zh

6543

Logo lyrikline pure Logo lyrikline claim
  • 联系
  • 合作伙伴
  • 捐助
登录
  • 联系
  • 合作伙伴
  • 捐助
  • deutsch
  • english
  • français
  • slovenščina
  • العربية
  • русский
  • español
  • português
  • 中文
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
所有结果
  • 诗人
    • A-Z
    • 以语言排列
    • 以国家排列
    • 所有
  • 诗歌作品
    • 以语言排列
    • 翻译作品
    • 所有
  • 翻译人员
    • A-Z
  • 翻译
    • A-Z
  • 新
    • 诗歌作品
    • 诗人
    • 翻译
Logo lyrikline pure Logo lyrikline claim
  •  
  •  
  •  
  •  
  •  
所有结果
  • 联系
  • 合作伙伴
  • 捐助
  • deutsch
  • english
  • français
  • slovenščina
  • العربية
  • русский
  • español
  • português
  • 中文
  • 诗人
    • new on Lyrikline
    • A到Z 
      • A
      • B
      • C
      • D
      • E
      • F
      • G
      • H
      • I
      • J
      • K
      • L
      • M
      • N
      • O
      • P
      • Q
      • R
      • S
      • T
      • U
      • V
      • W
      • X
      • Y
      • Z
    • 以语言排列 
      • bkms
        中文
        丹麦文
        乌克兰文
        乌兹别克文
        乌尔都文
        亚美尼亚文
        依地文
        俄文
        保加利亚文
        信德文
        僧伽罗文
        克罗地亚文
        克里族文
        冰岛文
        列托-罗曼文
        加利西亚文
        加泰罗尼亚文
        匈牙利文
        北萨米文
        南萨米文
        南非荷兰文
        印地文
        印度尼西亚文
        古加拉提文
        土耳其文
        坎纳达文
        塞尔维亚文
        塞茨瓦纳文
        威尔士文
        孟加拉文
        尼泊尔文
        巴斯克文
        布里多尼文
        希伯来文
        希腊文
        库尔德文
        德文
        意大利文
        拉脱维亚文
        挪威文
        捷克文
        斯洛伐克文
        斯洛文尼亚文
        斯瓦希里文
        旁遮普文
        日文
        格陵兰文
        格鲁吉亚文
        欧里亚文
        法文
        波兰文
        波斯尼亚文
        波斯文
        泰卢固文
        泰米尔文
        爱尔兰文
        爱沙尼亚文
        瑞典文
        白俄罗斯文
        科萨文
        立陶宛文
        绍纳文
        缅甸文
        罗马尼亚文
        艾马拉文
        芬兰文
        苏格兰盖尔文
        英文
        荷兰文
        葡萄牙文
        西班牙文
        越南文
        阿姆哈拉文
        阿尔巴尼亚文
        阿拉伯文
        韩文
        马其顿文
        马拉地文
        马来亚拉姆文
        马来文
        马耳他文
        黑山语
    • 以国家排列 
      • 中国
        丹麦
        乌克兰
        乌兹别克斯坦
        乌干达
        乌拉圭
        也门
        亚美尼亚
        以色列
        伊拉克
        伊朗
        俄罗斯
        保加利亚
        克罗地亚
        冰岛
        几内亚比绍
        刚果(金)
        利比亚
        加拿大
        加纳
        匈牙利
        南非
        博茨瓦纳
        卢森堡
        印度
        印度尼西亚
        危地马拉
        叙利亚
        古巴
        台湾
        哥伦比亚
        哥斯达黎加
        土耳其
        圣卢西亚
        圣多美和普林西比
        埃及
        埃塞俄比亚
        塞内加尔
        塞尔维亚
        塞浦路斯
        墨西哥
        多米尼加共和国
        奥地利
        委内瑞拉
        孟加拉国
        安哥拉
        安道尔
        尼日利亚
        巴勒斯坦领土
        巴基斯坦
        巴拉圭
        巴林
        巴西
        布隆迪
        希腊
        德国
        意大利
        拉脱维亚
        挪威
        捷克共和国
        摩尔多瓦
        摩洛哥
        斯洛伐克
        斯洛文尼亚
        斯里兰卡
        新加坡
        新西兰
        日本
        智利
        柬埔寨
        格陵兰
        格鲁吉亚
        比利时
        沙特阿拉伯
        法国
        波兰
        波多黎各
        波斯尼亚和黑塞哥维那
        津巴布韦
        洪都拉斯
        海地
        澳大利亚
        爱尔兰
        爱沙尼亚
        牙买加
        特立尼达和多巴哥
        玻利维亚
        瑞典
        瑞士
        白俄罗斯
        科威特
        秘鲁
        突尼斯
        立陶宛
        索马里
        缅甸
        罗马尼亚
        美国
        肯尼亚
        芬兰
        英国
        荷兰
        莫桑比克
        葡萄牙
        西班牙
        象牙海岸
        赞比亚
        越南
        阿富汗
        阿尔及利亚
        阿尔巴尼亚
        阿拉伯联合酋长国
        阿曼
        阿根廷
        韩国
        马其顿
        马拉维
        马提尼克群岛
        马来西亚
        马耳他
        黎巴嫩
        黑山共和国
  • 诗歌作品
    • new on Lyrikline
    • 以语言排列 
      • bkms
        中文
        丹麦文
        乌克兰文
        乌兹别克文
        乌尔都文
        亚美尼亚文
        依地文
        俄文
        保加利亚文
        信德文
        僧伽罗文
        克罗地亚文
        克里族文
        冰岛文
        列托-罗曼文
        加利西亚文
        加泰罗尼亚文
        匈牙利文
        北萨米文
        南萨米文
        南非荷兰文
        卢晒文
        印地文
        印度尼西亚文
        古加拉提文
        吉普赛文
        土耳其文
        坎纳达文
        塞尔维亚文
        塞茨瓦纳文
        威尔士文
        孟加拉文
        尼泊尔文
        巴斯克文
        布里多尼文
        希伯来文
        希腊文
        库尔德文
        弗里斯兰文
        德文
        意大利文
        拉脱维亚文
        挪威文
        捷克文
        斯洛伐克文
        斯洛文尼亚文
        斯瓦希里文
        旁遮普文
        日文
        格陵兰文
        格鲁吉亚文
        欧里亚文
        毛利文
        法文
        波兰文
        波斯尼亚文
        波斯文
        泰卢固文
        泰米尔文
        爱尔兰文
        爱沙尼亚文
        瑞典文
        白俄罗斯文
        科萨文
        立陶宛文
        索布诸语言
        绍纳文
        缅甸文
        罗马尼亚文
        艾马拉文
        芬兰文
        苏格兰盖尔文
        英文
        荷兰文
        葡萄牙文
        西班牙文
        越南文
        通布卡文
        阿姆哈拉文
        阿尔巴尼亚文
        阿拉伯文
        阿拉瓦克文
        韩文
        马其顿文
        马拉地文
        马来亚拉姆文
        马来文
        马耳他文
        黑山语
    • 翻译作品 
      • bkms
        世界文
        中文
        丹麦文
        乌克兰文
        乌兹别克文
        乌尔都文
        乌德穆尔特文
        亚美尼亚文
        依地文
        俄文
        保加利亚文
        信德文
        僧伽罗文
        克什米尔文
        克罗地亚文
        冰岛文
        列托-罗曼文
        加利西亚文
        加泰罗尼亚文
        匈牙利文
        南萨米文
        南非荷兰文
        卡尔梅克文
        卢晒文
        印地文
        印度尼西亚文
        古加拉提文
        吉尔吉斯文
        吉普赛文
        哈萨克文
        土库曼文
        土耳其文
        坎纳达文
        塔吉克文
        塔塔尔文
        塞尔维亚文
        奥克西唐语
        奥塞梯文
        威尔士文
        孟加拉文
        尼泊尔文
        巴什客尔文
        巴斯克文
        布里亚特文
        布里多尼文
        希伯来文
        希腊文
        库尔德文
        库梅克文
        德文
        意大利文
        拉丁文
        拉脱维亚文
        挪威文
        捷克文
        斯洛伐克文
        斯洛文尼亚文
        斯瓦希里文
        日文
        柏柏尔文
        格鲁吉亚文
        梵文
        楚瓦什文
        欧里亚文
        法文
        波兰文
        波斯尼亚文
        波斯文
        泰卢固文
        泰米尔文
        海地文
        爱尔兰文
        爱沙尼亚文
        特塔姆文
        玛雅语系
        瑞典文
        瑞士德文
        白俄罗斯文
        科西嘉文
        立陶宛文
        索布诸语言
        绍纳文
        罗马尼亚文
        芬兰文
        苏格兰文
        苏格兰盖尔文
        英文
        荷兰文
        莱兹依昂文
        萨丁文
        葡萄牙文
        蒙古文
        西班牙文
        越南文
        车臣文
        都阿拉文
        阿劳坎文
        阿塞拜疆文
        阿尔巴尼亚文
        阿布哈西亚文
        阿拉伯文
        阿法文
        阿萨姆文
        雅库特文
        韩文
        马其顿文
        马拉地文
        马来亚拉姆文
        马来文
        马耳他文
        黑山语
    • 类别和特征
      • 实验诗
      • 具象诗
      • 声音诗
      • 视觉诗
      • 诗歌项目
      • 系列与循坏
      • 儿童诗
      • 风趣诗
      • 叙述诗
      • 关于诗学的诗
      • Ecopoetry / Nature writing
      • 政治诗
      • 性诗
      • 方言
      • 表演
      • 附带音乐/声音
      • 口语/Rap诗歌
      • translingual / hybrid / Pidgin
    • 诗体形式与术语
      • 赞歌
      • 俳句
      • 拼贴诗/蒙太奇
      • Dinggedicht
      • 散文诗
      • 韵诗
      • 连诗
      • 六节诗
