Grahame Davies 
Translator

on Lyrikline: 7 poems translated

from: nemščina to: valižanščina

Original

Translation

6. 5. 1996

nemščina | Volker Braun

Ich verschlief den Morgen im Art-Hotel, es regnete
Bindfäden in die Elbe, kein Frühstück
Aber ein hungriger Blick auf die Wände
Penck, Sohn keiner Klasse, malt sich ein Museum
Jagdmotive für Höhlenbewohner WESTKUNST oder
DIE STRICHMÄNNCHEN DER PLANUNG, das Taxi
Steckte im Stau auf der Dimitroff der Augustusbrücke
Nichts ging mehr während meine Mutter starb
Ich ging zufuß umrundend eine Erdramme
Gerät das Antaios ein Bodenspekulant
Aus Libyen mit seinen Leiharbeitern
Die Stadt war aufgerissen wie nach dem Angriff
Barockschutt, man kann in den Fundamenten wandeln
Und den Irrtum suchen, in der Staatskanzlei
Ein stummes Getümmel, statische Künstler
Sie halten sich unter jeder Regierung
Adam Schreier Güttler Hoppe und Braun
GEHE NIE ZU DEINEM FÜRST
WENNDE NICH GERUFEN WIRST
König Kurt der Frühaufsteher
Versammelte die unausgeschlafene Akademie
Zu einem Morgenappell, meine Müdigkeit
Ist verwickelterer Herkunft, ich gähne
Aus mehr Epochen, mein Spott ist Spätlese
Aus der Hanglage meines Bewußtseins
Am Ort meiner fristlosen Entlassung
Wir druckten FRÖSI fröhlichsein und singen
Vier Farben Offset JA WENN DIE KINDER
IMMER KINDER BLIEBEN mein wacher Bruder
Bestätigte meine politische Unreife
Der zweite fuhr schwarz über die Grenze
Einer von fünfen, das verlangte der Realismus
Ich trug der Tochter eines Musikers den Koffer
Sie wollte Musik ohne Politik studieren
Hellwach nach der Liebesnacht zum Bahnhof
Im Land Hanns Eislers vergeblichen Streiters
Gegen die DUMMHEIT IN DER MUSIK
Auf dem Heimweg wurde ich ein Dichter in Deutschland
Zwischen Stoppelfeldern unter dem Sternhimmel
Eine Schlammspur unter den Füßen, jedenfalls Sand
Auf den Korridoren der Macht, meine Sanftmut ist hart
Erarbeitet in der Zementfabrik SOZIALISMUS die Frage
Die keine Antwort zuließ bzw. die Antwort
Die keine Fragen zuließ, in Moskau ist jetzt die Synode
Zusammengetreten und diskutiert die Frage:
KANN DIE APOKALYPSE IN EINEM LAND STATTFINDEN?
Der Witz ist auch dünne geworden, wie plattgemacht
Goldmann, mir schlafen die Füße ein
Auf dem Parkett, wir waren zu lange wach
Überwach vom Warten auf den Morgen
Bis uns dämmerte daß er vergangen war
Ich trank Sekt in der Sächsischen Akademie
Während meine Mutter starb, ich sah sie gestern
Leben in dem ausgemergelten Körper, der Schmerz
Krümmte sie in ihre letzte Gestalt, sie hatte
Einen Moment den Mut verloren und war müde geworden
Gelegenheit, sie RUHIGZUSTELLEN, sie lag
Den Kopf zurückgebogen und hob verwundert /
Empört den Arm, in dem die Kanüle steckte
Und griff sich ins Gesicht an die Sauerstoffsonde
Ohne uns wahrzunehmen / handeln zu können, heute
Finden wir sie abgestellt im Keller, gleich an
Der Tür, eine Binde um das Kinn, der Kopf
Mumienhaft klein, ein Fetzen Mull auf dem Auge
Ist liegengeblieben, die Wangen kalt
Ich habe noch dreißig Jahre zu leben
Ich sitze an einem Tisch mit meinem toten Vater
Es gibt Gräupchen, der Landser löffelt
Das Gewehr geschultert, sie schmecken salzig
Von den Tränen die heimlich über dem Herd
Hineingemischt werden, oder zwanzig
Wenn ich nicht müde werde künstlich ernährt
Von meinem Zeitalter OSTEN WESTEN
EINE VERMISCHUNG sagt Penck UNTEN OBEN
Die Schnellgeburten aus schwarzem und rotem Acryl
Nein eine Trennung DRIN UND DRAUSSEN
LEBEN UND TOD, wann wird der Dichter
Geboren, NACH JAHREN DER NIEDERLAGE
UND GROSSEM UNGLÜCK WENN DIE KNECHTE AUFATMEN
UND DIE BILDER ERWACHEN VOR DEM UNGEHEUREN ANBLICK.

