Beata Tarnowska
波兰文
נֵס
יָרֵחַ מַבְשִׁיל בְּעַנְפֵי הַצַּפְצָפָה.
שַׁחַר פּוֹצֵעַ בְּעֵינֵי דַּיָּגִים, בִּזְרוֹעוֹתֵיהֶם
מִתְחַבְּטוֹת לָצֵאת
סְנוּנִיוֹת שֶׁל דָּם.
שַׁחַר פּוֹצֵעַ פִּיהֶם.
רַדְיוֹ.
לוּ הָיוּ תּוֹפְסִים וְלוּ דָּג אֶחָד
אֶפְשָׁר הָיָה מִתְרַחֵשׁ
נֵס.
יֵשׁוּעַ פּוֹסֵעַ עַל הַמַּיִם,
רוּחַ קֹדֶשׁ עַל פִּטְמוֹתָיו,
רוּחַ קֹדֶשׁ
נוֹשֶׁפֶת עַל זַכְרוּתוֹ הַשְׁקוּפָה הַמְיַבֶּבֶת.
לַמַּיִם חַיִּים מִשֶּׁלָּהֶם.
נְזִירוֹת, אֲבָנִים עֲגוּלּוֹת,
יוֹרְדוֹת לְהִטָּבֵל בֵּין הַיּוֹנִים.
צִפֳּרִים מְעַשְּׂבוֹת אֶת עֶרְוָתָן.
הַבֹּקֶר טָהוֹר.
כֶּתֶם שֶׁל יַּיִן מִתְפַּשֵּׁט בָּאֲגַם,
פִּסּוֹת שֶׁל לֶחֶם צָפוֹת.
הַבֹּקֶר טָהוֹר.
录制: 2010 Literaturwerkstatt Berlin
Cud
Księżyc dojrzewa w gałęziach topoli.
Świt rani oczy rybaków,
ich ramiona się prężą –
jerzyki krwi
próbują lotu.
Świt rani ich usta.
Radio.
Jeśli złowią choć jedną rybę,
stanie się cud.
Jezus idzie po wodzie,
jego piersi muska święty wiatr,
duch święty
owiewa przejrzyste, bolejące ciało.
Woda żyje własnym życiem.
Zakonnice, okrągłe kamienie,
schodzą do kąpieli wśród gołębi.
Ptaki pilnują ich nagości.
Poranek jest czysty.
Plama wina rozlewa się po jeziorze,
okruchy chleba pływają.
Poranek jest czysty.