Ard Posthuma
nemščina
BASHŌ IV
De dichter is een gemaal door hem wordt het landschap van woorden.
Toch denkt hij net als jij en zien zijn ogen hetzelfde.
De zon die verongelukt in de bek van het paard.
De buitenste tempel van Ise het strand van Narumi.
Hij vaart in het zeil van de rouw hij koerst naar zijn opdracht.
Zijn kaken malen de bloemen tot de voeten van verzen.
De boekhouding van het helaal zoals het zich dagelijks voordoet.
In het Noorden kent hij zichzelf een hoop oude kleren.
Als hij is waar hij nooit meer zal zijn lees jij zijn gedichten:
Hij schilde komkommers en appels hij schildert zijn leven
Ook ik ben verleid door de wind die de wolken laat drijven.
Iz: Het gezicht van het oog
Amsterdam: de Arbeiderspers, 1989
Avdio produkcija: Der Hörverlag, 2002
BASHŌ IV
Der Dichter ist ein Mühlrad, durch ihn wird die Landschaft
Zu Worten.
Dennoch denkt er ganz so wie du, seine Augen sehen dasselbe,
Die Sonne, verunglückt im Maul eines Pferdes.
Den äußeren Tempel von Ise, den Strand von Narumi.
Er fährt unterm Segel der Trauer, er folgt seinem Auftrag.
Seine Kiefer zermahlen die Blumen zu Füßen von Versen.
Die Buchführung des Alls, in seiner vertrauten Erscheinung.
Im Norden kennt er sich selbst, ein Bündel alter Kleider.
Wenn er ist, wo er nie wieder sein wird, liest du seine Gedichte.
Er schnitzelte Gurken und Äpfel, er pinselt sein Leben.
Auch mich verführte der Wind, der die Wolken dahintreibt.