© Suhrkamp Verlag Frankfurt am Main 1999
from: Tumulus
Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag, 1999
ISBN: 3-518-41027-X
Audio production: 2000 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

6.5.96

valižanščina

Cysgais yn hwyr yn yr Art Hotel, bu’n
arllwys y glaw i’r Elbe, heb frecwast
ond golwg llwglyd ar y muriau.
Penck, na fu’n ddisgybl i’r un dosbarth, a beintia amgueddfa iddo’i hun.
Golygfeydd hela i bobl yr ogofâu WESTKUNST* neu
FFON-DDYNION Y CYNLLUN, y tacsi
aeth yn sownd yn y traffig ar y bont Dimitroff Augustus
ni symudodd dim byd, tra bu fy mam yn marw.
Crwydraf ar droed o amgylch y peiriant ramio,
teclyn Antaios, yr hapfasnachwr eiddo
o Lybia gyda’i is-gontractwyr.
Rhwygwyd y ddinas ar agor megis gan gyrch awyr,
y baroc yn rwbel, gellir crwydro’r sylfeini
a chwilio am y gwall. Yn Swyddfa’r Canghellor
cynnwrf mud, artistiaid stond
a oroesant dan bob llywodraeth
Adam Schreier, Güttler Hoppe a Braun
GOCHELWCH Y BRENIN
OS NAD EF SY’N GOFYN
Brenin Kurt y Boregodwr
a eilw’r Academi gysglyd
i’r cynulliad boreol, mae gan fy mlinder innau
darddiad mwy astrus.  Rwy’n dylyfu gên
o achos yr oesoedd i gyd. Mae fy nychan yn win
o lechweddau fy ymwybyddiaeth
o’r fan y’m diswyddwyd yn ddirybudd.
Argraffom FRÖSI**, canu a mwynhau,
mewn pedwar lliw, GWIR, PE BAI PLANT
YN BLANT AM BYTH fy mrawd effro
a gadarnhaodd fy anaeddfedrwydd gwleidyddol.
Aeth yr ail dros y ffin heb ganiatad,
un allan o bump, fel oedd ond yn gwneud synnwyr.
Cariais fagiau merch y cerddor
a ddymunai astudio cerddoriaeth, heb wleidyddiaeth,
yn effro i gyd wedi noson o gariad, at yr orsaf.
Yng ngwlad Hanns Eisler, yn ymgyrchu’n ofer
yn erbyn TWPDRA MEWN CERDDORIAETH.
Ar y ffordd adref deuthum yn fardd yn yr Almaen
rhwng adladd a sêr y nen,
llwybr lleidiog dan fy nhraed, tywod beth bynnag,
yng nghoridorau grym. Dygn fu fy ngwersi
tynerwch yn y ffatri goncrit. SOSIALAETH, y cwestiwn
na chaniata ateb, neu’n hytrach yr ateb
na chaniata gwestiynau. Ym Moscow
ymgasglwyd y synod gan drafod  y cwestiwn:
A DDIGWYDDA’R APOCALYPS MEWN UN WLAD YN UNIG?
Tenau yw’r jôc, yn fethdal, fe ymddengys.
Goldmann, mae fy nhraed wedi mynd i gysgu,
ar y llawr pren drudfawr, buom ddi-hun yn rhy hir,
yn or-effro wrth aros y bore.
Nes iddo wawrio arnom ei fod wedi mynd.
Yfais win pefriog yn Academi Sacsonia
tra bu fy mam yn marw. Gwelais hi ddoe,
bywyd mewn corff treuliedig, poen yn
ei chordeddu i’w holaf ffurf.  Roedd wedi colli
ei dewrder am eiliad ac wedi blino.
Cyfle i’w THAWELYDDIO. Gorweddodd
gyda’i phen yn ôl ac mewn dryswch /
cynddaredd fe gododd ei braich, gyda’r tiwb ynddi,
a chyffyrddodd â’i hwyneb a’r mwgwd ocsigen
heb sylwi arnom / mewn anallu. Heddiw
fe’i canfyddwn wedi ei chludo i’r seler, ger
y drws, ei gên wedi’i chlymu, ei phen
mor fach â mwmi, a sgwâr bach o rwymyn
a adawyd dros ei llygad.  Y bochau’n oer.
Mae gen i dri deg mlynedd ar ôl i fyw.
Eisteddaf wrth fwrdd gyda fy nhad marw.
Cawl barlys.  Mae’r milwr yn ei leibio,
y gwn ar ei ysgwydd. Mae’n blasu’n hallt
o achos y dagrau a gymysgwyd iddo
yn y dirgel dros y ffwrn. Neu ugain,
os na flinaf, cael fy mwydo’n artiffisial
gan fy oes fy hun. DWYRAIN GORLLEWIN
CYMYSGEDD meddai Penck.  ISOD UCHOD
cyflenwadau cyflym o baentiau coch a du.
Na, gwahaniad, TU FEWN TU ALLAN
BYWYD AC ANGAU. Pa bryd y genir
y bardd. WEDI BLYNYDDOEDD O GOLLED
A THRISTWCH MAWR. PAN ANADLA’R GWAS DRACHEFN.
A DEFFRA’R DELWEDDAU GERBRON Y WELEDIGAETH FAWR.