      • 商籁体
      • 维拉内拉诗
      • 波斯抒情诗加萨体
      • 谣曲
    • 主题
      • 社会
        • 身份(集体)
        • 传统
        • 祖国
        • 城市与城市生活
        • 历史
        • 政治
        • 歧视 / 种族主义
        • 战争
        • 流亡
        • 经济
        • 社会批评
      • 生活与人际关系
        • 家庭
          • 家庭
          • 童年
          • 母亲时代
          • 父亲时代
        • 婴儿时期与青年时期
        • 年龄
        • 记忆
        • 身份(个人)
        • 性别
          • 女
          • 男
          • 性与情欲
          • 同性恋
        • 友谊
        • 爱
        • 婚姻
        • 矛盾关系
        • 工作
        • 疾病
        • 身体
        • 暴力
        • 失去与分离
        • 死亡与悼念
        • 葬礼
        • 宗教与神灵
        • 梦
        • 旅行
        • 时间
        • 饮食
        • 酗酒吸毒
      • 文化与科学
        • 建筑与设计
        • 诗与诗人
        • 艺术与绘画
        • 文学与阅读
        • 童话故事与传说
        • 医学与科学
        • 音乐
        • 神话
        • 哲学
        • 摄影与电影
        • 流行文化
        • 语言
        • 戏剧与舞蹈
      • 自然
        • 春
        • 夏
        • 秋
        • 冬
        • 风景
        • 水
        • 动物
        • 植物
  • 翻译人员
    • A到Z 
      • A
      • B
      • C
      • D
      • E
      • F
      • G
      • H
      • I
      • J
      • K
      • L
      • M
      • N
      • O
      • P
      • Q
      • R
      • S
      • T
      • U
      • V
      • W
      • X
      • Y
      • Z
    • Übersetzt aus 
      • bkms
        中文
        丹麦文
        乌克兰文
        乌兹别克文
        乌尔都文
        亚美尼亚文
        依地文
        俄文
        保加利亚文
        信德文
        僧伽罗文
        克罗地亚文
        克里族文
        冰岛文
        列托-罗曼文
        加利西亚文
        加泰罗尼亚文
        匈牙利文
        北萨米文
        南萨米文
        南非荷兰文
        卢晒文
        印地文
        印度尼西亚文
        古加拉提文
        吉普赛文
        土耳其文
        坎纳达文
        塞尔维亚文
        塞茨瓦纳文
        威尔士文
        孟加拉文
        尼泊尔文
        巴斯克文
        布里多尼文
        希伯来文
        希腊文
        库尔德文
        弗里斯兰文
        德文
        意大利文
        拉脱维亚文
        挪威文
        捷克文
        斯洛伐克文
        斯洛文尼亚文
        斯瓦希里文
        旁遮普文
        日文
        格陵兰文
        格鲁吉亚文
        欧里亚文
        毛利文
        法文
        波兰文
        波斯尼亚文
        波斯文
        泰卢固文
        泰米尔文
        爱尔兰文
        爱沙尼亚文
        瑞典文
        白俄罗斯文
        科萨文
        立陶宛文
        索布诸语言
        绍纳文
        缅甸文
        罗马尼亚文
        艾马拉文
        芬兰文
        苏格兰盖尔文
        英文
        荷兰文
        葡萄牙文
        西班牙文
        越南文
        通布卡文
        阿姆哈拉文
        阿尔巴尼亚文
        阿拉伯文
        阿拉瓦克文
        韩文
        马其顿文
        马拉地文
        马来亚拉姆文
        马来文
        马耳他文
        黑山语
    • Übersetzt in 
      • bkms
        世界文
        中文
        丹麦文
        乌克兰文
        乌兹别克文
        乌尔都文
        乌德穆尔特文
        亚美尼亚文
        依地文
        俄文
        保加利亚文
        信德文
        僧伽罗文
        克什米尔文
        克罗地亚文
        冰岛文
        列托-罗曼文
        加利西亚文
        加泰罗尼亚文
        匈牙利文
        南萨米文
        南非荷兰文
        卡尔梅克文
        卢晒文
        印地文
        印度尼西亚文
        古加拉提文
        吉尔吉斯文
        吉普赛文
        哈萨克文
        土库曼文
        土耳其文
        坎纳达文
        塔吉克文
        塔塔尔文
        塞尔维亚文
        奥克西唐语
        奥塞梯文
        威尔士文
        孟加拉文
        尼泊尔文
        巴什客尔文
        巴斯克文
        布里亚特文
        布里多尼文
        希伯来文
        希腊文
        库尔德文
        库梅克文
        德文
        意大利文
        拉丁文
        拉脱维亚文
        挪威文
        捷克文
        斯洛伐克文
        斯洛文尼亚文
        斯瓦希里文
        日文
        柏柏尔文
        格鲁吉亚文
        梵文
        楚瓦什文
        欧里亚文
        法文
        波兰文
        波斯尼亚文
        波斯文
        泰卢固文
        泰米尔文
        海地文
        爱尔兰文
        爱沙尼亚文
        特塔姆文
        玛雅语系
        瑞典文
        瑞士德文
        白俄罗斯文
        科西嘉文
        立陶宛文
        索布诸语言
        绍纳文
        罗马尼亚文
        芬兰文
        苏格兰文
        苏格兰盖尔文
        英文
        荷兰文
        莱兹依昂文
        萨丁文
        葡萄牙文
        蒙古文
        西班牙文
        越南文
        车臣文
        都阿拉文
        阿劳坎文
        阿塞拜疆文
        阿尔巴尼亚文
        阿布哈西亚文
        阿拉伯文
        阿法文
        阿萨姆文
        雅库特文
        韩文
        马其顿文
        马拉地文
        马来亚拉姆文
        马来文
        马耳他文
        黑山语
  • 翻译
    • new on Lyrikline
    • nach Ausgangssprachen 
        bkms
        中文
        丹麦文
        乌克兰文
        乌兹别克文
        乌尔都文
        亚美尼亚文
        依地文
        俄文
        保加利亚文
        信德文
        僧伽罗文
        克罗地亚文
        冰岛文
        列托-罗曼文
        加利西亚文
        加泰罗尼亚文
        匈牙利文
        北萨米文
        南萨米文
        南非荷兰文
        卢晒文
        印地文
        印度尼西亚文
        古加拉提文
        吉普赛文
        土耳其文
        坎纳达文
        塞尔维亚文
        塞茨瓦纳文
        威尔士文
        孟加拉文
        尼泊尔文
        巴斯克文
        布里多尼文
        希伯来文
        希腊文
        库尔德文
        弗里斯兰文
        德文
        意大利文
        拉脱维亚文
        挪威文
        捷克文
        斯洛伐克文
        斯洛文尼亚文
        斯瓦希里文
        旁遮普文
        日文
        格陵兰文
        格鲁吉亚文
        欧里亚文
        毛利文
        法文
        波兰文
        波斯尼亚文
        波斯文
        泰卢固文
        泰米尔文
        爱尔兰文
        爱沙尼亚文
        瑞典文
        白俄罗斯文
        科萨文
        立陶宛文
        绍纳文
        缅甸文
        罗马尼亚文
        艾马拉文
        芬兰文
        苏格兰盖尔文
        英文
        荷兰文
        葡萄牙文
        西班牙文
        越南文
        通布卡文
        阿姆哈拉文
        阿尔巴尼亚文
        阿拉伯文
        阿拉瓦克文
        韩文
        马其顿文
        马拉地文
        马来亚拉姆文
        马来文
        马耳他文
        黑山语
    • nach Zielsprachen 
      • bkms
        世界文
        中文
        丹麦文
        乌克兰文
        乌兹别克文
        乌尔都文
        乌德穆尔特文
        亚美尼亚文
        依地文
        俄文
        保加利亚文
        信德文
        僧伽罗文
        克什米尔文
        克罗地亚文
        冰岛文
        列托-罗曼文
        加利西亚文
        加泰罗尼亚文
        匈牙利文
        南萨米文
        南非荷兰文
        卡尔梅克文
        卢晒文
        印地文
        印度尼西亚文
        古加拉提文
        吉尔吉斯文
        吉普赛文
        哈萨克文
        土库曼文
        土耳其文
        坎纳达文
        塔吉克文
        塔塔尔文
        塞尔维亚文
        奥克西唐语
        奥塞梯文
        威尔士文
        孟加拉文
        尼泊尔文
        巴什客尔文
        巴斯克文
        布里亚特文
        布里多尼文
        希伯来文
        希腊文
        库尔德文
        库梅克文
        德文
        意大利文
        拉丁文
        拉脱维亚文
        挪威文
        捷克文
        斯洛伐克文
        斯洛文尼亚文
        斯瓦希里文
        日文
        柏柏尔文
        格鲁吉亚文
        梵文
        楚瓦什文
        欧里亚文
        法文
        波兰文
        波斯尼亚文
        波斯文
        泰卢固文
        泰米尔文
        海地文
        爱尔兰文
        爱沙尼亚文
        特塔姆文
        玛雅语系
        瑞典文
        瑞士德文
        白俄罗斯文
        科西嘉文
        立陶宛文
        索布诸语言
        绍纳文
        罗马尼亚文
        芬兰文
        苏格兰文
        苏格兰盖尔文
        英文
        荷兰文
        莱兹依昂文
        萨丁文
        葡萄牙文
        蒙古文
        西班牙文
        越南文
        车臣文
        都阿拉文
        阿劳坎文
        阿塞拜疆文
        阿尔巴尼亚文
        阿布哈西亚文
        阿拉伯文
        阿法文
        阿萨姆文
        雅库特文
        韩文
        马其顿文
        马拉地文
        马来亚拉姆文
        马来文
        马耳他文
        黑山语
登录
  •  

