Jazra Khaleed

grščina

المجزرة - Massacre

المجزرة مجازٌ ميتٌ يأكل أصدقائي، يأكلهم بلا ملحٍ، كانوا شعراءَ، وأصبحوا مراسلين مع حدود، كانوا متعبين وأصبحوا متعبين جداً، "يعبرون الجسر في الصبح خفافاً "، ويموتون خارج التغطية، إنني أراهم بالمناظير الليلية، وأتتبعُ حرارة أجسادهم في الظلام، ها هم يهربون منها إليها، مستسلمين لهذا المساج الهائل، المجزرة أمهم الحقيقية، أما الإبادة الجماعية فهي مجردُ قصيدةٍ كلاسيكيةٍ يكتبها جنرالاتٌ مثقفون أحيلوا إلى التقاعد، الإبادة الجماعية لا تليق بأصدقائي، فهي عملٌ جماعي منظم، والأعمال الجماعية المنظمة تذكرهم باليسار الذي خذلهم.
 
المجزرةُ تصحو باكراً، تحمّمُ أصدقائي بالماء البارد والدم، تغسلُ ملابسهم الداخلية وتعدُ لهم الخبز والشاي، ثم تعلمهم قليلاً من الصيد، المجزرة أحنُّ على أصدقائي من الإعلان العالمي لحقوق الانسان، فتحتْ لهم الباب حين غُلِّقتْ الأبواب، ونادتهم بأسمائهم حين كانت نشراتُ الأخبار تبحث عن عدد الضحايا، المجزرة هي الوحيدةُ التي منحتهم اللجوء بغض النظر عن خلفياتهم، لم يهمها وضعهم الاقتصادي، لم يهمها إنْ كانوا مثقفين أو شعراء، إنها تنظر إلى الأشياء من زاوية محايدة، لها نفس ملامحهم الميتة، وأسماءُ زوجاتهم الأرامل، تمرُّ مثلهم على الأرياف والضواحي، وتظهرُ فجأة مثلهم في الأخبار العاجلة، المجزرة تشبه أصدقائي، لكنها دائماً تسبقهم إلى القرى النائية ومدارس الأطفال.
 
المجزرة مجازٌ ميتٌ يخرجُ من التلفزيون، ويأكل أصدقائي دون رشة ملح واحدة.

© Ghayath Almadhoun
Avdio produkcija: Literaturwerkstatt / Haus für Poesie, 2016

Η ΣΦΑΓΗ

Η σφαγή είναι μια νεκρή μεταφορά που καταπίνει τους φίλους μου, τους καταπίνει χωρίς αλάτι. Κάποτε ήταν ποιητές και τώρα έχουν γίνει Δημοσιογράφοι με Σύνορα, κάποτε ήταν κουρασμένοι και τώρα είναι ακόμα πιο κουρασμένοι. «Με βήμα ελαφρύ διασχίζουν τη γέφυρα το χάραμα» και πεθαίνουν εκτός τηλεφωνικού δικτύου. Τους κοιτάζω μέσα απ’ τα γυαλιά νυχτερινής οράσεως και ακολουθώ τη θερμότητα των σωμάτων τους στο σκοτάδι. Να τοι, τρέχουν προς το σκοτάδι ακόμα κι όταν δραπετεύουν απ’ αυτό, παραδομένοι σε αυτό το αέναο μασάζ. Η σφαγή είναι η πραγματική τους μητέρα, ενώ η γενοκτονία δεν είναι παρά ένα κλασικό ποίημα που έγραψαν κάποιοι μορφωμένοι συνταξιοδοτημένοι στρατηγοί. Η γενοκτονία δεν ταιριάζει στους φίλους μου γιατί είναι μια συλλογικά οργανωμένη δράση, και οι συλλογικά οργανωμένες δράσεις τούς θυμίζουν την Αριστερά που τους απογοήτευσε.

Η σφαγή ξυπνά νωρίς, νίβει τους φίλους μου με κρύο νερό και αίμα, πλένει τα εσώρουχά τους και τους φτιάχνει ψωμί και τσάι˙ ύστερα τους μαθαίνει μερικά πράγματα για το κυνήγι. Η σφαγή δείχνει στους φίλους μου μεγαλύτερη συμπόνια απ’ ό,τι η Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων. Τους άνοιξε την πόρτα όταν όλες οι άλλες πόρτες ήταν κλειστές και τους φώναξε με τα ονόματά τους όταν οι ειδησεογραφικές εκπομπές έψαχναν για αριθμούς. Η σφαγή είναι η μόνη που τους δίνει άσυλο ανεξαρτήτως της καταγωγής τους. Η οικονομική τους κατάσταση δεν ενδιαφέρει τη σφαγή, ούτε αν είναι διανοούμενοι ή ποιητές˙ η σφαγή βλέπει τα πάντα με ουδέτερη ματιά. Η σφαγή έχει όψη νεκρού όπως των φίλων μου, ονόματα ίδια με αυτά των νεκρών συζύγων τους, διασχίζει όπως εκείνοι την ύπαιθρο και τα προάστια και εμφανίζεται ξαφνικά όπως εκείνοι στα έκτακτα δελτία ειδήσεων. Η σφαγή μοιάζει με τους φίλους μου, όμως καταφτάνει πάντα πριν απ’ αυτούς στα απομακρυσμένα χωριά και σχολεία.

Η σφαγή είναι μια νεκρή μεταφορά˙ πετάγεται μέσα απ’ την τηλεόραση και καταπίνει τους φίλους μου δίχως καν μια πρέζα αλάτι.

Translated from English & Arabic by: Jazra Khaleed