Inna Zaikina
ruščina
дзверы, замкнёныя на ключы
старая страціла розум. яе стары
хутка губляе зрок. і слых. на ўсё наваколле
па тэлефоне намякае на рознае. нумары
збольшага выпадковыя.
зрэдку дазвоньваецца дачцэ. дачка
зрываецца з працы, прылятае ў вёску,
прыбіраецца ў хаце, просіць яшчэ пачакаць.
болей нічога не просіць.
гатуе старому. ўздыхае. кладзецца спаць,
ёй падоўгу не спіцца. такое гора:
усё-такі ж маці.
ранкам моўчкі з’язджае ў горад.
старая бачыць сябе маладой. пазнае
толькі старога, дачку, вядоўцу з тэлепраграмы…
дзіўна глядзіць на ўнукаў. яны на яе
таксама.
старасць не лечыцца, кажа сваяк,
урач абласной бальніцы.
ён, улічваючы гэты факт,
браць на сябе адказнасць баіцца.
увечары дзверы замкнёныя на ключы.
стары ўголас чытае, пераказвае байкі.
радыё па начах маўчыць. увогуле ўсё маўчыць,
акрамя сабакі.
Iz: Дзверы, замкнёныя на ключы
Мінск: Логвінаў, 2010
Avdio produkcija: Yahor Mayorchyk
двери, замкнутые на ключи
старуха сошла с ума, её старик
звонит на случайные номера. глуховат от старости,
часто переспрашивает, говорит
как его достали все
изредка дозванивается дочери. и тогда
она прилетает в деревню, работу бросив.
прибирает в доме, просит чуть подождать -
вот и всё, что просит.
готовит. ложится в свою кровать.
ей подолгу не спится - такое горе -
всё-таки мать
с утра уезжает в город.
старуха видит себя молодой. узнаёт
старика, дочь и ведущего телепрограммы
странно смотрит на внуков. они на неё
тоже странно
старость не лечится. так говорит свояк
врач областной больницы
он, учитывая этот факт,
на себя ответственность брать боится.
вечером двери замкнуты на ключи,
старик читает вслух, вспоминает байки.
радио по ночам молчит. да и всё молчит.
кроме собаки.