Tomas Tranströmer

Schubertiana

  • 1 Dygnkantring | 翻译: bsdelvmkrusluk
  • 2 Allegro | 翻译: bsdefalvmkrutruk
  • 3 Från mars –79 | 翻译: bsdefalvmkrutruk
  • 4 Schubertiana | 翻译: bsdelvmkrutruk
  • 5 Romanska bågar | 翻译: bsdefalvmkruuk
  • 6 Osäkerhetens rike | 翻译: bsdefalvmkrusluk
语言: 瑞典文
翻译: 波斯尼亚文 (Schubertiana), 德文 (Schubertiana ), 拉脱维亚文 (Šubertiāna), 马其顿文 (ШУБЕРТИЈАНА), 俄文 (Шубертиана), 土耳其文 (SCHUBERTIANA), 乌克兰文 (Шубертіана)
  • play
  • pause
Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Schubertiana

I
I kvällsmörkret på en plats utanför New York, en utsikts-
   punkt där man med en enda blick kan omfatta åtta mil-
   joner människors hem.
Jättestaden där borta är en lång flimrande driva, en spiral-
   galax från sidan.
Inne i galaxen skjuts kaffekoppar över disken, skyltfönstren
   tigger av förbipasserande, ett vimmel av skor som inte
   sätter några spår.
De klättrande brandstegarna, hissdörrarna som glider ihop,
   bakom dörrar med polislås ett ständigt svall av röster.
Hopsjunkna kroppar halvsover i tunnelbanevagnarna, de
   framrusande katakomberna.
Jag vet också – utan all statistik – att just nu spelas Schu-
   bert i något rum där borta och för att någon är de tonerna
   verkligare än allt det andra.

II
Människohjärnans ändlösa vidder är hopskrynklade till
   en knytnäves storlek.
I april återvänder svalan till sitt fjolårsbo under takrännan
   på just den ladan i just den socknen.
Hon flyger från Transvaal, passerar ekvatorn, flyger under
   sex veckor över två kontinenter, styr mot just denna för-
   svinnande prick i landmassan.
Och han som fångar upp signalerna från ett helt liv i några
   ganska vanliga ackord av fem stråkar
han som får en flod att strömma genom ett nålsöga
   är en tjock yngre herre från Wien, av vännerna kallad
   ”Svampen”, som sov med glasögonen på
och ställde sig punktligt vid skrivpulpeten om morgonen.
Varvid notskriftens underbara tusenfotingar satte sig i
   rörelse.

III
De fem stråkarna spelar. Jag går hem genom ljumma skogar
   med marken fjädrande under mig
kryper ihop som en ofödd, somnar, rullar viktlös in i fram-
   tiden, känner plötsligt att växterna har tankar.

