Antonia Lloyd-Jones
angleščina
Przegapiłem swój moment
A jak go nie przegapić, czytając w internecie
jutrzejszą prasę, słysząc piosenki białych karłów
rocka, którzy udają supernowe. Widząc,
jak tsunami sprzed lat nadal pochłania te same
wioski, a wieże World Trade Center co noc
w pośpiechu odbudowuje się po to, by mogły leniwie
runąć za dnia. No, powiedz, jak nie przegapić swojego
momentu w świecie, w którym jedna gazeta
ukazuje się w czterech wersjach: zachowawczej,
postępowej, umiarkowanej i bez tekstu. W czasach,
gdy niewykorzystane minuty przechodzą na następny
miesiąc. Przegapiłem swój moment. Kiedy, gdzie?
A może to on przegapił mnie? Zniknął
za horyzontem, roztył się nieskończenie.
I czeka.
Avdio produkcija: Literaturwerkstatt Berlin 2009
I missed my moment
And how could I fail to miss it, reading tomorrow’s news
on the internet, hearing songs by the white dwarves
of rock pretending to be supernovas. Seeing
how a tsunami from years ago keeps on engulfing
the same old villages, and the World Trade Center towers
are hurriedly rebuilt by night in order languidly
to tumble by day. So tell me, how could I not miss
my moment in a world where the same paper
comes out in four versions: conservative,
progressive, moderate and without text. In times
when the unused minutes pass on to the next
month. I missed my moment. When, where?
Or maybe it missed me? Vanished
over the horizon, fattened infinitely.
And is waiting.