*  Celfyddyd Gorllewin yr Almaen.
** Fröhlichsein und Singen (Frösi): Cylchgrawn i blant.

Translated by Grahame Davies

Lagerfeld

nemščina | Volker Braun

Rom: offene Stadt Ein Feldlager
Auf dem Laufsteg defiliert die Mode
Der Jahrtausendwende Panzerhemden
Für den Beischlaf Zwei Gladiatoren
Kämpfen um den Arbeitsplatz mit Würgegriffen
Eine alte Übung, die Beifall findet
Dafür haben sie die Schule besucht ER ODER ICH
Der Gestank der Angst In seinem Imperium
Erfüllt sich Lagerfeld einen Traum EIN RUDEL
FRAUEN AUSGESUCHTE SCHÖNHEITEN  
Die Winterkollektion für die Daker-Kriege
Hat ihn reich gemacht ZUM ABGEWÖHNEN
Sie tragen meine Ideen, es sind Sommerkleider
In die verwöhnte Welt Ein Fest der Schönheit
Helena Christensen im Abendkleid Die beiden
Handwerker lassen indessen nicht locker
Der eine ist Commodus, der ausgelassene Sohn
Eines gelassenen Vaters und Fehltritt der Mutter
Wenn er verröchelt steht der Thron leer
Und Septimius Severus der Afrikaner
Marschiert mit der XIV. aus der Wildnis Wien
Auf die Hauptstadt ARMES ROM Ein Barbar
Imperator An seinen Fersen der Rest der Welt
Lagerfeld schaut nicht hin Er hat ein Problem
Er kann sie schöner machen, aber nicht besser
Immer noch schöner Das Outfit der Bestien
ARM UND REICH Eine geteilte Kundschaft
ES IST GRAUENHAFT Bezahlen und stehlen
Ich genieße das ungeteilte Interesse Aber
Er weiß was vor sich geht, er ist ja nicht blind
Der fünfzehnjährige Killer aus Springfield
EIN LEICHENBERG IN DER CAFETERIA DER HIGH SCHOOL
Er hat gelernt Hand anzulegen
Sitzt in Papierkleidern in Gewahrsam
Auch eine Mode Aus Amerika Kinderbanden
Durchkämmen Nordrhein-Westfalen Lehrlinge
Auf der Nahrungssuche bei Woolworth und Hertie
Ein fingerfertiger Völkerstamm aus der Zukunft
In den Arbeitsämtern  wartet das Aas
Auf die Wiederverwendung Es kann lange warten
Wer Arbeit hat wartet die Automaten
Sie warten darauf, etwas warten zu dürfen
Legionen Während die Welt schwarz wird
Wie Afrika MAN DARF GEWALT NICHT NUR ANKÜNDIGEN
MAN MUSS SIE AUCH AUSÜBEN Das auswärtige Amt
Erklärt sich mit inwendigem Grinsen
Zu Bosnien Man wird euch zeigen was Arbeit ist
Eine Maschine mit Gliedmaßen geschlechtsneutral
Das Mannequin für die Arbeit von morgen
AM ENDE DES TAGES BIST DU EIN PRODUKT
Das Denken ist genau das was ich vermeide
Das täglich bedruckte Papier
Der Gewahrsam gegen den Selbstmord der Gattung
Ich lese es nicht, ich schaue nicht hin
Ein Theater gefüllt mit Gleichmut
DER EINZIGE ORT WO ES WOHLTUT
VERZWEIFELN Der ausgelassene Kleist
In Stimmings Krug MEINE GANZE JAUCHZENDE SORGE
EINEN ABGRUND TIEF GENUG ZU FINDEN  legt Hand an
Ein Doppelpunkt bei Potsdam Das Warten auf nichts
Das ist das Drama: es gibt keine Handlung
Wir wissen es anders und handeln nicht Nein
Wir können nicht anders Das Kleid
Ist angewachsen MAN ARBEITET HEUT ZU TAGE
ALLES IN MENSCHENFLEISCH Aber sie dauert
Sehen Sie Commodus, ein Tod von der Stange /
Lagerfeld oder Die Gelassenheit Er
Liebt nicht die Schönen, die er haben kann Sein Herz
Sucht die Schönheit überall Die Schönheit
Ist ein Sohn der Gosse Sie ist vorbestraft
Sehn Sie den Steckbrief, schwarze Haut
Ich genieße den Luxus, ausgestoßen zu sein
Ein Idiot im 3. Jahrtausend Ein Bürger der Welt
Helena Christensen verläßt den Laufsteg
Warum soll ich Mode werden
In der Wegwerfgesellschaft
Das Stadion voll letzter Schreie Ideen
Roms letzte Epoche des Unernsts
Sehn sie nun das Finale ICH ODER ICH
Salute, Barbaren

