Adam Wiedemann
poljščina
RAUCHERGHETTO, BAHNSTEIG
Hier stehe ich und kann nicht anders,
als innerhalb dieses gelben Rechtecks zu bleiben,
das akkurat auf den Bahnsteig gemalt worden ist.
Ob die anderen Fahrgäste uns Raucher
neidisch oder verächtlich beäugen, weiß ich nicht,
doch ich weiß, dass ich dieses Ghetto
den Fundamentalisten zu verdanken habe,
gleich welcher Couleur, und daher:
Fahrt zu Hölle, ihr Fundamentalisten!
Was wir im Augenblick erleben, ist ein Rollback
hinter die Grenzen von Freiheit und Toleranz
im Namen dessen, was angeblich gut für uns ist,
ein bequemes Argument, das vielen Eltern
seit jeher als Vorwand dient, ihre Kinder zu quälen,
und wann, fragt man sich, begehrt endlich jemand dagegen auf?
Doch wir sind alle so träge geworden,
so träge und satt, und während ich rauche,
muss ich feststellen, dass der Qualm,
vom Wind getragen, die Frechheit besitzt,
sich über das gelbe Rechteck hinwegzusetzen,
und das – gibt mir irgendwie zu denken.
Avdio produkcija: LiteraturWERKstatt Berlin 2009
Getto palaczy, peron
Stoję tutaj i nie mam innego
wyjścia, jak zostać w ramach tego żółtego prostokąta,
pieczołowicie namalowanego na peronie.
Nie wiem, czy zazdrość, czy pogardę
wyrażają spojrzenia innych pasażerów,
ale wiem, że to getto
zawdzięczam fundamentalistom,
nieważne jakiej maści, tak czy owak:
Idźcie do diabła, fundamentaliści!
Doznajemy w tej chwili upadku
poza granice wolności, granice tolernacji
w imię tego, co dla nas podobno jest dobre,
sprytny wykręt, któremu rodzice
zawdzięczają swe prawo do dręczenia dzieci,
i kiedy, jeśli wolno zapytać, ktoś zaprotestuje?
Wszyscy staliśmy się tacy leniwi,
tak leniwi i syci; podczas gdy ja palę
i mam taką refleksję, że ten dym,
co się rozchodzi w powietrzu, jest tak bezczelny,
że nie zważając na żółty prostokąt,
daje mi do myślenia.