IV
Så mycket vi måste lita på för att kunna leva vår dagliga
   dag utan att sjunka genom jorden!
Lite på snömassorna som klamrar sig fast vid bergsslutt-
   ningen ovanför byn.
Lita på tysthetslöftena och samförståndsleendet, lita på att
   olyckstelegrammen inte gäller oss och att det plötsligt yx-
   hugget inifrån inte kommer.
Lita på hjulaxlarna som på oss på motorleden mitt i den
   trehundra gånger förstorade bisvärmen av stål.
Men ingenting av det där är egentligen värt vårt förtroende.
De fem stråkarna säger att vi kan lita på någonting annat.
På vad? På någonting annat, och de följer oss en bit på väg dit.
Som när ljuset slocknar i trappan och handen följer – med
   förtroende – den blinda ledstången som hittar i mörkret.

V
Vi tränger ihop oss framför pianot och spelar med fyra hän-
   der i f-moll, två kuskar på samma ekipage, det ser en
   aning löjligt ut.
Händerna tycks flytta klingande vikter fram och tillbaka,
   som om vi rörde motvikterna
i ett försök att rubba den stora vågarmens ohyggliga balans:
   glädje och lidande väger precis lika.
Annie sa ”den där musiken är så heroisk”, och det är sant.
Men de som sneglar avundsjukt på handlingens män, de
   som innerst inne föraktar sig själva för att de inte är
   mördare
de känner inte igen sig här.
Och de många som köper och säljer människor och tror att
   alla kan köpas, de känner inte igen sig här.
Inte deras musik. Den långa melodin som är sig själv i alla
   förvandlingar, ibland glittrande och vek, ibland skrovlig
   och stark, snigelspår och stålwire.
Det envisa gnolandet som följer oss just nu
uppför
djupen.

© Tomas Tranströmer
从: Sanningsbarriären
Stockholm: Bonnier, 1978
录制: Recorded by Swedish Radio SR, Swedish Television SVT and Bonnier Audio.
© Bonnier Auido 2006, Sveriges Radio, Sveriges Television © Tomas Tranströmer
Video

翻译:

语言: 波斯尼亚文

Schubertiana

I
U večernjem mraku nadomak New Yorka, na vidikovcu
odakle se jednim pogledom mogu obujmiti domovi osam
miliona ljudi.
Džinovski grad tamo dalje, dugački je svjetlucavi nanos,
spiralna bočna galaksija.
Iznutra, u galaksiji, kupe sa šanka šoljice za kahvu,
izlozi prose od prolaznika, gomile cipela
koje ne ostavljaju nikakvoga traga.
Pentrajuća požarna stepeništa, vrata liftova koja klize zbirno,
iza vrata s policijskim bravama neprestano burljanje glasova.
Zgčena, dremljiva tjelesa u vagonima metroa, zalijećujućim
katakombama.
Takođe znam – bez ikakve statistike – da upravo sad sviraju
Schuberta u nekoj odaji tamo dalje i da su za nekog tonovi
stvarniji od sveg drugog.

II
Beskrajna širina ljudskog mozga skrvčila se na veličinu pesnice.
U aprilu lasta se vraća svome lanjskom gnijezdu ispod
nastrešice istoga hambara u istome seocetu.
Ona polijeće iz Transvaala, prelazi ekvator, za šest nedjelja
prelijeće dva kontinenta, stremeći tačno prema ovoj
nestajućoj tačci u masi zemaljskoj.
I onaj što hvata signale jednog čitavog života u nekoliko
sasvim običnih akorda na pet žica,
onaj što cijelu rijeku provuče kroz iglene uši,
jest jedan podeblji i mlađi gospodin iz Wiene, od prijatelja
nazvan “Pečurka”, koji je spavao sa naočarima
i u isto vrijeme svakog jutra za radni sto sjedao.
I onda bi zabrzala čarobna stonoga notnog rukopisa.

III
Svira gudački kvartet. Vraćam se kući kroz blagu šumu
sa tlom što se poda mnom ugiba
svijen poput embriona, zaspim, kotrljam bez težine
u budućnost,
osjetivši iznenada kako bilje posjeduje misli.

IV

Toliko moramo vjerovati kako bi mogli dan današnji
preživjeti a da u zemlju ne propadnemo.
Vjerovati u sniježne nanose što se drže grčevito za liticu
brijega nad selom nagnutu.
Vjerovati u obećanja tišine i smijeh zajednički, uzdati se da
strašni telegram nije za nas i da neće biti iznenadnog udara
sjekire.
Vjerovati u osovine točkova koje nas nose autoputem sred
tri stotine puta uvećanog zujanja čeličnog.
Ali ništa od svega ovoga nije zapravo vrijedno našeg
povjerenja.
Pet gudača veli da možemo vjerovati u nešto drugo.
U šta? U nešto drugo, i oni nas prate jedan dio puta k tome.
Kao kad se ugasi svjetlo u stepeništu i ruka prati –
s povjerenjem – slijepi gelender koji je pronašla u mraku.


V

Guramo se ispred klavira i sviramo u četiri ruke u f-molu,
dva kočijaša u istome ekipažu, to izgleda malo luckasto.
Ruke, čini se, prenose zvonku težinu naprijed i nazad, kao
da smo doticali protivtežu
u nakani da poremetimo užasni balans velikih tasova
i patnju koja je je jednako težila.
Annie reče “ova je muzika herojska” i to je istina.
Ali oni koji čkilje ljubomorno u vještog čovjeka, oni koji
sebe najdublje preziru stoga što nisu ubice,
oni se ovdje ne prepoznaju.
I oni mnogi što kupuju i prodaju ljude i što vjeruju da svako
se da kupiti, oni se ovdje ne prepoznaju.
Nije njihova muzika. Dugačka melodija što ostaje samo svoja
u svim promjenama, ponekad blještava i slaba, ponekad
hrapava i snažna, pužev trag i čelično uže.
Uporni napjev koji nas prati upravo sada
dok dižemo se
iz dubina.

Prijevod: Refik Ličina
Izabrane pjesme, Zalihica, Sarajevo, 2012
语言: 德文

Schubertiana

I
Im Abenddunkel auf einem Platz außerhalb von New York, ein Aus-
   sichtspunkt, von dem aus man mit einem einzigen Blick die Woh-
   nungen von acht Millionen Menschen umfassen kann.
Die Riesenstadt in der Ferne dort ist eine lange glitzernde Wehe, ein
   seitlich gesehener Spiralnebel.
Drinnen im Spiralnebel werden Kaffeetassen über die Theke gescho-
   ben, die Schaufenster betteln die Vorbeigehenden an, ein Gewim-
   mel von Schuhen, die keinerlei Spuren hinterlassen.
Die kletternden Feuerleitern, die Fahrstuhltüren, die zusammenglei-
   ten, hinter Türen mit Sicherheitsschlössern ein ständiger Stim-
   menschwall.
Zusammengesunkene Leiber dösen in den Wagen der Untergrund-
   bahn, den vorwärts rasenden Katakomben.
Ich weiß auch - ohne jede Statistik -, daß jetzt in irgendeinem Zim-
   mer in der Ferne dort Schubert gespielt wird und daß für jemanden
   diese Töne wirklicher sind als all das andere.


