Rozalie Hirs

nizozemščina

Anton Papleka

albanščina

een dag

vliegende ogen met verende vleugels lichten geworpen
op een landkaart getekend in handen vlammend
klaarwakker dat zei ik toch niet een ademloos lichtgewicht
honingmerk en stuifmeel van levende klaprozen blauwe
velden korenbloemen als ontpopte hoofden eenogige
wolkeloze lucht waar dromen vandaan tevoorschijn
komen als zijderupsjes zich in duizenden meters
spinnende talen op grijsgroene moerbeibladen bedekt
met haartjes onthullende draden een verliefde zon
tegemoet komen zomaar zonder opdracht of regen
strekkende voelsprieten even een aanraking
van uitslaande vleugels naar wat is (een dag)

waar komen vlinders vandaan die invasie van lentelijke
lichtgevoeligheid ondragelijk bijna witte vleugels
gespikkeld uit een droom ontwaakte nacht zo vroeg
een hand vol ochtenddauw gedronken van glanzende
grassprieten en enige uren die klonken als zware klokken
in een dorp tussen niet gespecificeerde bergen
waar mensen wonen ergens op aarde uit haar voegen
prei en uien oogsten appels in een gaard en bomen bloeien
druiven barsten voor rijping in roestvrijstalen tonnen
en straks een neus verleiden het verhemelte dan
over de tong gaan als voorproef op wie vannacht
in enige uren aanloop van opnieuw (een dag)

verschijnt in het raam een land van ijsvogels
dan kraken ijsbloemen op warme adem naar lippen
bewegen als herinneringen losgelaten haren langs wolken
niet door gespikkelde vlinders of de wind bezochte wegen
een huis de struik in een berm bevroren regenwater
verdwijnt aarde onder een witte in lichtstralen
verpakte glinsterende oppervlakte tekenen diezelfde
wolken van weer wat nevel voorbij de koude morgen
springen vlokjes het licht in een welving
van horizonnen laten vinger voor vinger schaduwen
glijden langs bomen wakker worden zich herhalen
woord voor woord een ademen (een dag)

© Rozalie Hirs
Iz: Gestamelde werken
Amsterdam: Querido, 2012
ISBN: ISBN 978-90-214-4243-3
Avdio produkcija: Haus für Poesie, 2018

një ditë

sy fluturues me flatra të lëvizshme drita të hedhura
mbi një hartë të vizatuar midis duarve flakëritëse e re
dhe e gatshme e pata quajtur jogulçuese peshë pupël
kurora dhe polen lulëkuqesh të gjalla ara
të kaltra bar ethesh si koka të çelura qiell
qorr pa re nga ku dalin ca ëndrra
si krimba mëndafshi që endin veten në një mijë metra
gjuhë mbi gjethe mani të hirtë në të gjelbër
të pushta me fije që zbulohen vijnë të takojnë
një diell të dashuruar kështu pa urdhër pa shi
antenat e tendosura në një çast fërkimi
flatrash të shpalosura drejt asaj që është (një ditë)

nga vijnë fluturat kjo dyndje e fotondjeshmërisë
pranverore të padurueshme pothuaj të bardha flatrat
e mbuluara me pika nga një ëndërr nata e zgjuar kaq herët
një dorë e mbushur me vesë të pirë në fijet vezulluese
të barit dhe disa orë që bien si kambana të rënda
në një fshat të rrethuar nga male të papërcaktuara
ku banojnë njerëz diku në tokë me gjymtyrët e tyre
mbledhin presh dhe qepë mollë pemëtoreje
dhe ca pemë lulëzojnë ca kokrra rrushi shpërthejnë
para se të piqen e të hidhen në fuçi inoksi
dhe së shpejti do të joshin hundën qiellzën
pastaj rrëshqasin mbi gjuhë si amëz e asaj që sonte
për disa orë zë fill përsëri (një ditë)

në dritare duket një vend me bajza
atëherë lulet e brymës kërcasin mbi firomën e ngrohtë
drejt buzëve lëvizin si kujtime flokë të lëshuar përgjatë reve
rrugë ku nuk kalojnë shpesh as fluturat me pika as era
një shtëpi kaçuba buzë rrugës uji i shiut i ngrirë
toka zhduket nën një sipërfaqe të bardhë vezulluese
të mbështjellë me rreze drite vizatojnë po këto re
me pak mjegull që ende ka mbetur pasi kaloi mëngjesi i ftohtë
ca flokë bore kërcejnë në dritë me një valëzim
horizontesh gisht pas gishti i bëjnë të rrëshqasin
ca hije përgjatë drurëve të zgjohet të përsëritet
fjalë pas fjale një frymë (një ditë)

Përktheu: Anton Papleka