Eskerê Boyîk 
Translator

on Lyrikline: 5 poems translated

from: немецкий to: курдский

Original

Translation

Mittagsschlaf

немецкий | Mirko Bonné

Zeit war es, dass es Zeit war?
Nie war's Zeit gewesen, nie
würde es Zeit werden. Es war
die Zeit der Spinne, der Schlange.
Sie waren Mauereidechsensekunden,
diese Minuten des Hundertfüßlers, und
wurden endlich zur Heuschreckenstunde,
zu den Zikadentagen. Im Jahr der Agave
lehnten wir schlafend in der Macchia
an einem entzweigegangenen Boot.

© Mirko Bonné
Audio production: Haus für Poesie / 2017

Xewa nîvro

курдский

Dem bû ev, ku ev dem bû ?

Dem qet nebû,

Wê demê tu caran nebe.

Ev dema pîrik û maran bû.

Ew çirkêya gumgumoka dîwaran bû,

ev deqîqeya hezarpê bû û dewiya dewî

bû wextê kulyan,

roja çirçirkan. Li sala Agavê

me raketî pala xwe da li tûm

li boteke perçekirî.

Werger Eskerê Boyîk

Aus den Notizen zu einem Selbstbildnis

немецкий | Mirko Bonné

Haare aufsammeln, rotbraunes Schimmern,
aus Ordnungswut, einer Liebe und der Angst,
um alles, was von ihr stirbt, zu bewahren
vorm Hygienewahn der Hinfälligkeit.

Romantische Bekümmerung, klar.
Bahndammschotter, Wacholderdrosseln,
unbändiges Gras. Wenn schon, denn schon
Begehren, Aufbegehren, Zweifel ganz und gar.

Zu Tränen gerührt vom Rauschen der Eschen
und ins Knie brechen in Eisenbahnergärten,
ich mit meinen Besserwisserallüren und
innigen Wünschen für jeden Dreck.

Die tot sind, gaukeln, die leben, träumen.
Also bin ich gestorben und lebe, wann ich mag!
Ich verlange zu lieben, fliege durchs Versäumen
in Jahren, Sommern, an einem Nachmittag.

© Mirko Bonné
Audio production: Haus für Poesie / 2017

Ji notenivîsên ber bi portrêya xwe

курдский

Porê erdê li hev kom kir, sorqehweyî biriqîn,
ji qehra rêk û pêkiyê, bi evînek û tirs.
her tiștên ku veșartî, yek jê dimire,
Ji waswasên pak ên bê kêr.

Xema romantîk, helbet.
Kevirê bendetirênê, boqijeya zeviyê.
Gîhayê har . Yan hero yan mero.
Daxwez, li dij derketin, guman û hîç na.

Ji hêstiran tev lê bû xușxușa darbenav
û ji hal ketin karkerê rêhesîn ê baxçe
ez kaprîsa xwe ya bi zimazêde û
Ji daxwazên hundurîn ji bo her qirêjî.

Mirî dihejin, zindî xewn dikin
Ango ez dimirim û dijîm, kengê ez dixwezim !
Divê ez hez bikim, ez ji bêparmanê difirim
Li salan, havînan, li pișt nîvroyekê.

Werger Eskerê Boyîk

Das Kind Kalifornien

немецкий | Mirko Bonné

An den Wänden die Bilder von dem Kind,
das größer geworden ist als Kalifornien.
Du siehst sein Gesicht wachsen auf
blassen Fotografien und erkennst
das Kind an seinen Ohren, dem Blick,
der Sehnsucht nach dem Ende der Enge.
Das Kind Kalifornien schrieb nie einen Brief.
Es rief keinen an. Es ging fort und blieb
in der Ferne. Von den Wänden dort,
wo du schläfst, manchmal träumst,
blickt es dich an und doch nicht dich.
Rätsel, Zweifel, wildes Wollen, wonach
sucht so ein Kind, und wonach sucht es
nicht? In jeder Regung, jeder Bewegung,
jeder Entgegnung hat das Kind ein Gesicht,
das mahnt: Trau der Festigkeit der Dinge.
Da, die Gelächterschönheit. Glaub mir,
sagt das Kind an der Wand des Hauses,
das dir Asyl gewährt. Im Zweifel Zweifelnder.
Sei selber dein Sehnen. Wenn nötig ein Land.
Wenn nötig ein fernes. Wenn nötig Kalifornien.

