Snapshot
Σ’ ακούω-
Ναι, είσαι.
Ένα λεπτό δέρμα απλώνεται πάνω στη γλώσσα μου.
Τη χαϊδεύει.
Ένα λεπτό δέρμα χαϊδεύει τη γλώσσα μου.
Τα χέρια μου ηχούν γεμάτα καρπούς.
Γεμάτα εγκατάλειψη.
Ό,τι πρόκειται να συμβεί στην ιστορία
συμβαίνει τώρα μέσα στα χέρια μου.
Φυσάς τη μέρα μου.
Την ξαφνιάζεις.
Η μυρωδιά σου αναστάτωσε τη μέρα μου.
Στροβιλίζεται.
Πέφτει.
Η μέρα μου στροβιλίζεται και πέφτει μέσα στη μέρα σου.
Η καρδιά μου
ένα ζεστό πειθήνιο στόμα
που το αρωματισμένο χάδι της καρδιάς σου
έχει καταδικάσει να επιζεί
ορθάνοιχτο
τραυλό
χωρίς χείλη.
(Από την υπό δημοσίευση συλλογή ‘Χλιδή’)
录制: Literaturwerkstatt Berlin 2010
Snapshot
It’s you.
Yes, I can hear you.
A fine skin spreads over my tongue.
Caresses it.
A fine skin caresses my tongue.
My hands resound full of fruits.
Full of abandonment.
Whatever is going to happen in the tale
is happening now in my hands.
You blow my day.
Surprise it.
Your smell flustered my day.
It whirls.
Falls.
My day whirls and falls into yours.
My heart
a warm meek mouth
that your heart’s scented caress
has condemned to survive
wide open
stammering
without lips.