Linda Vilhjálmsdóttir

als musa uns den gastgebern
auf gottes höhe

mit dem ehrentitel dichter vorstellte
verbeugten diese sich ehrerbietig

und luden uns danach zum tee
und schickten nach dem kampfdichter der sippe

einem dreißigjährigen polizisten der lokalen regierung
der seine wache auf einen sprung verlassen durfte

um einen schluck tee zu nehmen und über dichtung zu sprechen
mit zwei dichterinnen vom nördlichen ende der welt

er vermied es die standardfragen nach dem schicksal
eines dichters in einem besetzten land zu beantworten

lud stattdessen zu zigaretten und süßem kuchen ein
und unterzog uns stallschwestern einem schnellen verhör über unser tun

ihm gefiel das thema meiner freundin
über den krieg der ständig in unseren köpfen wütet

hielt aber nicht viel von meinem freiheitsstoff
meinte freiheit an sich sei uninteressant

es spiele keine rolle ob die menschen frei seien
solange sie mit der freiheit nicht umgehen könnten

ich habe mich für mein leben nicht getraut hier zu erwähnen
dass ich gerade über die vielfachen freiheiten schrieb bei mir daheim



~

kiedy musa przedstawił nas
honorowym tytułem poeta

gospodarze na górze boga
ukłonili się z szacunkiem

następnie zaprosili na herbatę
i posłali po rodzinnego tyrteja

trzydziestoletniego policjanta autonomii
któremu pozwolono zejść na chwilę ze służby

napić się herbaty i pogawędzić o poezji
z dwiema poetkami z północnych rubieży świata

wywinął się od odpowiedzi na rutynowe
pytania o rolę poety w okupowanym kraju

a w zamian oferował papierosy i słodkie ciasteczka
oraz szorstkie przesłuchanie z twórczych treści koleżanek po fachu

spodobało mu się tworzywo przyjaciółki
ciągła wojna toczona w myślach

ale nie dał złamanego szeląga za moją wolność
powiedział że wolność jako taka nie jest godna uwagi

nie ma znaczenia czy ludzie są wolni
jeśli nie potrafią postępować z wolnością

za żadne skarby nie miałam odwagi wspomnieć
że u siebie w domu piszę o wielorakich wolnościach


~

när musa presenterade oss
med den ärofulla titeln författare

för värdfolket på allahs berg, ramallah
bugade de sig vördnadsfullt

och bjöd sen på te
och skickade efter släktens kampdiktare

en lokal poliskonstapel i trettioårsåldern
som fick lov att gå av sitt pass

för att sörpla te och prata poesi
med två författarinnor från världens norra utkant

han undvek att besvara de obligatoriska
frågorna om diktarens roll i ett ockuperat land

bjöd istället på cigaretter och söta kakor
och förhörde oss om våra yrkeshemligheter

han uppskattade min väninnas tema
om kriget som ständigt pågår inne i huvudet

men hade ingenting till övers för min frihet
sa att friheten som sån inte alls var intressant

att det inte spelade nån roll ifall människorna var fria
så länge de inte förstod att ta vara på friheten

jag tordes inte för mitt lilla liv tala om där och då
att jag var i färd med att skildra alla friheterna därhemma



~