Lena

Kurorto kavinukės virėja Lena
rūkydama atsilošia į lauko durų staktą.

Per lietaus portjerą į jūrą sminga žvilgsnis it peilis,
išskrosdamas dar nepagautas žuvis.

Kiaurai permerkto žiurstelio su žirniukais kišenės tuščios –
ji ką tik su visam atidavė raktą.

Kurorto kavinukės iškaboj aštriadantė žuvis –
čia firminis patiekalas „Ucha“.

Virtuvėje girdėti kapojamos lydekų galvos:
čak čak čak...

Savininko meilužė nusivalo rankas į džinsus –
jaunutė skundikė saulės spalvos plaukais.

Lenos rankinėje sugedusiu užtrauktuku
šąla trys nugvelbti kotletai –
vakarienė dukroms ir sau.

Paskutinis autobusas į namus po dviejų valandų.

© Indrė Valantinaitė
Iz: Pasakos apie meilę ir kitus žvėris
Vilnius: Lithuanian Writer's Union Publishers, 2011
ISBN: 9789986396796
Avdio produkcija: Lithuanian Culture Institute, recorded at dropaudio studio, 2019

Lena

El cocinero de la cafetería del complejo Lena
leans, fuma contra  la jamba de la puerta.

A través de la cortina de lluvia, una mirada aguda como un cuchillo
atraviesa el mar pescando los peces que aún no han sido capturados.

Los bolsillos mojados de su delantal están vacíos. Ella acaba de devolver la llave.

Un pez con dientes afilados adorna el letrero del café.
Ucha, plato único sopa de pescado.
en la cocina el sonido cortando cabezas de pescado: pica, pica, pica...

La chismosa, amante de la dueña se limpia las manos en sus jeans:
joven de cabellos dorados

Lena en bolso lleva una cremallera rota con tres chuletas tibias,
cena para ella y sus dos hijas.

El último autobús a casa sale en dos horas.

Translated from Lithuanian by Juan Garrido Salgado