II
Die endlosen Weiten des Menschengehirns sind zur Größe einer
   Faust zusammengeschrumpft.
Im April kehrt die Schwalbe in ihr Vorjahresnest zurück, unter die
   Dachrinne von genau derselben Scheune, in genau demselben Ort.
Sie fliegt von Transvaal weg, passiert den Äquator, fliegt sechs Wo-
   chen lang über zwei Kontinente, steuert genau diesen verschwin-
   denden Punkt auf der Landmasse an.
Und derjenige, der die Signale eines ganzen Lebens in ein paar ganz
   gewöhnliche Akkorde von fünf Streichern einfängt,
derjenige, der einen Fluß durch ein Nadelöhr strömen lassen kann,
ist ein dicker jüngerer Herr aus Wien, von den Freunden »Schwam-
   merl« genannt, der mit aufgesetzter Brille schlief
und sich morgens pünktlich ans Schreibpult stellte.
Wodurch sich die wundersamen Tausendfüßler der Notenschrift in
   Bewegung setzten.


III
Die fünf Streicher spielen. Ich gehe durch laue Wälder nach Hause,
   der Boden federt unter mir,
ich ringele mich zusammen wie ein Ungeborenes, schlummre, rolle
   schwerelos in die Zukunft hinein, spüre plötzlich, daß die Pflanzen
   Gedanken haben.


IV
Auf wieviel wir uns verlassen müssen, um unseren Alltag leben zu
   können, ohne durch die Erde zu sinken!
Uns auf die Schneemassen verlassen, die sich an den Berghang ober-
   halb der Stadt festklammern.
Uns auf die Schweigeversprechen und auf das einverständige Lachen
   verlassen, uns darauf verlassen, daß die Unglückstelegramme nicht
   uns gelten und daß der jähe Axthieb von innen nicht kommt.
Uns auf die Radachsen verlassen, die uns auf den Motorgelenken mit-
   ten in den dreihundertmal vergrößerten Bienenschwarm aus Stahl
   tragen.
Aber nichts von dem da ist eigentlich unseres Vertrauens wert.
Die fünf Streicher sagen, daß wir uns auf etwas anderes verlassen
   können. Und sie begleiten uns ein Stückchen auf dem Weg dorthin.
So, wie wenn im Treppenhaus das Licht ausgeht und die Hand - ver-
   trauensvoll - dem blinden Geländer folgt, das durchs Dunkel führt.


V
Wir setzen uns eng zusammen vors Klavier und spielen vierhändig in
   f-Moll, zwei Kutscher auf demselben Bock, es sieht ein bißchen
   lächerlich aus.
Die Hände scheinen klingende Gewichte hin- und herzuschieben, so
   als bewegten wir die Gegengewichte
und versuchten dadurch, das unheimliche Gleichgewicht des großen
   Waagebalkens zu verschieben: Freude und Leid wiegen genau
   gleich.
Annie sagte: »Diese Musik ist so heroisch«, und das stimmt.
Aber diejenigen, die neidisch auf die Männer der Tat schielen, diejeni-
   gen, die sich innerlich selbst verachten, weil sie keine Mörder sind,
   die erkennen sich hier nicht wieder.
Und die vielen, die Menschen kaufen und verkaufen und glauben, al-
   les lasse sich kaufen, die erkennen sich hier nicht wieder.
Nicht ihre Musik. Die lange Melodie, die in allen Verwandlungen sie
   selbst ist, mal glitzernd und weich, mal rauh und stark, Schnecken-
   spur und Stahltrosse.
Das eigensinnige Summen, das uns gerade jetzt
die Tiefen
hinaufbegleitet.

Aus: Sämtliche Gedichte. Aus dem Schwedischen von Hanns Grössel. München: Hanser 1997
© 1997 Carl Hanser Verlag München Wien
语言: 拉脱维亚文

Šubertiāna

I
Vakara tumsā kādā vietā ārpus Ņujorkas ir skatupunkts, no kura tu ar vienu vienīgu acu uzmetienu vari aptvert astoņu miljonu cilvēku mājas.
Milzu pilsēta tur tālumā ir gara, mirdzoša kupena — Spirālgalaktika no sānsskata.
Galaktikas iekšienē kafijas tasītes tiek bīdītas pa leti, skatlogi ubago no garāmgājējiem, lērums kurpju, kas neatstāj nekādas pēdas.
Ugunsdzēsēju trepes pie mājām, lifti aizveras, nemitīga balsu
ala aiz durvīm ar dubultatslēgām.
Sakņupuši, pusaizmiguši ķermeņi metro vagonos, uz priekšu traucošajās katakombās.
Un es zinu — bez jebkādas statistikas —, ka tur, kādā istabā, tieši tagad kāds spēlē Šūbertu un kādam šīs skaņas ir īstākas par visu citu.

 

II
Cilvēka smadzeņu bezgalīgie plašumi ir saņurcīti dūres lielumā.
Aprīlī bezdelīga atgriežas uz savu pērno ligzdu zem jumta pie notekcaurules tieši tai pašā klētī, tai pašā pagastā.
Tā lido no Transvālas, šķērso ekvatoru, sešās nedēļās pārlido divus kontinentus, stūrē tieši uz šo cietzemes niecīgo punktu.
Un viņš, kas noķer vesela mūža signālus diezgan parastos akordos, rakstītus pieciem stīgu intsrumentiem,
viņš, kas liek upei tecēt caur adatas aci, ir tukls pajauns vīrs no Vīnes, draugi viņu sauca par “Švammi”, viņš gulēja, nenoņēmis brilles, bet no rīta
noteiktā stundā stāvēja pie rakstāmpults.
Un nošuraksta brīnišķīgie simtkāji sāk kustēties.
 
 

III
Stīgas spēlē. Es eju mājās cauri iesilušiem mežiem ar atsperīgu zemi zem kājām,
saraujos
okurā kā nedzimis, aizmiegu, bezsvara stāvoklī ieripoju nākotnē, pēkšņi jūtu, ka augiem ir domas.

 

IV
Tik daudz kam mums jāuzticas, lai mēs spētu dzīvot savu dienišķo dienu, zemē neiegrimstot!
Jāuzticas sniega masām, kas turas pie kalnu nogāzes virs ciemata.
Jāuzticas klusuma solījumiem un saprašanās smaidam, jāuzticas tam, ka telegrammas par nelaimi neattiecas
uz mums un ka pēkšņā cirvja cirtiena no iekšienes nebūs.
Jāuzticas riteņu asīm, kas pa lielceļu mūs nes trīssimt reižu palielinātā tērauda bišu spietā.
Bet nekas no tā visa patiesībā nav mūsu paļāvības vērts.
Stīgas saka, ka mēs varam uzticēties kaut kam citam.
Kam? Kaut kam citam, un tās mūs kādu gabaliņu pavada uz turieni.
Kā tad, kad kāpņu telpā nodziest gaisma un roka — ar paļāvību — seko aklajām margām, kas zina ceļu tumsā.

