Reina Dokter
Translator
on Lyrikline: 3 poems translated
from: hrvaščina to: nizozemščina
Original
Translation
Vježbe
hrvaščina | Zvonko Maković
i otvoren prozor?
- i otvoren prozor.
i stvari koje vidiš kroz otvoren prozor?
- i stvari koje vidim kroz otvoren prozor.
i stvari koje ostaju ispred otvorenog prozora?
- i stvari koje ostaju ispred otvorenog prozora.
i stvari koje ne ulaze u okvir otvorenog prozora?
- i stvari koje ne ulaze u okvir otvorenog prozora.
i stvari koje možeš dotaknuti jer stoje ispred
otvorenog prozora?
- i stvari koje mogu dotaknuti jer stoje ispred
otvorenog prozora.
i stvari koje su nedohvatljive jer stoje iza
otvorenog prozora?
- i stvari koje su nedohvatljive jer stoje iza
otvorenog prozora.
i stvari koje su blizu i stvari koje su daleko?
- i stvari koje su blizu i stvari koje su daleko.
i otvoren prozor?
- i otvoren prozor.
i prozor koji nije otvoren, ali bi mogao biti otvoren?
- i prozor koji nije otvoren, ali bi mogao biti
otvoren.
i otvoren prozor?
- niti je prozor otvoren, niti bi mogao biti
otvoren.
i prozor koji je ispred tebe?
- niti je prozor ispred mene, niti sam ja iza
prozora.
niti je prozor otvoren, niti sam vidio otvoren
prozor.
niti sam vidio ikakve stvari iza otvorenog
prozora.
niti sam mogao bilo kakve stvari doticati
ispred otvorenog prozora, jer prozor niti je
bio otvoren, niti je bio prozor.
konačno, nisam ni htio spominjati otvoren
prozor.
i otvoren prozor?
- i otvoren prozor.
from: Činjenice
Audio production: 2006, Literaturwerkstatt Berlin
Oefeningen
nizozemščina
en een open raam?
- en een open raam.
en de dingen die je ziet door een open raam?
- en de dingen die ik zie door een open raam.
en de dingen die vóór het open raam blijven?
- en de dingen die vóór het open raam blijven.
en de dingen die niet binnen het kader van het open raam vallen?
- en de dingen die niet binnen het kader van het open raam vallen.
en de dingen die je kunt aanraken omdat ze voor het open raam staan?
- en de dingen die ik kan aanraken omdat ze voor het open raam staan.
en de dingen die buiten bereik zijn omdat ze achter het open raam staan?
- en de dingen die buiten bereik zijn omdat ze achter het open raam staan.
en de dingen die dichtbij zijn en de dingen die ver weg zijn?
- en de dingen die dichtbij zijn en de dingen die ver weg zijn.
en het open raam?
- en een open raam.
en een raam dat niet open is, maar open zou kunnen zijn?
- en een raam dat niet open is, maar open zou kunnen zijn.
en een open raam?
- het raam is niet open en het ook niet open kunnen zijn.
en het raam dat voor je is?
- er is geen raam voor mij en ik ben niet achter een raam.
het raam is niet open, en ik heb geen open raam gezien.
ik heb ook geen dingen kunnen aanraken
vor het open raam, want het raam was niet
open, en het was geen raam.
ten slotte, ik wilde het niet over een open raam hebben.
en een open raam?
- en een open raam.
Poslije
hrvaščina | Zvonko Maković
U pjesmama to uvijek izgleda drugačije.
Kada čitam rečenice koje drugi pišu,
sve mi se čini jasnim i laganim.
Kao list papira koji još odolijeva vatri,
koji jedva da osjeća znakove pepela
na sebi. U mojem dvorištu
pepeo je tako sveobuhvatan.
Poput varke, poput slike koja ushićuje.
Mnogi pišu o izgubljenoj ljepoti,
o nesreći koja dolazi iznenada i uvlači se
u neko tiho, napušteno srce.
Želio bih, međutim, nešto reći
o svojem dvorištu i velikoj rijeci
koja bi se trebala vidjeti s prozora.
