Metin Cengiz

1

Εχτές ατένισα τη μπόρα
Η βροχή κάνει τα πάντα να μοιάζουν με ουρανό
Τα πάντα υπερίπτανται
Ωσάν παγωμένα προτού να πέσουν
Ανάμεσα στη γη και στον ουρανό το μυαλό σαστίζει
Και κρέμεται σαν ιπτάμενο πουλί

Σε πήρε το μάτι μου, τα βλέμματά σου, το σώμα σου που μοιάζει με βροχή
Και όρμηξα στη μπόρα, πιάστηκα απ’ το κορμί σου
Οι περαστικοί συμπόνεσαν τον ζαβό και είπαν πως ο τύπος πρέπει να ‘χει λαλήσει
Κι εγώ κραυγάζω: το μυαλό είναι δικό σας αλλά μην ακουμπάτε τη βροχή.  

-2-

Η βροχή πιτσιλάει την ψυχή και οι δυνατές της στάλες
Καθαρίζουν τους στίχους του μυαλού σου σφυρίζοντας
Η ζωή παρασύρεται απ’ τα νερά  και τα αγαπημένα σου μάτια
Το πρόσωπό σου φεύγει κι αυτό
Θυμάμαι το παρελθόν σ’ αυτή τη γέφυρα
Τις γροθιές στον αέρα και τη διαδήλωση
Και μετά το αστυνομικό γκλομπ, τη λόγμη του όπλου του χωροφύλακα
Ότι αληθινό στη ζωή μένει σαν όνειρο σ’ αυτή τη μακρινή
απόσταση

Ατενίζω με ευχαρίστηση τη φωτιά που άναψε η βροχή στους δρόμους
Τη φωτιά της βροχής που έμεινε στις ανθρώπινες ψυχές
                    Σαν αγάπη, σαν ελπίδα
Είμαστε στην εστία της φωτιάς και τα πάντα καίγονται
Σκέφτομαι ότι έτσι είναι η ζωή
Σφίγγει τον λαιμό μου σαν ατσάλι
Τεντώνω το χέρι μου στο παρελθόν
Η βροχή κρατάει τα χέρια μου στη θέση  των κατεστραμμένων μου χρόνων
Που γίνονται νερό και φεύγουν
Και τα πεντηκοστά τέταρτα γενέθλιά μου χαμένα για μια δίκη

-3-
Η βροχή πέφτει σαν ένα δημοτικό τραγούδι  
λες και πέφτει  χιονοστιβάδα στα παράθυρα
οι μεντεσέδες του κόσμου σπάνε
και τα ουράνια μαλλιά σου πέφτουν μαδώντας

Θυμήσου με αγαπημένη μου σ’ αυτές τις  οπτασίες
Μέσα στις φλόγες που πυροδότησε  η βροχή
Με τη   φωτιά που με έκαψε στο δρόμο
Θυμήσου με αγαπημένη μου έτσι ανάστατο
 
Γι’ αυτόν τον κόσμο είμαι ανάστατος

-4-
Το βράδυ είναι κουρασμένο, το βράδυ είναι μονάχο, το βράδυ είναι λυπημένο
Ας βρέξει, ο  κόσμος ας αναζωογονηθεί πίνοντας βροχή
Σαν να  ξυπνάει από βαθύ ύπνο

Τι είναι να γεννιέσαι το έμαθα όταν ήμουν παιδί
Αλλά ακόμα δεν κατάλαβα τι είναι ο θάνατος

***

Φέτος τα τριαντάφυλλα αυτού του κήπου δεν ανθίζουν
Γίνε η βροχή μου και ξέπλυνέ με  στους δρόμους
                …

Είμαι το νερό που πλημμυρίζει τους δρόμους
Γίνε η ρεματιά μου και το πολλαπλό μου πρόσωπο
Άσε με να κυλάω μαζί σου ως την αιωνιότητα

-1-
Yesterday I watched the fall of the rain
The rain that turns everything to sky
Now all hangs in the air
As if frozen for a moment before falling to ground
The mind bewildered between both elements
Hovers there like a bird in flight

I caught a glimpse of you,—your rain like glance rain like body-
And hurled myself into the falling rain, clasping on to your body
Onlookers pitied the fool saying ah he must have lost his mind—
So I roared: Keep your mind for yourselves just do not touch the falling rain

-2-
The rain and its bold drops strike the soul
Sweeping up in whistles the verses in the mind
And life is borne away to the waters
My love your face your eyes are borne away
On the bridge it is the past I summon up
Fists in the air and marches, police batons and gendarme guns
Whatever has been lived lingers like dream in the sealed up distance

I am watching in joy the fire lit by the rain on the streets
The fire of rain left in the human soul, like love, like hope
We stand on the blazing ground, everywhere smothered in flames
Such is life I think
Like steel it chokes my neck
I stretch my hand out to the past
The rain holds my hand in place only of my ruined years
It turns into water, and flows
My fifty four years wasted on some struggle

-3-
Like a long lament the rains falls
As if dew were wetting the windows
The hinges of the world break off
And the sky lands pulling out its hair

Remember me in this weather my love
In the fires lit by the rain
In the fire that burned me on the street
Remember me my dear in all that ruins

I who am ruin to this world

-4-
Tired evening lonely evening is sad
So, fall rain, let the world drink of it and revive
As if waking from a long sleep

As a child I learned of birth
But I have never understood death
...

