Volha Hapeyeva (Вольга Гапеева)

es ist schwer, eine straße zu sein
besonders an der stelle
wo die zebrastreifen liegen
dort verbinden
          hOrizontAle
und
VErtikale

menschen und maschinen
manchmal tiere
hunde und tauben
und räder – die neuen für paar hundert dollar
oder die alten, geerbt von leuten jahrgang 1930

als ich klein war
verwechselte ich oft die vertikale und die horizontale
und jedes mal beim sagen dieser worte
stellte ich mir den horizont vor

horizont – das ist so eine linie
hinter der sogleich das meer erscheinen sollte
und verschwinden
diese straße – ich

hard to be a road
especially at the painted zebra
crossing
there
            the hOriZOntal
and
the VErticAl
rush together people and cars
animals sometimes
dogs and pigeons
and bicycles – new ones and the ones inherited from those born in the 1930’s

as a child
I often confused the horizontal with the vertical
and each time I uttered those words,
I imagined a horizon

the horizon, such a long narrow line
in the distance
behind which just now just now the sea
is about to appear
as I, the road,
disappear

ir grūti būt ceļam
īpaši tajās vietās
kur uzkrāsota zebra
tur hOrizonTĀle
un
VErtikāle
saved kopā cilvēkus un mašīnas
reizēm dzīvniekus
suņus un baložus
un divriteņus – jaunus par vairākiem simtiem zaļo
un tādus kas mantoti no kāda kurš dzimis apmēram 1930. gados

kad biju maza
bieži jaucu horizontāli ar vertikāli
un ik reizi izrunādama šos vārdus
iztēlojos horizontu
horizonts ir tāda līnija uz apvāršņa
aiz kuras kuru katru brīdi jāiznirst jūrai
un jāizgaist man
ceļam

weg zijn is zwaar
vooral daar waar
een zebrapad ligt,
waar ho-ri-zon-taal
en
      ver-ti-caal

mensen en auto's verbinden
en dikwijls ook
honden en duiven
en fietsen – nieuw van een paar honderd piek
en oud uit de boedel van mensen uit 1930

toen ik klein was
haalde ik vaak horizontaal en verticaal door elkaar
en telkens als ik deze woorden gebruikte
zag ik de horizon voor mij

de horizon dat is de lijn in de verte
waar de zee elk moment verschijnen kan
en ik verdwijnen
weg

трудно быть дорогой
особенно в том месте
где прочерчена «зебра»
там
       горизонТАль
и
верТикаль

сводят вместе людей и машины
иногда животных
собак или голубей
и велики — новые, за несколько сотен баксов
и доставшиеся в наследство от кого-то 30-х годов рождения

я когда была маленькой
часто путала горизонталь и вертикаль
и произнося эти слова каждый раз
представляла себе горизонт

горизонт это такая чёрточка на краю взгляда
за которой вот-вот должно появиться море
и исчезнуть — я
дорога