Uldis Bērziņš
拉脱维亚文
Kirilaşk
tatlovski diyorum sana
rus romanlarından öğrenmedik mi sevmeyi
yanıma uzandığın ilk akşam
çivi yazısıyla hafızamda
hayır, hayır: bir mağara resmi
seni biraz bekletmiştim başlarda
o kadarını affet
bir zaman sakladım adını
bilmiyorsun neden
yarıda kalmış ördüğün atkı
kalsın, yeni bir kışa vesile-
ve yarım yalnızlığın, güzel işte
sabah çıkarken yeşil bir elma uzatmıştın
aramızda bir parola olsun bu
ve bırak uzasın kaşların,
korkutuyor beni yapmacıklığı
bazen mimarinin şiirin bile
yara dolu çocukluktan bacakların
seviştiğimiz koşar adım
sevdiğimiz uzayan saçlarınca sabırlı
ama rus romanlarında
uzun takma adları hala karıştırıyorum
录制: Efe Duyan / EDISAM - Turkish Literature and Science Writers Union
Krievu Mīlestība
par saldovsku saukāju tevi
vai ne no krievu romāniem iemācījāmies mīlēt
pirmo vakaru, kad man nogūlies blakus
protu no galvas ķīļrakstā
nē, nē: kā zīmējumu alā uz sienas
no sākuma liku tev nedaudz uzgaidīt
to tu man piedod
vienreiz es tavu vārdu noklusēju
tu nezini, kāpēc
šalle, ko noadīji līdz pusei
lai paliek par ķīlu jaunai ziemai –
un pusē lai tava vientulība, tā labāk
mans astainais ērms, kā iet rūķim, ko teicies barojam viducī
no rīta iedama laukā man pastiepi zaļu ābolu
tas lai mums abiem kā parole
un nevajag plūkāt un cirpt uzacis
mani biedē viss samākslotais
pat arhitektūrā, pat dzejā
kājas tev no vietas bērnības pušumos
mīlējāmies skriešus
mīlējām lēnām, tik pacietīgi, kā auga tev mati
vienmēr esmu jaucis
garos vārdus un tēvvārdus krievu romānos