Salvador Espriu

katalonščina

Fritz Vogelgsang

nemščina

Una vella resposta que t’haurà de servir

Ara, rossí de lladres, poble meu Israel,
suportes que s'altivin servidors insolents,
quan els teus homes prínceps, envilits per la fam,
aprenen amb l'esquena les més subtils raons
de la força. Jo sento arribar molta nit
damunt la gran tristesa d'aquests rostres, i el cant
no s'endurà vells somnis de nobilíssim vol
en alta llibertat fins a palaus de llum.
Com heu gosat de sobte des de tan llot clamar
contra la sang que vessen només les vostres mans?
Sords a la veu que us cerca amb nom antic de fills,
esdeveniu per sempre ramat de mal pastor,
car, ja perduts els arbres, abandonant la llei,
us heu alçat morts ídols enfront del vostre Déu.

© Sebastià Bonet Espriu
Iz: El caminant i el mur
Avdio produkcija: Biblioteca Nacional de Catalunya

Eine alte Antwort, die dir von Nutzen sein soll

Jetzt, elende Diebsmähre, du mein Volk Israel,
duldest du es, daß freches Gesinde groß sich brüstet,
indessen deine Fürsten, entwürdigt durch den Hunger,
mit bloßem Rücken lernen, wie so überaus fein
die Macht argumentiert. Ich spüre, wieviel Nacht
über die große Schwermut dieser Gesichter kommt.
Und der Gesang wird keine Träume altedlen Fluges
in hohe Freiheit tragen, zu Palästen aus Licht.
Wie habt ihr’s gewagt, plötzlich, aus dem Morast, zu klagen
gegen das Blut, das nur eure Hände vergießen?
Taub für die Stimme, die euch sucht, euch wie Kinder ruft,
Macht ihr euch selbst für immer zur Herde übler Hirten;
denn bar der Bäume schon, abirrend vom Gesetz,
habt ihr euch tote Götzen errichtet gegen Gott.

Übersetzung: Fritz Vogelsgang. Salvador Espriu: Gedichte, Piper, 1990