Françoise Roy
španščina
Ožiljak
Koliko imaš ožiljaka ne mogu ni zamisliti.
Opet su javili da ti je otac mrtav.
Je li to dobra ili loša vijest?
Iz “carskog reza” na tvojoj ruci
ne tako davno rođen je nakazni kralj
koji oplakuje tvoju samoću kad noću kipi
poput trule lubenice zaboravljene na stolu,
poput napuštenog znanstvenog rada
o jezicima koji te to više izdaju
što ih više učiš i znaš,
o svakodnevici koja nudi malo i lažno.
“Dobri dečki i ideali su zakopani”, kažeš.
“Užasno sam nepravilna”.
Vapno je u svakoj tvojoj riječi,
kao mrtvački šlag koji nudiš svijetu i meni,
solidarnost sa zlim koja te održava na životu
i stalno vraća na početak,
u novi dolazak na svijet iz ožiljka.
Iz: Nepravilnosti
V.B.Z. Zagreb, 2007
Avdio produkcija: Croatian P.E.N. center
La cicatriz
Cuántas cicatrices tienes, no puedo ni imaginarlo.
Otra vez te dijeron que murió tu padre.
¿Es buena o mala noticia?
Hace no tanto tiempo, del corte tipo “cesárea”
en tu mano, nació un rey engendro
que llora en la noche tu soledad al supurar
como una sandía podrida olvidada en la mesa,
como una tesis de doctorado abandonada,
una tesis sobre idiomas que entre más
los estudies y los domines te van traicionando,
sobre la vida cotidiana que poco ofrece y en falso.
“Se ha enterrado a los tipos e ideales buenos”, dices.
“Soy terriblemente desigual”.
Hay cal/lima en cada palabra tuya,
una crema letal que nos ofreces a mí y al mundo,
la solidaridad con el mal que te mantiene vivo
regresando incesantemente al inicio,
el nuevo nacimiento acaecido en la cicatriz.