© Suhrkamp Verlag Frankfurt am Main 1999
from: Tumulus
Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag , 1999
ISBN: 3-518-41027-X
Audio production: 2000 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

Lagerfeld

valižanščina

Rhufain: dinas agored Cylch amddiffynnol
hyd y llwyfan stelcia ffasiynau’r
mileniwm Llurigau
at gydorwedd  Dau gleddyfwr
yng ngyddfau’i gilydd yn ymgiprys am y swydd
Hen grefft llindagu, enillent gymeradwyaeth.
Dyma i be’ roedd ysgol yn dda FE NEU FI
Drewdod dychryn Yn ei ymerodraeth
cyflawna Lagerfeld ei freuddwyd HAID
O FENYWOD DETHOLIAD O BRYDFERTHWCH
Casgliad y gaeaf ar gyfer rhyfeloedd Dacia
a’i gwnaeth yn gyfoethog ANNOG YMWADIAD
Maen nhw’n cario fy syniadau, dyma ddillad yr haf
i mewn i’r byd a ddifethwyd Gwyl prydferthwch
Helena Christiansen ar ei mwya trwsiadus Yn y cyfamser
ni chollodd y ddau grefftwr eu gafael
Un ohonynt yw Commodus mab afreolus
i dad tangnefeddus ac i lithriad y fam
Pan dagith safa’r orsedd yn wag
A Septimus Severus yr Affricanwr
a orymdeithia gyda’r XIVfed allan o ddryswig Wien
ar y brifddinas RHUFAIN DRUAN Ymerawdwr
o farbariad A gweddill y byd ar ei sodlau
Ni wylia Lagerfeld Mae ganddo broblem
gall harddu’r byd ond nid ei wella
Harddach o hyd Gwisg y gwylltfilod
TLAWD A CHYFOETHOG Cwsmeriaeth ranedig
MAE’N DDYCHRYNLLYD Talu a dwyn
Rwy’n mwynhau sylw cyfan Ond
fe wyr ef beth sy’n mynd ymlaen, nid yw’n ddall
Mae’r llofrudd pymtheg-oed o Springfield
TOMEN O GYRFF YM MWYTY’R YSGOL UWCHRADD
a ddysgodd sut i arddodi dwylo
bellach mewn dillad papur yn y ddalfa
Ffasiwn arall o America Gangiau plant
gribinia drwy Nordrhein-Westfalen Prentisiaid
sy’n hela bwyd yn Woolworth a Hertie
Tylwyth deheuig o’r dyfodol
Yn y Canolfannau Gwaith erys burgun
i’w  ailgylchu Gall aros yn hir
Y sawl sydd mewn gwaith a wasanaetha’r peiriannau
arhosant am ganiatad i weinu arnynt
Llengoedd Wrth i’r byd dduo
Fel Afrika NID DIGON YW BYGWTH TRAIS
RHAID EI DDEFNYDDIO Y Swyddfa Dramor
gyda chrechwen fewnol a esbonia am
Bosnia Fe ddangosir ichi beth yw gwaith
Peiriant gydag aelodau di-ryw
y mannequin ar gyfer gwaith yfory
AR DDIWEDD Y DYDD CYNNYRCH WYT
Meddwl yw’r union beth rwy’n ei osgoi
Y papur a argreffir yn feunyddiol
Dalfa er atal hunanladdiad y rhywogaeth
Nid wyf yn ei ddarllen Nid wyf am sylwi
Theatr lawn difrawder
YR UNIG FAN LLE MAE’N BLESER
ANOBEITHIO Mae’r Kleist chwareus
yn y dafarn FY UNIG BRYDER GORFOLEDDUS
CANFOD CEUNANT DIGON DWFN yn gosod ei ddwylo
Dau atalnod ger Potsdam Aros am ddim byd
Dyna yw’r ddrama: nid oes stori
Gwyddom fel arall a gwnawn ddim oll  Na
ni fedrwn weithredu’n wahanol Mae’r wisg
wedi tyfu’n ail groen Y DYDDIAU HYN FE WNEIR
POPETH MEWN CNAWD DYNOL Ond mae’n mynd ymlaen
Edrych ar Commodius, angau parod
Lagerfeld neu dangnefedd Nid yw’n caru’r
rhai prydferth y gall eu meddiannu. Mae ei galon
yn ceisio prydferthwch ymhobman  Prydferthwch
yw mab y gwter Mae ganddo record troseddol
Wele ei ddisgrifiad, croenddu
Rwy’n mwynhau moethusrwydd y gwrthodedig
Ynfytyn yn y trydydd fileniwm Dinesydd y byd
Gadawa Helena Christiansen y llwyfan
Pam ddylwn i fod yn ffasiynol
yn y gymdeithas dafladwy
Yr arena’n llawn syniadau a’r bloeddiadau diweddaraf
Oes olaf gwamalrwydd Rhufain
Nawr gwyliwch y diweddglo FI NEU FI
Henffych, farbariaid oll

