(de leur singulier à leur pluriel
et vice versa)

beau le pont que forment les souffles
(ferme ou branlant — peu importe —
doublement beau par son indifférence)

belle énigme les fleurs

mais viendra le temps
où d’aigres secondes
dévasteront la vue
en feront une Sibérie

Voilà pour ceux qui voyagent vers l’été

Nous autres serons frappés autrement

Un jour
quelqu’un trouvant un fil pendant du ciel
tirera dessus et

tomberont tous les vélos des anges

            tous

    et je suis sérieux

Traduction: Michel Volkovitch