 

V
Mēs saspiedušies kopā pie klavierēm un
etrrocīgi spēlējam fa-minorā, vienas ekipāžas divi ku
ieri, izskatās nedaudz smieklīgi.
Šķiet, rokas pārvieto skanošus svariņus turp un atpakaļ, it kā mēs kustinātu atsvarus,
cenzdamies izjaukt lielās sviras šaušalīgo līdzsvaru: prieki un ciešanas sver tieši tikpat.
Annija teica “šī mūzika tik heroiska”, un tas ir tiesa.
Bet tiem, kas skaudīgi šķielē uz rosīgiem vīriem, tiem, kuri pašos pamatos ienīst sevi par to, ka nav slepkavas,
viņiem viss te šķitīs svešs.
Un visi tie daudzie, kas pērk un pārdod cilvēkus, uzskatot, ka visi ir pērkami, viņiem viss te šķitīs svešs.
Tā nav viņu mūzika. Garā melodija, kas visās pārvērtībās nezaudē sevi, dažreiz mirdzoša un nevarīga, dažreiz raupja un stipra, gliemežu sliedes un tērauda kabelis.
Neatlaidīgā dungošana, kas tieši tagad mums seko
augšup
pa dzīlēm.

Translated from the Swedish by Juris Kronbergs and Guntars Godiņš.
Tomass Transtremers. Dzeja. Rīga: Mansards, 2011. 978-9984-872-08-7
语言: 马其顿文

ШУБЕРТИЈАНА

I
Во вечерниот мрак на една височинка вон Њујорк,
     кај што може само со еден поглед да се опфатат
     домовите на осум милиони луѓе.
Џиновскиот град таму е долг светкав нанос, спирална
     галаксија отстрана.
Внатре во галаксијата се служат филџани кафе преку шанкот,
     излозите просат од минувачите,  купишта чевли што не
     оставаат никакви траги.
Противпожарните скали се качуваат, врати од лифтови се
     лизгаат една до друга, зад врати со полициски брави
     непрекинат бран од гласови.
Пресвиткани дремат во вагоните во метрото, катакомби во
     лет.
Знам исто така – без никаква статстика – дека токму сега се
     свири Шуберт во некоја соба и дека за некој овие тонови
     пореални се од сé друго.


II
Бескрајниот шир на човечкиот мозок е стуткан до обем од
     тупаница.
Во април ластовицата се враќа во своето ланско гнездо под
     олукот на токму тој амбар и во токму таа населба.
Таа лета од Трансвал, го минува Екваторот, лета шест недели
     преку два континента и се упатува токму кон таа
     незабележлива мала точка во земјината маса.
А тој што ги фаќа сигналите од сосема обичен живот во
     неколку најобични акорди од пет жици тој што може да
     натера река да тече низ иглени уши е дебел млад господин
     од Виена, пријателите го нарекуваат „Габа“, спие со
     очилата и доаѓа точно на време до катедрата наутро.
Со тоа се придвижуваат прекрасните стоноги на нотното
     писмо.

III
Петте гудала свират. Одам дома низ млаки шуми а почвата се
     ниша под мене
се собира како неродена, заспива, се тркала без тежина во
     иднината, чувстува наеднаш дека растенијата имаат мисли.


IV
Какво ли доверие треба да имаме за да можеме да го
     преживееме секојдневниот ден а да не потонеме низ земјата!
Имај доверие во снежните маси што се фаќаат цврсто на
     планинската падина над селото.
Имај доверие во ветувањата за чување тајна и смеата на
     слогата, имај доверие дека телеграмите за несреќни случаи
     не се однесуваат на нас и дека ненадејниот удар со секира
     однатре нема да дојде.
Имај доверие во оските на тркалата што нé носат по автопатот
     сред тристапати зголемениот рој пчели од челик.
Но всушност ништо од ова не го заслужува нашето доверие.
Петте гудала велат дека можеме да имаме доверие во нешто
     друго и нé следат едно време патем дотаму.
Како кога светлото ќе се згасне на скалите а раката ја следи –
     со доверие – слепата ограда што се снаоѓа во мракот.


V
Се туркаме пред пијаното и свириме со четири раце во ЕФ-
     мол, двајца кочијаши во ист екипаж, изгледа малку смешно.
Се чини како рацете да помрднуваат ѕвонливи тегови напред
     назад небаре сме ги допреле теговите во обид да ја
     помрднеме ужасната рамнотежа на лостот од кантарот:
     радоста и страдањето тежат сосема исто.
Ани рече „музикава е така херојска“, и вистина е.
Но оние што погледнуваат љубоморно на претприемчивите
     луѓе, оние што длабоко во себе се презираат што не се убијци
     не се чувствуваат дома тука.
А многуте што купуваат и продаваат луѓе и веруваат дека сé
     може да се купи не се чувствуваат дома тука.
Ова не е нивна музика. Долгата мелодија што останува
      еднаква во сите промени, понекогаш светкава и слаба,
     понекогаш нерамна и јака, трага од полжав и челична жица.
Тврдоглаво потпевнување што нé следи токму сега угоре од
     длабочината.

Превод на македонски јазик: Miodrag Stankovski
语言: 俄文

Шубертиана

I

В пригороде Нью-Йорка есть точка, глядя из которой в вечерние сумерки можно сразу увидеть окна восьми миллионов человек.
Огромный город там вдалеке – длинный мерцающий сугроб, спиралевидная галактика, если смотреть со стороны.
Внутри этой галактики скользящие по стойкам бара чашечки с кофе, витрины, попрошайничающие у прохожих, нескончаемые башмаки, не оставляющие следов.
Взбирающиеся по стенам пожарные лестницы, закрывающиеся двери лифтов, за автоматическими замками непрекращающийся гул голосов.
Сидящие мешком люди дремлют в вагонах подземки, в катакомбах, несущихся на тебя.
И я знаю, – статистика здесь ни при чём, – что в некой комнате далеко отсюда сейчас играют Шуберта, и что для кого-то эти звуки реальнее, чем всё остальное.


II

Бесконечные просторы человеческого мозга сжались до размеров кулака.
В апреле ласточка возвращается в своё прошлогоднее гнездо, в то же самое место под водосточным жёлобом того же сарая.
Она начинает свой путь в Трансваале, пересекает экватор, полтора месяца летит через два континента, точнёхонько направляясь в эту, исчезающую на обширных пространствах земли, точку.
А он умещает сигналы целой жизни в несколько совсем простых аккордов, извлекаемых пятью смычками,
он заставляет поток пройти через игольное ушко –
упитанный господин из Вены, которого друзья называли "Schwammerl" и который обыкновенно засыпал в очках
и утром пунктуально вставал перед конторкой.
Благодаря чему приходили в движение удивительные сороконожки партитуры.


III

Пять смычков извлекают музыку. Я иду домой через тёплые перелески, почва пружинит подо мной.
Я сжимаюсь в комочек, как нерождённый, забываюсь сном, невесомый, ввинчиваюсь в будущее, вдруг ощущая, что растения мыслят.


IV

На что только мы не должны полагаться, для того, чтобы ежедневно жить, не рискуя провалиться сквозь землю!
Полагаться – на снежные массы, крепко схватившиеся за склон горы сверху над деревней.
Полагаться – на обещание молчать и на понимающую улыбку, полагаться на то, что извещающие о несчастье телеграммы не касаются нас, и что внезапный удар топора не поразит нас изнутри.
И полагаться на оси колес, несущие нас по трассам посреди стального пчелиного роя, увеличенного в триста раз.
Но всё это не стоит нашего доверия.
Пять смычков утверждают, что нужно положиться на что-то другое. На что? На что-то другое, и они провожают нас какое-то время.
Как если бы на лестнице выключили свет, и рука – с доверием – следовала за слепыми перилами, которые ориентируются в темноте.