Translated by Grahame Davies

Die dunklen Orte

nemščina | Volker Braun

Im schattenlosen Wald, der trauernd steht
Am hundekahlen Kamm des Erzgebirgs
Geh ich umher, in der Dämmerung
Oder ists Rauch AUS BÖHMENS HAIN UND FLUR
Den sie nicht fassen an der Grenze, grau
Der Rasen deckt das Riesenhaupt
In dem es grübelt hunderte Jahre
In hohlen Schächten, wo sie wohnen wie
Im Orkus, und viel arbeiten die Wilden
Mit gewaltigem Arm

                                  Bei Altenberg
Die Binge starrend, Eingeweide
Seit das Erdreich einbrach unter Tage
Über Nacht, in dem die Arbeit pocht
Menschlichfreudig noch, wie sonst

Das ist der Berg. Und was ist nun die Predigt.
Die Stimme spricht: Kehr um. – Voran! voran
Im Dunkelen wo die Gefahr wächst
Die dritte aus dem Busche: BAHNE FREI
Schlittern die Kindlein auf der Teufelsbahn

Ich dachte stets, es würde erst beginnen.
Jetzt hab ich meine Tage abgerissen
Und saurer Regen rennt mir aus der Stirne
Kaum atmen mehr, nur reden das
In meinem dunklen Kopf / mein Tschernobyl
Wo auch das Kind im Mann ergraut
Und nicht verspricht die Erde noch zu dauern

Die Freiheit nun, so ungebunden stehn

Die Stimmen schrein. Im Hochwald hängt Hans Koch
In unästhetischem Zustand

                    DAS TAGWERK IST VOLLBRACHT.
S IS FEIERAHMD. GANZ SACHTE SCHLEICHT
    DE NACHT.

