Dimitra Kotoula (Δήμητρα Κωτούλα )
Ερωτικό Ι
Ερωτικό Ι
(πάνω σε δυο στίχους του C.Calabró)
(νιώθω πυκνή την ανάσα σου πίσω μου μα δε γυρίζω)
Φυσάει.
Το λιωμένο κεχριμπάρι της φθινοπωριάτικης θάλασσας
στεγνώνει κατά το νοτιά
κι ανάμεσα στις λέξεις
(λέξεις που κάποτε απήγγειλες απέναντι στον ορίζοντα)
η ανάμνηση ενός μεγαλείου:
-ψεύτικου-
τις νύχτες στέκεται ακίνητο και σε κοιτά
τα πρωινά σε υποδέχεται ο ίσκιος του-
είπες
πέρασμα: κανένα:
εκείνο το πέρασμα σε μια άλλη εσωτερικότητα
όπου τα πράγματα που υπάρχουν, υπάρχουν
όπου η ψυχή εκτίθεται αβίαστα σε γεγονότα και σε πράγματα
νύφη που παραδίνει δώρο την αλήθεια της στον εραστή της
ορατό: κανένα:
ένας μηχανισμός μονάχα από στιγμές
μια διαδοχή
είναι που ακόμη συγκρατεί
ό,τι απέμεινε
μες στο νωθρό αέρα του πρωινού
μετέωρο αν-
επίδοτο
ανάμεσα στους δυο τους
Ω, να μπορούσε ν’ ακουστεί
να σκαρφαλώσει από τη ρίζα του μυαλού
ως εκεί
(νωπή η θέρμη της αγρύπνιας σου ζαλίζει το πρόσωπο)
στο συμπαγές σημείο εκεί-
που η σκέψη για το δέντρο γίνεται και πάλι δέντρο
που το λεπτό χορτάρι ψηλώνει ξαφνικά με μόνη τη δύναμη της κραυγής σου
στο σημείο της απαρχής
(σκοτάδι) (μάταια) (απλώνει) (ο χρόνος)
σκέψου:
όλα συγκεντρωμένα κάτω απ’ τον ίσκιο
-το μικρό ανόητο ίσκιο του μυαλού-
χωρίς να πιστεύουν πια σε τίποτε
χωρίς να εναντιώνονται σε τίποτε
χωρίς να στρέφονται σε τίποτε πια για επιβεβαίωση
*
Ο άνεμος λιαίνει την πέτρα.
Η πεταλούδα υφαίνει αντικατοπτρισμούς.
Το μάτι μια πληγή που αναβλύζει.
Προσπάθησε:
Ο αέρας είναι ακόμη καθαρός:
Προσπάθησε:
εγωίστριες λέξεις γυρίζουν κιόλας μέσα στα χέρια σου
άλλωστε
γράφεις ν’ αποδείξεις πως η ψυχή είναι νεκρή
ότι η εποποιΐα του ιερού δε σημαίνει πια καμιά ιδέα
-σχεδόν σαν ποιητής-
γράφεις μην πιστεύοντας στα ονόματα
αποκαθηλώνοντας τα πράγματα από τα ονόματά τους
(τα μάτια της ακόμη κρατούν τη θέρμη του κήπου)
(σπαρταράει τσιμπώντας το γαλάζιο το έφηβο στήθος της)
Ανεξήγητος άνεμος έρχεται από πολύ μακριά
φέρνοντας δάκρυα πάνω στα δέντρα
Χρόνος γεμίζει αργά το δωμάτιο-
δεν με πιστεύεις;
Το φεγγάρι μόλις ισορροπεί στο στερέωμα
Η λέξη φλέγεται.
Ακίνητο το μάτι την παρατηρεί.
()