Je bent altijd welkom. Al kom je van een ander continent, uit plaatsen waar het hele jaar bewolking heerst, uit steden waar je beboet wordt als je op het gras loopt en uit de afvaljungles die eromheen liggen. Al kom je van het zuidelijk halfrond, van de plek waar de oceanen elkaar raken, uit land dat door prikkeldraad wordt verdeeld, je mag zelfs komen als de woestijnen buiten hun oevers treden, als het krioelt en wemelt van de mensen, als niemand weet wie bij wie hoort, rivieren in goten veranderen en bloedvaten in rivieren. Kom mijn part ergens anders vandaan, van planeten waar het methaan regent of waar de luchtdruk de capsules van zelfmoordtoeristen verplettert. Al kom je door koperen leidingen, door grijze steen. Je bent welkom, ook als je het niet aankunt of als je niet durft. Je bent ook welkom als je zeker niet komt, als je je een designtas met rafels voelt, die zit volgepropt met de vuile was van jezelf en van je naasten en die voor altijd tussen de luchthavens blijft pendelen. Als je komt, zal ik in de tuin zitten, de ene buurman zaagt en de andere maait het gras, op de radio hoor ik juist het geluid van de laatste bij van de wereld, zelfs de kraaien vallen stil, in gedachten tel ik tot drie (/ / /) en een seconde na de drie zou het tuinhek geluid moeten maken.