© Suhrkamp Verlag Frankfurt am Main 1990
from: Der Stoff zum Leben 1 - 3. Gedichte
Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag, 1990
ISBN: 3-518-22039-X
Audio production: 2000 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

Y Llefydd Tywyll

valižanščina

Mewn coedwig ddi-gysgod a saif mewn galar
wrth gefnen foel yr Erzgebirge
crwydraf yn y cyfnos -
neu ai mwg ydyw - o ddolydd teg Bohemia,
na chaiff ei atal gan y ffin. Llwyd
yw’r glaswellt ar y pen cawraidd
a fyfyria ers canrifoedd.
Mewn siafftau gweigion lle trigant fel
mewn isfyd, gan ddygnu gweithio’n fileinig
â braich nerthol.

Ger Altenberg,
wrth i’r cwymp ddod i ben, perfeddion.
Ers rhwygo,
o olwg y dydd, liw nos,
y ddaear lle ceibia’r gwaith
yn ddyngarol braf o hyd, fel arfer.

Dyma’r Mynydd. Felly beth yw’r Bregeth?
Meddai’r llais: Cer ‘nôl –  ymlaen, ymlaen.
Mewn tywyllwch, lle tyf y perygl,
meddai’r trydydd, o’r perthi: ALLAN O’R FFORDD.
Llithra’r plant bychain ar ffordd y cythraul.

Meddyliais bob amser,  ei fod ar ddechrau.
Erbyn hyn, rhwygais fy nyddiau treuliedig a’u taflu,
a rhed glaw asid i lawr fy nhalcen;
yn methu anadlu, dim ond siarad.
Yn fy mhen tywyll, fy Chernobyl innau,
lle gwynna fy mhlentyn mewnol yntau
a lle nad yw’r ddaear yn addo goroesi.

Rhyddid, felly, saif yn ddilyffethair

Mae’r lleisiau’n sgrechian. Yng nghoedwig y mynydd
croga Athro’r Celfyddyd Gain,
mewn cyflwr anghelfydd.

Nawr mae gwaith y dydd ar ben,
cychwyn mae mwynhad,
nawr mae’r noson dywyll fwyn
yn stelcio dros y wlad.

Translated by Grahame Davies

Der 9. November

nemščina | Volker Braun

Das Brackwasser stachellippig, aufgeschnittene Drähte
Lautlos, wie im Traum, driften die Tellerminen
Zurück in den Geschirrschrank. Ein surrealer Moment:
Mit spitzem Fuß auf dem Weltriß, und kein Schuß fällt.
Die gehetzte Vernunft, unendlich müde, greift
Nach dem erstbesten Irrtum ... Der Dreckverband platzt.
Leuchtschriften wandern okkupantenhaft bis Mitte.
    BERLIN
NUN FREUE DICH, zu früh. Wehe, harter Nordost.

© Suhrkamp Verlag Frankfurt am Main 1996
from: Lustgarten, Preußen
Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag, 1996
ISBN: 3-518-39624-2
Audio production: 2000 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

Y 9fed o Dachwedd

valižanščina

Dwr halltaidd yn wefus-bigog, y gwifrau’n friwedig,
heb swn, megis mewn breuddwyd, symuda’r ffrwydron tir
siâp platiau cinio, yn ôl i’r ddresel. Un eiliad swrealaidd.
Ar flaenau traed ar glwyf y byd, a dim saethu.
Y pwyll ar herw, tu hwnt i flinder, a gydia
yn y camgymeriad agosaf. . .  Y rhwymyn budr a rhwyga.
Yr ysgrifen neon a ddynesa’n feddiannol hyd at Mitte
  BERLIN
NAWR ‘TE, LLAWENHA, yn rhy gynnar. Chwytha, hyrddwynt y dwyrain.

Translated by Grahame Davies

Das Magma in der Brust des Tuareg

nemščina | Volker Braun

Mit dem deutschen Paß am Agadir Aerport
In der Wintersonne: ein Identitätstausch
Sklaven belauern mich, und Diebe
Streichen um meinen Fuß, wer bin ich
Ein Nomade im 4-Sterne-Hotel, Zimmer mit Meerblick
Ich kann mir die Jahreszeit aussuchen
FREIZEIT EINE EPIDEMIE noch in der Montur
Des Touristen ein Arbeitsloser lungernd
In den last-minute-Ländern  LEBENSLÄNGLICH
Der Wegwerfmensch, nur COCA COLA braucht mich
Die Teetrinker Marrakeschs sind noch zu bekehren
Zu den globalen Göttern, und ich
Nicht mehr getrieben, den Ort zu finden und die Formel
Zugehörig allen unnützen Völkern.