This year this garden’s roses will not bloom
Be the rain on the street and scrub me clean
…

I'm the water flowing over the streets
Be my gully and my crowded face
Let me flow with you to eternity

1

Ayer miré la caída de la lluvia
la lluvia asimila todo al cielo
todo flota en el aire
por un momento congelado, antes de volver a caer al suelo
la razón asombrada, entre el cielo y la tierra,
flota entre el aire como el pájaro

un momento he visto tus miradas y tu cuerpo que se parece a la lluvia
y me he lanzado bajo el aguacero y tomé tu cuerpo entre mis brazos
aquellos que miraban dijeron: Qué lástima este hombre está totalmente fuera de sus cabales
yo grité: Que seáis propietarios del espíritu pero no toquéis la lluvia combativa.

2

La lluvia combate el espíritu humano y las fuertes gotas de la lluvia
tal como el agua se lleva borrando los versos adentro del espíritu silbando
arrastrándose entre el agua la vida pasa
amor tu rostro va tus ojos van
el pasado sobre este puente que yo recuerdo
la manifestación puños al aire luego la matraca
de la policía y el bastón del gendarme

aquello que hemos vivido permanece como un sueño sellado a lo lejos
miro con placer el fuego que la lluvia ha puesto en las calles
el fuego que queda en las almas de la gente como el amor como la esperanza

estamos en el fuego que por todas partes arde
pienso que la vida es como eso
la vida aprieta mi garganta como acero
tiendo mi mano al pasado
apenas la lluvia se mantiene en mis manos en lugar de mis años arruinados
la lluvia corre llegando a ser el agua y mis 54 edades perdidas por un proceso.


3

Llueve como una canción
como si una avalancha cayera en las ventanas
los goznes del mundo se rompen
el cielo desciende al sol arrancando sus cabellos

recuérdame amor con el fuego que ella ha puesto
recuérdame como esos temblores de tierra
soy un temblor para este mundo.

4

La noche está fatigada sola triste
que llueva y que el mundo se reanime bebiendo la lluvia
como despertándose de un largo sueño

he aprendido cuando estaba pequeño lo que significa nacer pero
no he comprendido nunca qué es la muerte.
**

Este año estas rosas de este jardín no florecen
sea mi lluvia lava mano entre los reyes.
**

Yo soy el agua que corre en las calles
sea mi meato sean mis rostros multitudes
que yo corra contigo hacia el infinito.

1-

Hier j’ai regardé tomber la pluie
La pluie fait tout ressembler au ciel
Tout est suspendu en l’air
Comme figé avant de toucher le sol
La raison étonnée entre ciel et terre
est suspendue en l’air comme un oiseau

Un moment je t’ai vue avec ressemblant à la pluie tes regards et ton corps
Je me suis jeté sous la pluie battante et j’ai enlacé ton corps
Dommage cet homme a dû perdre la raison, ont dit les badauds
J’ai crié : gardez donc la raison mais ne touchez pas à la pluie battante

2-

L'esprit humain  est battu par la pluie et ses rudes gouttes
Elle emporte en sifflant les vers présent à  l'esprit
La vie part entraînée par les eaux
Ton cher visage et tes yeux partent
Sur ce pont qui me rappelle le passé
La manifestation poings en l’air puis la matraque de police et la crosse du gendarme
Tout ce qui a été vécu demeurent comme un rêve au loin scellé

Je regarde avec plaisir le feu que la pluie a mis dans les rues
Le feu qui reste dans les âmes des gens comme l’amour     comme l’espoir  
Nous sommes en feu partout brûle

Je pense que la vie est ainsi
La vie serre ma gorge comme un acier
Je tends ma main vers le passé
Seule la pluie la retient au lieu de mes années ruinées
La pluie coule devenant eau
Et mes cinquante-quatre ans perdus pour un procès

3-

Il pleut comme une chanson
Comme si une avalanche tombe aux fenêtres
Les charnières du monde se brisent
Le ciel descend au sol en arrachant ses cheveux

Rappelle-toi de moi avec ces chansons mon amour
Les incendies que la pluie a laissés
Rappelle-toi de moi avec le feu qu’elle a mis dans les rues
Rappelle-toi de moi avec un tel bouleversement

Je suis un bouleversement pour ce monde

Poèmes traduits et relus par M. Cengiz et C. Lajus