Ira Wilhelm
nemščina
Een afscheid
ik hoef de sporen niet te zien
van hen die na mij komen
hoe ze met hun krakende laarzen
langs je bochten slepen nee
ik wil je niet zien branden
je hoeft jezelf niet met de grond
gelijk te maken
maar dat er op een dag gegraven wordt
misschien is er een kabelbreuk
of legt men de fundering voor een school
en dat ze mij dan vinden
dat er,
al is het maar
door enkele passanten,
wordt gekeken naar
je open rug
waar de duimen
van een man
ooit een afdruk
achterlieten in je klei
en dat ze dan die kamer vinden
waar de boeken nog op tafel liggen
waar het vuur nog brandt
onder een ketel thee
een kamer zo diep in je huid
dat hij niet weggesneden worden kan
en dat er ook maar een enkel iemand vraagt:
waar is hij gebleven?
Iz: unpublished
Avdio produkcija: Literaturwerkstatt Berlin, 2012
Ein Abschied
Ich will die Spuren nicht sehen
von denen, die nach mir kommen
wie sie mit quietschenden Stiefeln
auf deinen Kurven schlurfen, nein
Ich will nicht, dass du dich verzehrst
du brauchst dich nicht in Grund
und Boden zu schämen
besser, dass man eines Tages dort gräbt
vielleicht wegen eines Kabelbruchs
oder man legt das Fundament für eine Schule
und dass man mich dann findet
und einige Blicke,
und seien es auch nur
die von wenigen Passanten
auf meinen offenen Rücken
fallen
wo die Daumen
eines Mannes
einst einen Abdruck
hinterließen in deinem Lehm
und dass man dieses Zimmer findet
wo die Bücher auf dem Tisch noch liegen
wo das Feuer noch brennt
unterm Teekessel
ein Zimmer, so tief in deiner Haut
dass man’s nicht rausschneiden kann
und dass wenigstens einer fragt:
wo ist er denn geblieben?