Marta Listewnik
poljščina
Y tŷ hwn
‘If we want Wales, we will have to make Wales’
(Gwyn Alf Williams)
Daeth gwanwyn yn hwyr i’n gwlad;
y gaea wedi cloi ein huchelgais
a gwydro ein dyheadau,
cyn y dadmer mawr,
a barodd i’r gwteri garglo
a’r landeri garlamu.
Boed felly, haul, ar y tŷ hwn heddiw;
dyma bair ein dadeni; a llwyfan i’n llais;
lle canwn ein gweledigaeth i fodolaeth...
A down yma o sawl cwmwd, megis cynt –
wrth droedio’r llwybr dreiniog cul
sydd â gwlan fel trimins Dolig ar ei hyd;
neu wrth heidio lawr y lôn wleb
sy’n ddrych i sglein yr awyr –
down yma, i gyffwrdd â’r gorwel
a’i blygu at iws gwlad.
Ac wrth ddynesu
o’n cymoedd a’n mynyddoedd
at ein dinas barhaus,
diolchwn nad oes tyllau bwledi
ym mhileri’r tŷ hwn,
dim ond cwmwl tystion wrth ein cefn
ym mhob plwraliaeth barn.
Ac wrth gael ein tywys
i gynteddau’r tŷ,
boed angerdd i’n trafod
a phwyll ymhob cymod;
boed i anodd ddod yn syml,
a’r heriol ddod yn hwyl;
a boed i ni gofio’r wireb hon beunydd:
‘cynt y cyferfydd dau ddyn
na dau fynydd'
"Y tŷ hwn" - ar achlysur agor sesiwn newydd Senedd Cymru, Mehefin 2016
Iz: Waliau'n Can
Gwasg Carreg Gwalch, 2011
Avdio produkcija: Wales Literature Exchange
TEN DOM
„Jeśli chcemy mieć Walię, musimy ją sobie stworzyć”
Gwyn Alf Williams
Późno zjawiła się wiosna w naszym kraju;
zima zamknęła nam ambicje,
skuła lodem pragnienia,
aż przyszła wielka odwilż,
po której rozgulgotały się rynsztoki
i rozedrgały rynny.
Niechaj więc słońce oświetla naszą izbę,
oto nasz kocioł odrodzenia, scena dla głosu,
gdzie wyśpiewamy naszą wizję, aż stanie się faktem…
Zdążamy tu, jak dawniej, z wielu ziem –
krocząc ciernistą, wąską ścieżką
ogrodzoną wełną jak świątecznym przybraniem;
lub tłocząc się w dół mokrą drogą,
w której odbija się blask nieba –
przychodzimy tu, by dotknąć horyzontu
i nagiąć go dla dobra wspólnego.
I tak zbliżając się
z naszych dolin i gór
do naszego wieczystego miasta,
dziękujemy, że filarów tego domu
nie podziurawiły nigdy kule,
że mamy za sobą jedynie chmurę świadków
z całym pluralizmem ich przekonań.
I gdy jesteśmy tak prowadzeni
do sal wspólnego domu,
niech w naszej debacie będzie pasja
a w każdej ugodzie rozsądek;
niech trudne stanie się prostym
rozwiązywanie trudności – rozrywką;
i powtarzajmy codziennie za starym przysłowiem:
„nie zejdzie się góra z górą
ale człowiek z człowiekiem”