Gregor Seferens
nemščina
afscheid
1
we hadden gesproken over buiten en zon
ik lichtte gordijn op bewoog reepjes
schitter over plafond – en dacht
haar morgen: niet langer verruimend
we gaven naam aan gezichten op foto’s
aan stemmen in aangrenzende kamers
aan haar kinders kinderen – ik dacht
haar leven: niet langer gekuist
we zwegen
2
we hadden gezwegen ik aaide
haar wangen haar slapen het witte haar
aaide het haar werd zijde aaide
de strakke mond een stille lach
ze lichtte haar deken op
ik dacht wat een benen zo mooi
ze bestaan – af – zo lang
dacht dat zo mooi dan kan
steeds meer been en meer dan been
ik dacht wie wil ze dat ik ben ik aaide
haar wangen haar slapen aaide
het zijden haar aaide
Iz: niet beginnen bij het hoofd
Amsterdam: Uitgeverij 521, 2006
Avdio produkcija: 2008 Literaturwerkstatt Berlin
abschied
1
wir hatten gesprochen über draußen und sonne
ich lupfte gardine und bewegte streifen
glitzern über decke – und dachte
ihr morgen: nicht länger erweiternd
wir gaben gesichtern auf fotos namen
stimmen in angrenzenden zimmern
ihren kindeskindern – ich dachte
ihr leben; nicht länger geschönt
wir schwiegen
2
wir hatten geschwiegen ich streichelte
ihre wangen ihre schläfen das weiße haar
streichelte das haar wurde seide streichelte
den strengen mund ein stilles lachen
sie lupfte das laken
ich dachte welch schöne beine
es gibt sie – ab – so lang
dachte daß so schön dann kann
immer mehr bein und mehr als bein
ich dachte was will sie wer ich bin ich streichelte
ihre wangen ihre schläfen streichelte
das seidige haar streichelte