O jasenu i dvjema lipama kojih
od neki dan više nema.
Mehanizam bajke postao mi je odjednom
sasvim nedokučiv.
Onaj pepeo koji se osipa s prozora,
ona crna čađ koja je još jučer
bila stol, krevet ili knjige,
nečiji život o kojemu se nije mnogo razmišljalo,
to mi stoji u grlu i zamagljuje vidik.
Kada zamahnem rukom,
hoću li još išta moći osjetiti?
from: Prah
Audio production: 2006, Literaturwerkstatt Berlin
Later
nizozemščina
In gedichten ziet dat er altijd anders uit.
Lees ik zinnen die anderen schrijven,
dan lijkt alles me duidelijk en gemakkelijk.
Zoals een vel papier dat het vuur nog weerstaat,
dat nauwelijks de sporen van de as
op zich voelt. Op mijn binnenplaats
is as zo veelomvattend.
Als een begoocheling, als een beeld dat verrukt.
Velen schrijven over verloren schoonheid,
over ongeluk dat plotseling komt en
een stil, verlaten hart binnensluipt.
Ik zou echter iets willen zeggen
over mijn binnenplaats en de grote rivier
die je vanuit het raam zou moeten zien.
Over de es en de twee linden die
Er sinds een dag of wat niet meer zijn.
Het mechanisme van het sprookje is voor mijn opeens
volkomen ondoorgrondelijk geworden.
Die as die van het raam bladdert,
dat zwarte roet dat gisteren nog
een tafel, bed of boek was,
iemands leven waarover niet veel is nagedacht,
dat haakt in mijn keel en benevelt mijn blik.
Wanner ik met mijn hand zwaai,
zal ik dan nog iets kunnen voelen?
Infinitiv
hrvaščina | Zvonko Maković
Kad se stvari pomaknu,
ostanu samo sjene.
Šutnja iz prinude,
hladan zrak.
Rekao sam ti da sam ruža, dašak noći
što dopire do nosnica.
Rekao sam: stvari, dobro usklađeni
odnosi. Rekao sam: sjene,
višak ljubavi koja nekoć
bijaše tek nepoznata žudnja.
Mali, nedodirljivi plamenovi
dotiču moje srce – bez prestanka,
bez jasnog razloga.
Kao opala latica, kao netko zagledan
u krijesnicu mirisne lipanjske noći,
kao nečujna praznina iza čvrsto
stisnutih usana.
U vlažnom pogledu
to se uljuljkuju naši slabo prikriveni
dokazi,
naše jedva još nade,
jedva prešutne izdaje.
Blaženi dodiri koji su sada tek
puko trajanje.
Među sjenama skrivaju se druge sjene.
Pomak će lako iznuditi drugi pomak.
Ja sam šutnja:
skrivena slova oblažu moje čelo.
from: Prah
Audio production: 2006, Literaturwerkstatt Berlin
Infinitief
nizozemščina
Als dingen worden verplaatst
blijven alleen schaduwen over.
Afgedwongen stilte,
koude lucht.
Ik zei je dat ik een bloem was, een nachtelijke bries
die de neusvleugels beroert.
Ik zei je: dingen, goed gecoördineerde
relaties. Ik zei je: schaduwen,
overvloed van liefde die eens
slechts een ongekend zuchten was.
Kleine, onaanraakbare trillingen
beroeren mijn hart – onophoudelijk,
zonder verklaarbare reden.
Zoals een gewitte kelk, zoals iemand die
naar een vuurvlieg staart in een geurende nacht van juni,
zoals geluidloze leegte achter strak
gesloten lippen.
In een vochtige blik
vallen onze sjofele, verborgen bewijzen
in slaap,
onze geringe hoop
en verraad bleven nauwelijks geheim.
Verrukkelijke aanrakingen die nu
slechts staan te gebeuren.
Tussen de schaduwen, schuilen andere schaduwen.
Een beweging zal gemakkelijk een andere veroorzaken.
Ik ben stilte:
verborgen woorden vestigen zich op mijn voorwoord.