brecht olsa şöyle sorardı:
anlamadan heveslenenlerle, anlayıp susanların nedir farkı?

beckett’a göre,
büyük bir fırsat kaçırıldı

kemal türkler’e göre,
hayır onlar planlamamıştı

anılara göre,
inanılmıştı inanılması güç bir güzelliğe

devrimlere göre, meşruydu her devrimci eylem

anneannemle konuşacak olsam,
“bırak bu işleri artık”

asıl merak ettiğim,
muhabirlerle mürettipler kızmışlar mıydı işgalcilerine?

mürettiplere göre,
toplatılacağı kesin bir kitabın trajik sonuydu verdikleri ilham

muhabirlere göre,
sansürlenmeye mahkûm flaş bir haber

masalara göre,
üzerlerinde konuşma yapılmasını yadırgamışlardı

baskı kalıplarına göre,
pencereye çakılmak hoşlarına bile gitmişti

gri sakallı bir dev
tutmuş çay servisi yapıyordu

korkularına göre,
bu iş bir an evvel biteydi iyiydi

duygularına göre,
uzun bir eylem halayı gibi
kat kat olmuştu bile onlar

brecht’e dönersek,
işgalciden işgalciye fark vardır derdi
purosunu yakmadan evvel