© Suhrkamp Verlag Frankfurt am Main 1999
from: Tumulus
Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag, 1999
ISBN: 3-518-41027-X
Audio production: 2000 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

Y magma ym mrest y Twareg

valižanščina

Gyda phasport Almaenaidd ym maes awyr Agadir
Yn haul y gaeaf: cyfnewid hunaniaeth
caethweision yn fy stelcio, lladron
yn cyniwair wrth fy nhraed, pwy ydwyf
Nomad mewn gwesty pedair-seren, ystafell â golygfa’r môr
Gallaf ddewis y tymor
HAINT YW AMSER HAMDDEN yn dal yn nillad gwaith
y twrist, dyn di-waith yn loetran
yn y gwledydd munud-olaf AM OES
Y dyn tafladwy, dim ond COCA COLA yw fy angen
Ceir troi yfwyr-te Marrakesh o hyd
at y duwiau byd-eang, a minnau
a’r helfa drosodd, heb geisio mwy y fan a’r fformiwla
Perthyn i’r cenhedloedd da-i-ddim.

Translated by Grahame Davies

Das Eigentum

nemščina | Volker Braun

Da bin ich noch: mein Land geht in den Westen.
KRIEG DEN HÜTTEN FRIEDE DEN PALÄSTEN.
Ich selber habe ihm den Tritt versetzt.
Es wirft sich weg und seine magre Zierde.
Dem Winter folgt der Sommer der Begierde.
Und ich kann bleiben wo der Pfeffer wächst.
Und unverständlich wird mein ganzer Text
Was ich niemals besaß wird mir entrissen.
Was ich nicht lebte, werd ich ewig missen.
Die Hoffnung lag im Weg wie eine Falle.
Mein Eigentum, jetzt habt ihrs auf der Kralle.
Wann sag ich wieder mein und meine alle.

© Suhrkamp Verlag Frankfurt am Main 1996
from: Lustgarten, Preußen. Ausgewählte Gedichte
Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag, 1996
ISBN: 3-518-39624-2
Audio production: 2000 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

Eiddo

valižanščina

Rwyf fi yma o hyd: cychwyna fy ngwlad am y Gorllewin.
HEDDWCH I’R PALAS RHYFEL I’R TYDDYN.
Fi fy hun roddodd y cic yn nhin.
Mae’n taflu ei hun a’i haddurn druan ymaith.
Daw haf y chwant i ddilyn gaeaf maith.
A minnau, gallaf fynd i grafu,
A ‘nhestun nawr yn annealladwy.
Yr hyn na fu’n eiddo im a ddygwyd
a’r bywyd na chefais fyw a reibiwyd.
Fel magl mae gobaith yn llechu ar fy llwybrau.
A fy nghyfoeth i gyd sydd ar eich crafangau
Pa bryd caf ddweud eto eiddo fi gan feddwl ninnau?

Translated by Grahame Davies

Aus dem dogmatischen Schlummer geweckt

nemščina | Volker Braun

Hast du die Nacht genutzt? – Ich übte mich
In der Erwartung. – Wessen? – Kennst du auch
Den süßen Schmerz: die Unbekannte lieben? –
Die unbekannte Tat? – Wie? – Wovon sprichst du? –
Die Adern sprangen fast in meinem Fleisch.
Wie bin ichs müd, den Markusplatz zu queren. –
Du träumst, nicht wahr, du träumst mit Konsequenz. –
Und auf den Straßen weht die Transparenz.

© Suhrkamp Verlag Frankfurt am Main 1990
from: Der Stoff zum Leben 1 - 3. Gedichte
Frankfurt am Main: Suhrkamp Verlag, 1990
ISBN: 3-518-22039-X
Audio production: 2000 M. Mechner, literaturWERKstatt berlin

Wedi deffro o gwsg dogmataidd

valižanščina

A ddefnyddiaist ti’r nos? Rwy’ wedi hen arfer
â disgwyl – I bwy? – A wyt ti hefyd
yn adnabod y boen felys: yn caru’r anhysbys? –
Y weithred anadnabyddus? – Sut? – Am beth wyt ti’n siarad?
Mae’r gwythiennau bron yn rhwygo yn fy nghnawd.
Am flinedig wyf fi’n croesi sgwâr Sant Marc,
Rwyt ti’n breuddwydio, on’d wyt, rwyt ti’n breuddwydio’n ddyfal
Ac ar y strydoedd mae tryloywder yn cyhwfan.

Translated by Grahame Davies