© Mirko Bonné
Audio production: Haus für Poesie / 2017

Zarokê Kalîforniyayê

курдский

Li dîwaran wêneyên vê zarokê
ji Kalîforniyayê mezintir bûye.
Tu rûyê wî li fotogirafên rengavêtî dibînî, mezin dibe
û tu zarokê bi guhê wî nas dikî, awir
hisret piștî dewiya tengasiyê.
Zaroka Kalîforniyayê qet nemek nenivîsand.
Wê têlêfonî tu kesî nekir. Ew lez çû
 û li xerîbiyê ma. Ji dîwaran wêdatir
ciyê ku tu lê  radikevî, carna xiiyal dikî,
li te dinhêre û lêbelê ne li te.
Tiștonek, guman, xwesteka hov
Li çi digere zarokeke wiha û
li çi nagere ? Di her hej,
her tevger, her bersîvê de
rûyekî zarok heye,
Zarok bi bîr tîne : baweriya dilsoziya tiștan
ji ber ku rindbûna tîqetîq,
bi min bawar ke dibêje zarok,
li dîwarê malê, yê
penaberî bi tê de.
Li gumana gumandar.
Bixwe bibe hisreta te. Gava hewce be welatek,
Gava hewce be xerîbî,
Gava hewce be Kalîforniya.

Werger Eskerê Boyîk

Als Belgien furchtbar war

немецкий | Mirko Bonné

Als es darum ging, etwas
zu sagen. Als wir hineinstarrten
in das Himbeergebüsch. Als keine,
keine Antwort kam. Als die Nacht
nicht aufhören wollte. Als sie
aufhörte ohne Klagen. Als
die Schmerzen nachließen,
als keiner mehr etwas wusste
gegen Schmerz. Als ich wieder nur
dich liebte. Als du mich fast vergaßt.
Als die Kirchen einstürzten. Als er starb,
der Elefant, der Angst hatte vor der Umsiedlung
nach Belgien. Als wir endlich verstanden,
warum. Als einer das Gras mähte.
Als das Gras weiterwuchs.

© Mirko Bonné
Audio production: Haus für Poesie / 2017

Ku Bêlçîka ecêb bû

курдский

Ku ew sebeb bû, bo tiștek gotin.
Ku me rasterast tûșêmî mêze dikir.
Ku qet bersîvek nedihat.
Ku șev nedixwest dewî be.
Ku wî bê gotin dest jê berda.
Ku êș kêm bû.
Ku êdî kesî çarek nedizanî li dijî êșê.
Ku min dîsa tenê ji te hiz dikir.
Ku hema te ez ji bîr kiribûm.
Ku dêr hildiweșiyan.
Ku fîl mir.Yê ku ji bicîkirina Bêlçîkayê ditirsiya.
Ku dewyê de me fem kir, çima?
Ku yekî gîha diçinî.
Ku gîha berdewamî șîn dibû.

Werger Eskerê Boyîk

Wyoming

немецкий | Mirko Bonné

Wenn wir über die Wäldergrenze hinausgingen,
in die freien Ebenen, an die Flüsse. Wenn wir die Städte
und das Land hinter uns ließen. Wenn wir nicht darauf achteten,
wer mit uns käme. Wenn da ein Licht wäre, und wäre es nur
ein vorgestelltes. Nur? Wenn die Geschichte einfach
endete. Wenn endlich Geschichten anfingen!
Eine Betriebsanleitung, ein Evangelium,
eine Dichtung, eine Scheidungsvereinbarung,
ein Verschweigen, ein Gesetzesentwurf, wenn alles das
eins wäre. Wenn wir Wyoming befreiten. Wenn die Unwirklichkeit
in Wyoming aufhörte. Wenn die Zuneigung zurückkehrte.
Wenn die Zuneigung zurückkehrte mit den Fischen.
Wenn alle die Fragen wohin, wodurch, wonach, welche,
weshalb und wann die Antworten ersetzten. Und wenn alles
mit einem Mal bliebe. Hier, dort. In Wyoming, überall. Ohne Ursache.

Für Wolfgang Denkel

© Mirko Bonné
Audio production: Haus für Poesie / 2017

Wyoming

курдский

Gava em ji sînorê daristanê derkevin,
Li nav deștên azad, ber bi çeman.
Gava em bajaran û welêt ji pey xwe bihêlin.
Gava em bala xwe nedin, kîyê bi me re bihata.
Gava li wê derê șewqek hebûya û tenê tesewirek bûya.
Tenê ? Gava çîrok yekser biqediya.
Gava dewyê çîrok dest pê bikira !
Talîmatnameyeke kar, încîlek,
helbestek, peymaneke cihêbûnê,
tiștek veșartî, pêșniyareke destûrî,
gava her tișt yek bûna.
Gava me Wyoming rizgar bikira.
Gava nerastîtî li Wyoming bi dewî bihata.
Gava kêfxweșî vedigerya.
Gava kêfxwêî tev masiyan  șûnda bihata.
Gava her kes bersîvên pirsên bi ku de,
Bi ku re, li çi, kîjan, ji ber çi û kengê vebiguheranda.
û gava her tișt bi carekêva rawestiya.
Li vir, li wir. Li Wyomingê, li her der.
Bê sebeb.

Ji bo Wolfgang Denkel

Werger Eskerê Boyîk