Σήμερα το πρωί η ευτυχία μού χτύπησε το παράθυρο
Στο λαιμό φόραγε διαμάντια
Την αγνόησα
Γύρισα πλευρό  
Την βλαστήμησα
Όχι, δε θα γίνω δολοφόνος γι’ αυτήν

Κάθε πρωί τρώω τον πόνο με κορνφλέικς
Κάθε βράδυ αμφισβητώ τη λογική μου
Θέλω να γίνω καλοκαίρι
Να τρέχω ολόγυμνος στις παραλίες
Όλοι να με θαυμάζουν

Ο Θεός είναι άξιος συμπαραστάτης μου
Προσεύχεται σε μένα
Τρώει από το σώμα μου
Πίνει από το αίμα μου
Μερικές φορές κάθεται στα πόδια μου
Του χαϊδεύω τα μαλλιά

Έγνοιες, συμπόνια, τύψεις δεν σημαίνουν τίποτα για μένα
Κάθε Κυριακή διαβάζω επικήδειους σε εκκλησίες
Συγνώμη, δεν παίρνω παραγγελίες
Κάθε φορά που ακούω τη λέξη ειρήνη
Κοιμάμαι με ένα όπλο κάτω από το μαξιλάρι

Γιάζρα Χαλίντ είναι το όνομά μου
Αγία πουτάνα
Μπάσταρδος ποιητής
Κάποιες φορές πολεμιστής, τις περισσότερες δειλός
Ξέρω ποιος είμαι
Έχω σπιλώσει την τιμή κάθε έντιμης οικογένειας
Έχω πηδήξει κάθε τηλεπαρουσιάστρια
Οι παρομοιώσεις είναι το δυνατό μου σημείο
Έχω μαζέψει κατάρες από κάθε καταραμένο ποιητή

Δείξε μου μια γυναίκα κι εγώ θα την γονιμοποιήσω
Ή έναν ήλιο και θα τον θαμπώσω
Δώσε μου μια πατρίδα κι εγώ θα την προδώσω
Ή θα δολοφονήσω τον τύραννο
Και θα διαπομπεύσω τον πρωθυπουργό
Κλείσε μου εμφανίσεις σε τσίρκο
Ή σε διεθνή φεστιβάλ λογοτεχνίας
Βρίσε με, φτύσε με κι εγώ θα σταυρωθώ για χάρη σου
Δίδαξέ με ξένες γλώσσες και τυφλό σύστημα
Ανάγκασέ με να διαβάζω εφημερίδες και να βλέπω τηλεόραση
Μάθε μου κολακείες και γαλιφιές
Γιατί σε κάτι πρέπει να χρησιμεύουν και οι ποιητές

Γράφω για τους ανέστιους, τους ξυπόλητους, τους πένητες
Τους τελευταίους στη σειρά
Να κυλιέμαι στο πεζοδρόμιο και να ξερνάω έξω από μπαρ
Αυτό μόνο αξίζει

Είμαι μια υπόσχεση που κανείς δε θα κρατήσει