V

Мы садимся рядом за фортепьяно и играем Фантазию фа-минор в четыре руки, два кучера на одних козлах – это выглядит немножко смешно.
Кажется, что руки перебрасываются звенящими гирьками, словно мы пытаемся, играя друг против друга, склонить в свою пользу незыблемое равновесие весов: радость весит столько же, сколько скорбь.
Анни говорит: в этой музыке столько героического, и она права.
Но те, кто с завистью косится на людей поступка, те, кто себя презирает, потому что они не убийцы, не узнают себя в этой музыке.
И те многие, что торгуют людьми, полагая, что всё на свете продаётся, не узнают себя в ней.
Эта не их музыка. Долгая мелодия, во всех превращениях остающаяся самой собой, то мерцающая и слабая, то грубая и сильная: след улитки и стальной трос.
Упрямый мотив, именно сейчас
провожающий нас к верхним пределам
этих глубин.

Перевёл со шведского Алёша Прокопьев
Транстрёмер Тумас. Избранное: Стихотворения / Пер. с швед. А. Афиногеновой и А. Прокопьева. — М.: ОГИ, 2002.

Alyosha Prokopyev
语言: 土耳其文

SCHUBERTIANA

I
Akşam karanlığında,  New York'un dışında, bir bakışta
    sekiz milyon insanın evlerini görebileceğin bir yerde,
koca kent yanıp sönen bir ışık seli, sarmal bir yıldız
    kürnesi yandan bakınca.
Bu yıldız kümesinin içinde kahve fincanları itiliyor
     tezgahların üzerinde, vitrinler el açıyor gelip
     geçenlere: iz bırakmadan yürüyen binlerce ayakkabı.
Güçlükle tırmanılan yangın merdivenleri, kayar gibi
    kapanan asansör kapıları, polis kilitli kapıların
    ardında durmadan yükselen sesler.
Metro vagonlarında, o hızlı yer altı mezarlarında,
    kaykılmış yarı uykulu gövdeler.
İstatistiklere bakmadan biliyorum ki, Schubert çalınıyor
    bir odada ve birileri için sesler her şeyden
   daha gerçek şu anda.


II
Bir yumruk kadar küçülmüş insan beyninin uçsuz
     bucaksız ovaları.
Nisanda kırlangıç dönüyor aynı mahalledeki aynı
    ambarın oluğu altında geçen yıl yaptığı yuvasına.
Transvaal'dan havalanıp ekvatoru geçiyor, altı hafta uçarak
    iki kıta arasından, kara parçası üzerinde
    kaybolmakta olan bir noktaya yöneliyor.
Ve bir yaylı sazlar beşlisinin sıradan birkaç notasında
    bütün bir hayatın izlerini bulan
ve bir iğne deliğinden bir ırmağın akmasını sağlayan,
arkadaşlarının "küçük mantar" diye çağırdıkları
    gözlüğüyle uyuyakalan ve her sabah tam vaktinde
    kalkıp yazı masasının başına oturan Viyanalı şişman bir delikanlı.
Böylece harekete geçiyor notaların o olağanüstü kırkayakları.


III
Yaylı sazlar beşlisi çalıyor. Ve ben ıslak ağaçların
     arasından geçerken yaylanıyor ayaklarımın altındaki toprak,
doğmamış bir çocuk gibi büzülüyor,
    uyuyakalıyorum, tüy gibi geleceğe yuvarlanıyorum
    ve birden anlıyorum bitkilerin de düşündüklerini.


IV
Öyle çok şeye güvenmemiz gerekiyor ki günlük
     hayatımızı yaşayabilmek için toprağın altına batmadan.
Köyün yanı başındaki dağın yamacına yığılan kara güven.
Susmak için verilen sözlere ye anlayışlı gülümsemelere
    güven, kazayı haber veren telgrafın bizimle ilgili
    olmamasına ve içimizden birinin bir balta darbesi yemeyeceğine güven.
Anayolda üç yüz kere büyütülmüş çelikten bir arı
    kümesinin ortasında bizi taşıyan dingillere güven.
Oysa bunlardan hiçbiri gerçekten değmez güvenimize.

Başka bir şeye güvenebileceğimizi söylüyor yaylı sazlar
    beşlisi. Başka neye peki? Başka bir şeye
    ve bu düşünce yol boyunca bir süre izliyor bizi.
Tıpkı merdivende ışıklar söndüğünde, elin karanlıkta
    yolunu bulan kör tırabzanı —güvenle— izlediği gibi.


V
Piyanonun başına geçip dört elle fa minorü çalışıyoruz,
    aynı arabada iki sürücü, biraz gülünç bir görüntü bu.
Ellerimiz bir ileri bir geri çınlayan ağırlıkları itiyor sanki,
    sanki büyük bir çabayla bozmaya çalışıyoruz o koca
    kantarın korkunç dengesini: mutluluk ve acı eşit ağırlıkta,
"Öyle görkemli ki bu müzik," diyor Annie. Haklı.
Ama eylemci insanlara sinsi bir kıskançlıkla bakanlar,
    katil olmadıkları için kendilerinden nefret edenler,
    onlar kendilerini bulamıyorlar burada.
Ve insan alıp satan ve herkesin satın alınabileceğine
    inanan niceleri, onlar da bulamıyorlar kendilerini burada,
onların müziği değil bu. Zaman zaman coşkulu
    ve yumuşak, zaman zaman sert ve güçlü, salyangoz izi
    ve çelik tel, kendisi baştan sona bir değişim olan
bu uzun ezgi.
Tam şu anda derinliklerden yukarı bizi izleyen
o inatçı
uğultu.

Ateş Karalamaları’ndan. Çeviri: Cevat Çapan.
© 2012, Can Sanat Yayınları Ltd. Istanbul
语言: 乌克兰文

Шубертіана

І

У вечірній темряві поблизу Нью-Йорка є точка, з якої видно, як на долоні, домівку восьми мільйонів людей.
Велике місто у далечі  мерехтить, мов сніговий замет, або спіраль галактики, яка лежить на боці.
Всередині цієї галактики барними стійками пливуть горнята з кавою, вітрини жебрають у перехожих – юрби черевиків, які не лишають слідів.
Повзуть пожежні драбини, двері ліфтів ковзаючи зачиняються; за дверима з поліцейськими замками – постійне хвилювання голосів.
Тіла-мішки дрімають у тісняві вагонів метро – катакомбах, що біжать вперед.
Я також знаю – не зі статистики – що саме зараз, там в одній кімнаті лунає Шуберт, і для когось ці звуки є реальнішими за все те інше.

II

Безмежність людського мозку стиснута до розміру кулака.
У квітні ластівка вертає до свого торішнього гнізда під стріхою саме тієї клуні, саме у тому селищі.
Вона летить із Трансваалю, перетинає екватор, летить шість тижнів над двома континентами, цілячи саме в ту цятку суші, яка зникає.
А той, хто вміщає сигнали всього життя у кілька дуже простих акордів для п’яти смичків,
той, хто примушує ріку текти крізь вушко голки, - гладкий панок із Відня, якого друзі прозивали Губкою, що спав у окулярах, удосвіта вставав писати музику,
і починали рух чудові багатоніжки нот.  

III

Грають п’ять смичків. Я йду додому прохолодними лісами, а піді мною тріпотить земля, я скручуюся, як ембріон, і засинаю, кочуся невагомим у майбутнє, і раптом відчуваю, що у рослин теж є думки.

