Mehmet Emin Yıldırım 
Translator

on Lyrikline: 2 poems translated

from: голландский, турецкий to: турецкий, голландский

Original

Translation

Een kus in Brussel

голландский | Benno Barnard

Hier staan we te verstijven in een park.
Een kus voorkomt dat men mijn adem ziet,
mijn hand blijft steken in een teer gebaar.
Ik wil je loslaten, maar kan het niet:
mijn vingers zijn de feiten in je haar.
Wij zijn in het Ter Kameren van een seconde
koude geliefden, die met maartse monden
elkaar een kus geven als een citaat.

from: Het tongbotje
Amsterdam: Atlas, 2006
Audio production: Flemish Literature Fund, Antwerp, 2007.

Brüksel’de bir öpücük

турецкий

İşte, kaskatı kesilmişiz bir parkta
Öpüşmemiz önlüyor soluğumun görülmesini.
Elim sevecen bir işarete takılıp kalmış.
Bırakmak istiyorum onu ama olmuyor:
parmaklarım artık gerçeği saçlarının
Seğirtiyoruz ağaç altlarına
soğuk aşıklar, martsı ağızlarıyla
öpücükler veriyorlar karşılıklı, bir alıntı okur gibi.

çeviri: M. Emin Yıldırım
From: Bir Sanskrit, Piya, Istanbul, 1998.

Aynalar ve Zaman

турецкий | Hilmi Yavuz

erguvanlar geçip gittiler bahçelerden
geriye sadece erguvanlar kaldı

şair! bahçelere özenecek ne vardı?
işte tenhâ her yanımız, hep tenhâ
ne aradık sözcüklerin kuytularında
ne bulduk soldukça çoğalan dilimizde?
Zaman'ın sırı hâlâ duruyor olmalı ki üzerimizde
biz bakınca görünen aynalardı

nasıl var olduysanız öyle kayboldulardı
bir yazın tiniyle bir güzün bedeni
hem birleşti hem de ayrıldı sizde
şair! gördünüz kimbilir kaç aşkın battığını
o derin sulara kapılmış şiirlerinizde...
nedeni, ne kayalar ne fırtınalardı:

kuytulardı, geçip gittiler sözlerimizden
geriye sadece kuytular kaldı

© Hilmi Yavuz
Istanbul: Everest Yayınları, 2019
ISBN: 9786051854465
Audio production: EDISAM - Turkish Literature and Science Writers Union

SPIEGELS EN TIJD

голландский

judasbomen gingen de tuinen voorbij
alleen de judasbomen bleven achter

dichter! wat was er om naar tuinen te verlangen?
om ons heen is er immers verlatenheid, totale verlatenheid
wat zochten we in de afgelegenheid van woorden
wat vonden we in onze taal die toenam bij het verbleken?
de verzilvering van de Tijd moet nog steeds wel op ons rusten
toen we keken waren alleen de spiegels zichtbaar

hoe waren zij als u bestond zo verdwenen
de geest van een zomer is met het lichaam van een herfst
in u zowel verenigd als gescheiden
dichter! wie weet hoeveel liefdes u zag ondergaan
in uw in die diepe wateren verdronken gedichten...
totsen noch stormen waren daarvan de de oorzaak:

schuilplaatsen waren het, zij gingen onze woorden voorbij
alleen de schuilplaatsen bleven achter

Vertaling: Mehmet Emin Yıldırım, Sytske Sötemann, Mehmet Çetin