Karla Coreas
西班牙文
פְּרִיחָה
כְּשֶׁהַמֵּתִים מְתַכְנְנִים אֶת לֵדָתָם הַבָּאָה
בָּתֵּי הַקְּבָרוֹת מְרִיחִים כְּמוֹ אָבִיב.
הֵם מִתְקָרְבִים יוֹתֵר מֵחֲלוֹם –
תּוֹעִים מֵעוֹלָמָם לָמוּת אֶל הָעוֹלָם.
אַתָּה קוֹלֵט אוֹתָם פִּתְאֹם גּוּפְךָ מַרְתִּיעַ –
הֵם חוֹלְפִים עַל פָּנֶיךָ כְּמוֹ הָיִיתָ רוּחַ.
כִּפַּת הַנּוֹף – שָׁמַיִם, כַּמָּה עֲנָנִים קַלִּים
הִיא מָסָךְ דַּקִּיק
שֶׁאֵין בְּכֹחוֹ לְהָגֵן.
קוֹל קוֹנְכִיּוֹת וּפַעֲמוֹנִים צוֹלֵל בְּאָזְנֶיךָ
עִם כָּל נְשִׁימָה אַתָּה שׁוֹאֵף נוֹכְחוּת.
בָּאָבִיב הַכֹּל שׁוּב מִתְגַּלֶּה בַּבָּשָׂר.
מַרְאוֹת נוֹצְצוֹת תְּלוּיוֹת בָּרוּחַ עֵינַיִם פּוֹרְחוֹת בְּכָל מָקוֹם.
录制: 2010 Literaturwerkstatt Berlin
Florecer
Cuando los muertos planifican su próximo nacimiento
los cementerios huelen a primavera.
Se acercan más que los sueños
se marchan (vagabundean) de sus mundos
para morirse en el mundo.
De repente los agarras tu cuerpo cocea
cuando pasan cerca de ti como si fueses un fantasma.
La cúpula del paisaje un cielo azul, algunas nubes ligeras
es una cortina delgada incapaz de protegerte.
Sonidos de campanas y conchas marinas se acercan a tus oídos.
Cada respiro es una presencia.
En la primavera todo se revela en carne y hueso nuevamente.
Espejos relucientes cuelgan en el viento ojos florecen por todas partes.