IV

На стільки всього нам треба покладатися, аби прожити свій звичайний день – й не провалитися крізь землю!
На сніг, налиплий на схил гори над селищем.
На обіцянки тиші й усмішки із розумінням.
На те, що телеграма про нещасний випадок нас не стосується, і нас не вразить раптом із середини удар сокири.
На осі коліс, які несуть нас по шосе всередині бджолиного рою зі сталі, збільшеного в триста разів.
Але ніщо із цього не варте нашої довіри.    
Ці п’ять смичків говорять, що ми можемо покластися на зовсім інше.
На що? Щось інше, і частину шляху вони ведуть нас за собою.
Так, коли гасне світло на сходах, рука йде – впевнено – за перилами сліпими, які знаходять шлях у темряві.

V

Ми втискаємося за піаніно і граємо в чотири руки у фа-мінорі, два візники в одному екіпажі – це має дещо жалюгідний вигляд.
Здається, наші руки із брязкотом пересувають гирьки туди-сюди, так наче граємо один супроти одного, силкуючись порушити страшний баланс великих ваг – де радість і страждання важать однаково.
Анні каже: «Ця музика – героїчна» - і це правда.
Але ті, що заздрять людям дії, ті, що таємно зневажають себе за те, що вони – не вбивці, вони не впізнають себе у ній.
І багато з тих, які купують і продають людей та вірять, що купити можна всіх, вони не впізнають себе у ній.
Ні, це не їхня музика. Довга мелодія, що залишається собою у всіх своїх видозмінах, іноді мерехтлива й слабка, іноді груба та сильна, слід слимака та сталевий трос.
Набридливий мотив, що саме цієї миті супроводить нас
угору
із глибин.

Переклала зі шведської Юлія Мусаковська
Yulia Musakovska
上一首诗
   (Från mars –79)
4 / 6
nächstes Gedicht
(Romanska bågar)   
听所有诗

Tomas Tranströmer

Foto © Ulla Montan
(Bonnierförlagen)
* 15.04.1931, Stockholm, 瑞典
† 26.03.2015, Stockholm, 瑞典

Tomas Tranströmer, born in Stockholm in April 1931, is a Swedish poet and translator. He began writing poetry while he was at school. In 1956 he finished his studies of psychology, history, religion, and literature at Stockholm University. During his studies, his poems were published in magazines and his first collection of poems, 17 dikter (Seventeen Poems), appeared in 1954.

Tranströmer has published 15 collected works over his career, though his complete body of work would fit into one not too large book.

 Foto © Ulla Montan (Bonnierförlagen)
Tranströmer suffered several strokes since 1990 that left him partially paralyzed and unable to speak; however, he would continue to write poetry through the early 2000s. He published a short autobiography, Minnena ser mig (The Memories see me), in 1993. His last original work, The Great Enigma, was published in 2004.

Tranströmer is one of Scandinavia's most important poets. He has sold thousands of volumes in his native country and his poetry has been translated into more than 60 languages. His poetry is characterised by a sense of wonder underlying the routine of everyday life, a quality which often gives his poems a religious dimension. The traditional nature poetry written in his early twenties later became a darker, personal, and more open verse.

Next to many other awards Tranströmer received throughout his career, he has been awarded the Nobel Prize in Literature for 2011. The Nobel Committee stated that Tranströmer's work received the prize “because, through his condensed, translucent images, he gives us fresh access to reality.'

Permanent secretary of the Swedish Academy Peter Englund said, 'He's been writing poetry since 1951 when he made his debut. And has quite a small production, really. He's writing about big questions. He's writing about death, he's writing about history and memory, and nature.'

Tomas Tranströmer died on March 26, 2015 in Stockholm, aged 83.

出版
  • 17 dikter

    Stockholm: Bonnier, 1954

  • Hemligheter på vägen

    Stockholm: Bonnier, 1958

  • Den halvfärdiga himlen

    Stockholm: Bonnier, 1962

  • Klanger och spår

    Stockholm: Bonnier, 1966

  • Mörkerseende

    Göteborg: Författarforlaget, 1970

  • Stigar

    Göteborg: Författarforlaget, 1973

  • Östersjöar

    Stockholm: Bonnier, 1974

  • Sanningsbarriären

    Stockholm: Bonnier, 1978

  • Det vilda torget

    Stockholm: Bonnier, 1983

  • För levande och döda

    Stockholm: Bonnier, 1989

  • Minnena ser mig

    Stockholm: Bonnier, 1993

  • Sorgegondolen

    Stockholm: Bonnier, 1996

  • Sämtliche Gedichte

    Übersetzung von Hanns Grössel

    München: Hanser, 1997

  • Air Mail

    Brev 1964–1990

    Brevväxling mellan Tomas Tranströmer och Robert Bly

    Stockholm: Bonnier, 2001

  • Fängelse

    Nio haikudikter från Hällby ungdomsfängelse (1959)

    Uppsala: Edition Edda, 2001

  • Den stora gåtan

    Stockholm: Bonnier, 2004

  • Das große Rätsel

    Gedichte

    Schwedisch - Deutsch. Aus dem Schwedischen von Hanns Grössel

    München: Carl Hanser Verlag, 2005

  • Ungdomsdikter / Jugendgedichte

    Insektensammlung von der Insel Runmarö

    Aus dem Schwedischen von Hanns Grössel

    Münster: Kleinheinrich, 2012

  • Randgebiete der Arbeit

    Mit vielen Abbildungen

    Aus dem Schwedischen von Wolfgang Butt

    München: Carl Hanser Verlag, 2018

奖项
  • 1956 FiB:s lyrikpris

  • 1958 Aftonbladets litteraturpris

  • 1966 Bellmanpriset

  • 1973 Sveriges Radios Lyrikpris

  • 1975 Övralidspriset

  • 1978 Frödingstipendiet

  • 1979 Samfundet De Nios stora pris

  • 1981 Kellgrenpriset

  • 1981 Petrarca-Preis

  • 1982 Litteraturfrämjandets stora pris

  • 1985 Aniara-priset

  • 1987 Ferlinpriset

  • 1988 Pilotpriset

  • 1990 Nordiska rådets litteraturpris (för, För levande och döda)

  • 1990 Europeiska priset [Vrsac, Jugoslavien]

  • 1990 Neustadtpriset

  • 1991 Svenska Akademiens nordiska pris

  • 1995 Gustaf Fröding-sällskapets lyrikpris

  • 1996 Augustpriset (för Sorgegondolen)

  • 1997 LRF:s litteraturpris

  • 1998 Jan Smrekpriset

  • 2001 Samfundet De Nios stora pris

  • 2003 Den gyllene kransen [Struga, Makedonien]

  • 2007 The Griffin Trust, Lifetime Recognition Award [Canada]

  • 2009 Erik Lindegren-priset

  • 2011 Professors namn

  • 2011 Nobelpriset i litteratur

链接
  • Tomas Tranströmer - The Official Website

    incl. poetry, translations, interviews, reports, articles etc.

记住这首诗/添加到列表

remembered 3 times

All public lists

Gedicht schon auf Favoritenliste

Wenn Du Dir Gedichte merken möchtest, werde einfach Community-Mitglied.

Jetzt Anmelden
更多诗人 瑞典 更多诗人 瑞典文 译成 瑞典文

任选作品

PUSH!

gedicht page complete: (1,258s)
  • 简介
  • 通讯
  • 博客
  • 链接
  • 制作
Lyrikline 由柏林文学社与国际合作伙伴联合创建。
AutorInnen 翻译人员