МОЯТ ПЪК БОГ
копае в моята градина.
Хак му е:
там някъде между недоприбраните картофи и неподрязаните рози
презимуват сума ми ти провалени истини.
Отгоре бурените набират сила,
животът е на тяхна страна.
Аз тръгвам към града. Пеша. Ето на кого
все забравям да благодаря: на старите удобни обувки.
© Ekaterina Yossifova
录制: 2007 Literaturwerkstatt Berlin
录制: 2007 Literaturwerkstatt Berlin
MON DIEU A MOI
Il cultive mon jardin. C’est bien fait pour lui : là,
entre les patates à ramasser et les rosiers à émonder,
hibernent en masse des vérités ratées.
Les mauvaises herbes prennent de la vigueur au-dessus,
la vie est de leur côté.
Je m’en vais en ville. A pied. En voilà deux
que j’oublie toujours de remercier : mes vieilles godasses confortables.
traduit par Rumiana Stantcheva